Over Linda Arts

Linda Arts (1971, Nijmegen) maakt abstracte schilderijen, licht-installaties en grafiek. In haar twee dimensionale werk overheersen zwart, wit en grijzen en verticale en horizontale banen. Je ogen worden door de kunstenaar uitgedaagd door het spel tussen licht en ruimte in haar werk. De kracht van haar schilderijen ligt ook in de uitvoering, de systematische aanpak waarbij de structuur van een werk al van te voren door haar bepaald is, gecombineerd met een gevoelige schilderhand en de verwondering over het resultaat.

Arts schildert staand, het doek ligt plat op een tafel, zodat de verf in elkaar kan overvloeien. Afstand nemen van het werk is bijna niet mogelijk tijdens het werken, en eenmaal droog en opgehangen op een muur in haar atelier kunnen precisie en de charme van onregelmatigheden haar nog steeds verrassen.

Een wereld waarin oneindig veel schakeringen van zwart en wit domineren, met al het grijs daartussen maar waarin ook af en toe een kleur de aandacht trekt.

Arts heeft een sterk eigen domein weten te creëren waarin ze ruimte naar een andere dimensie vertaalt. Daarin speelt de factor tijd een rol, omdat ruimte en tijd vrijwel altijd gelinked zijn. Wie een ruimte betreedt beweegt zich. En wie beweegt, beweegt zich zowel van A naar B als van het ene moment naar het andere. Dat kan heel fysiek zijn of met alleen de ogen, maar waar bewogen wordt, zijn altijd ruimte en tijd in het spel. Linda Arts weet langs beide assen het oog van de kijker te laten ervaren wat voor een rijkdom aan ruimte en tijd in een plat vlak kan ontstaan.

De kern van haar manier van werken ligt bij Linda Arts in het verbinden van uitersten. Die zijn breed te karakteriseren als horizontaal en vertikaal, licht en donker, ruimtelijk en vlak, glanzend en mat, maar ze liggen ook besloten in haar manier van werken. De werken zijn niet alleen het resultaat van een systematische aanpak, waarbij de structuur van te voren wordt bepaald, maar ook van intuïtie en verwondering over wat zich tijdens het schilderen aandient.

Door hun subtiliteit laten de schilderijen van Arts zich niet in een afbeelding vangen. ‘Der liebe Gott steckt im Detail’ zei Aby Warburg, een van de grondleggers van de kunstgeschiedenis, bijna een eeuw geleden al. Die constatering is niet alleen van toepassing op de schilderijen, maar ook op het grafisch werk en de murals die Arts maakt; ze laten zien hoeveel ‘weinig’ kan inhouden.

Linda Arts werd in 1971 geboren in het rustieke land van Maas en Waal maar woont en werkt al jaren in Tilburg. Ze rondde in 1995 haar opleiding af aan de Tilburgse Academie voor Beeldende Vorming.

Het oeuvre van Arts is breed en bestaat naast uit (olieverf)schilderijen ook uit grafiek, lichtinstallaties en muurschilderingen die Arts op locatie vervaardigt. Aan de hand van eerder gemaakte werken maakt Arts schetsen en tekeningen waaruit vervolgens weer nieuw werk ontstaat. Voor haar muurschilderingen of ruimtelijke installaties vervaardigt ze precieze maquettes op schaal waar ze al schetsend op verder borduurt. Een proces dat ze net zolang doorzet tot er iets concreets ontstaat.

Haar werk heeft, door haar aanpak, grote onderlinge verwantschap en herkenbaarheid. Alsof het in zichzelf reïncarneert, – loskomt maar toch ook weer niet – en wij een continue wedergeboorte aanschouwen. Haar werk mag in eerste instantie zakelijk lijken maar blijkt bij nadere beschouwing altijd verrassend persoonlijk en warm. Een minimalist van de subtiel romantische soort, stelt ze zelf wel eens lachend.

Arts zoekt de ruimte in het ritme, zonder daarbij haar hang naar verstilling en eenvoud te compromitteren. Ook het meditatieve van het maken, het aanbrengen van laag na laag, moeten voor haar zichtbaar liefst voelbaar blijven. Omdat je niet meteen weet wat je ziet, kan een schilderij of een muurschildering van haar hand zich voordoen als een vorm van optisch bedrog. Maar die ritmische aaneenschakeling van wit en zwart, het tasten tussen licht en donker staat bij Arts voor zoveel meer dan dat.

Het is een appèl op het kijken. In dit alles zit ergens ook haar hang naar de grijstonen van het oer-Hollandse rivierenland, haar geboortegrond, wij voeren langs de bedding van de Waal en het even vertrouwde als immer veranderende wateroppervlak.

Haar gemiddelde werkdag kent, als er geen sprake is van een aaneengesloten werk- en projectperiode elders, een veelal vaste routine. De ochtenden zijn gewijd aan organisatorische regeldingen met daarop volgend een vrij geroosterde middag om te werken in haar atelier.

Haar atelier is een klein wevershuisje grenzend aan de tuin van haar jaren dertig woning in de Tilburgse binnenstad. Een stek waar het na jaren werken enigszins woekeren met ruimte is. Alle hoeken en gaten in het huisje zijn inmiddels benut en hebben een aan kunst gewijde bestemming. Van zolderopslag voor groot grafiek tot een gereedschapskamer alias lijstenmakerij, een overloop met ijzeren papierladen kasten, een klein drukpersje en een (kunst)boekenkamer.

Het atelier op de begane grond herbergt, naast de vele doeken en maquettes, ook een aantal interessante artefacten die de kunstenares in de loop der jaren kreeg of bemachtigde en artistieke of sentimentele waarde hebben. Zoals een achttiende eeuwse Schotse leergebonden bijbel, een authentieke Aboriginal ‘ketting’ en een mensenschedel in een stolp. Elk artefact met zo zijn verhaal.

In haar woonhuis heeft Arts vrij veel werk van collega’s hangen. Zoals ze zelf zegt: het is prettig je te omringen met mooie werken van anderen. De meeste werken zijn van collega’s of vrienden waarmee is samengewerkt in projecten en exposities. Het verzamelen werkt verslavend, een collectie is als een groeiend organisme.

foto’s: Peter Cox, Jan Mahr, Carl Brunn, Hans de Bruijn

Deel deze pagina