En de tentoonstelling geeft een vrij goed beeld van de verwachtingen die leven in de kunstwereld over deze winnaars en exposanten. Vaak worden schilders opgepikt door galeries en verzamelaars juist naar aanleiding van hun presentatie op de Dam.
De jury (elk jaar 4 kunstenaars en 3 kunstbobo’s) koos dit jaar voor Rabi Koria, Joost Krijnen, Lennart Lahuis en Jouni Toni. Een mooi gezelschap. “Abstractie heeft gewonnen” kraaide Benno Tempel, voorzitter van de jury, vorig jaar nog, dit jaar heeft de figuratie (herkenbare voorstellingen) weer de overhand. Het kan verkeren.
Het valt op dit jaar dat er 3 winnaars een achtergrond hebben als Rijksacademie of Ateliers resident. Dat sluit aan bij wat we opmerkten bij de 2010 editie:
– 39% Van de kunstkopers koopt online kunst – Jonge kunstkoper beschouwt online kunstkopen als laagdrempelig – Jonge koper oriënteert zich vooral online op nieuwe aankopen
Het online kopen van kunst is in opkomst.
Uit onderzoek blijkt dat 39% van de kunstkopers in de afgelopen 3 jaar online kunst heeft gekocht op basis van digitale informatie, dus zonder het werk eerst in het echt te hebben gezien. Vergelijkbaar onderzoek uit het verleden toont een flinke stijging aan. Uit eerder onderzoek (Nederlandse Galerie Associatie) uit 2014 blijkt dat 33% van de Nederlandse kunstkopers wel eens online kunst heeft gekocht. In 2010 was dat 13% en in 2006 9%.
Online kunst aanbieders zijn een toevoeging voor de zichtbaarheid en de verspreiding van beeldende kunst en vormen geen bedreiging maar juist een toegevoegde waarde voor galeries. Beginnende en ervaren kunstkopers kunnen online eenvoudiger nieuwe kunstenaars ontdekken. Veel jonge kunstkopers weten de weg te vinden naar online aankopen. De zichtbaarheid van prijzen en de afwezigheid van druk worden als positief ervaren. Hiermee lijkt internet een belangrijke rol te spelen als een entree voor beginnende kunstkopers.
Kopen op basis van pixels
39% van de respondenten heeft de afgelopen 3 jaar op basis van digitale informatie kunst gekocht. De leeftijdscategorie 56 of ouder heeft in verhouding minder vaak kunst online gekocht dan de jongere leeftijdscategorieën.
18-35 44%
36-45 45%
46-55% 40%
56 of ouder 30%
Waarom kunst online kopen?
Een groot en gevarieerd aanbod. Een belangrijke reden om online kunst te kopen is het aanbod; 54% van de kunstkopers geeft dit als reden aan, omdat men meer kunstenaars kan ontdekken die men anders niet tegen zou komen.
Kopen zonder druk. 49% Geeft aan dat een reden om online kunst te kopen is, dat men rustig over een aankoop kan nadenken zonder druk te ervaren.
De prijs is direct zichtbaar. 50% Geeft aan dit als reden op.
Kunstkoper is niet alleen uit op online kunstkoopjes
Opvallend is dat 25% van de respondenten voorkeur heeft voor de prijscategorie 1.000-2.499 euro. 63% geeft aan graag werk te kopen in de categorie 250 tot 999 euro en 47% heeft voorkeur voor 249 euro of lager.
Waar doet de kunstkoper zijn aankoop? De galerie (68%) en het atelier van de kunstenaar (60%) blijken voor de kunstkoper de meest genoemde locaties voor een aankoop. Hiernaast wordt er ook online gekocht:
21% heeft wel eens kunst gekocht via online kunst aanbieders
20% kocht wel eens bij een online veiling
15% kocht via de website van een galerie
11% kocht via de website van de kunstenaar
Opmerkelijk: van de groep jonge kunstkopers (18-35 jaar) kocht 40% in een galerie en 24% kocht online. (meer…)
Maar de kaart zwicht onder zijn eigen succes. Als gebruikers vaker dan 6 keer per jaar naar het museum gaan dan moet er uit de reserves geput worden van Stichting Museumkaart om de vergoeding uit te betalen aan de musea. Om dit te voorkomen is de kaart onlangs nog (een beetje) in prijs verhoogd.
Interview met Museumkaart onderzoeker Hassina Bahar
Hassina Bahar deed voor haar studie aan de Universiteit van Amsterdam uitgebreid onderzoek naar de Museumkaart en kwam tot een paar opvallende uitkomsten. Dat bleef niet onopgemerkt, met haar scriptie is ze finalist voor de Cultuurmarketing scriptieprijs die binnenkort wordt uitgereikt. Hoog tijd om Hassina een paar vragen te stellen.
Hoi Hassina, wat zijn je eigen ervaringen van de Museumkaart, maak je er zelf veel gebruik van?
Vooral tijdens mijn studententijd heb ik veelvuldig gebruik gemaakt van mijn Museumkaart (MK). En het moment dat ik vanuit Groningen, waar ik heb gestudeerd, naar Amsterdam vertrok. Amsterdam is natuurlijk het museumwalhalla van Nederland en dat heeft mijn MK geweten. Nog steeds overigens. Met mijn MK merk ik dat het ook aantrekkelijker is om vaker tentoonstellingen te bezoeken. Dan hoef ik in een middag niet een heel museum uit te spelen, maar ga ik een uurtje specifiek voor een bepaalde tentoonstelling.
Wat viel je op aan het Museumkaartgebruik toen je stage liep in het Stedelijk en de kaartgebruikers zag binnendrommen?
Daar kwam ik erachter dat zo’n 40% van alle bezoekers van het Stedelijk in het bezit was van een MK. Het waren voornamelijk dames uit de omgeving Amsterdam en het Gooi met veel vrije tijd. Sommige kwamen regelmatig met hun vriendinnengroep of museumclubje. Het gebeurde wel eens dat de rij voor MK-houders net zo lang was als de rij voor mensen die een gewoon kaartje moesten kopen. Niet zo gek als je je bedenkt dat er ruim één miljoen MK-houders zijn.
– IKEA zeer succesvol met viralprank om nieuwe Street Art Posters te pluggen – IKEA bewijst kunst geen dienst met denigrerend promofilmje – IKEA zou de lat veel hoger kunnen leggen
Overal ter wereld duikt de video op. “Dutch pranksters show Ikea art to art experts”, “Oblivious Art Fans Thought This Cheap Ikea Painting Was Expensive Art”. Felicitaties dus voor de makers van de video en IKEA die op deze manier aandacht vragen voor de nieuwe postercollectie. Knap werk zo op het eerste gezicht.
In het PowNed achtige filmpje wordt een IKEA poster (geprint op linnen, opgespannen en op een ezel geplaatst) in een museum getoond aan bezoekers. Hen wordt gevraagd of ze de bewuste kunstenaar kennen, wat ze van het werk vinden en wat ze denken dat het waard is. Hilariteit troef als mensen proberen te omschrijven wat ze zien, dat ze naam van de kunstenaar denken te herkennen – IKE Andrews (wink-wink). En helemaal lachen als er schattingen komen over wat het kunstwerk zou moeten kosten. Altijd vermakelijk hoe sommige mensen – als er een camera in de buurt is – bereid zijn tot het uitkramen van flauwekul. Als aan het eind van de video de bezoekers wordt verteld dat ze zijn beetgenomen is de reactie meestal lacherig en sportief, twee uitgesproken types zijn not-amused en lopen wat pissig weg. De presentator gnuift in de camera.
Welke stelling is er bewezen? De prijsbeleving van een posterprint van 10 euro bij IKEA verandert als je het in het museum plaatst. Dat kan kloppen, pricing-experts noemen dat contextual pricing. Bij de gevoelsmatige waardebepaling van een product spelen behalve productiekosten en winstmarge ook omgevingsfactoren een belangrijke rol. Een andere stelling die bewezen lijkt in de video, is dat museumbezoekers een stelletje kneuzen zijn. En oh ja – random bezoekers van het museum zijn blijkbaar ‘Art Experts’.
Deze viral is niet erg chique van IKEA. Museumbezoekers worden weggezet als een stelletje malle pipo’s. De toon is denigrerend en smalend over kunst en kunstliefhebbers. Een sterk staaltje framing van kunst als speeltje voor high-class-koekenbakkers. Ha Ha.
De ogenschijnlijk minzame blik van die assistenten die achter een bureautje hun post zitten bij te werken en maar eventjes opkijken als je binnen komt – is er juist een van bevestiging. ‘Ik weet dat jij gewoon even komt kijken en als je wat wil vragen – dat je dan naar me toe komt’. Het is de blik van de ongeschreven afspraak dat je elkaar (bezoeker en assistent/galeriehouder) min of meer mag negeren als je een galerietentoonstelling bezoekt. Een afspraak die best prettig kan zijn als je meerdere tentoonstellingen in relatief korte tijd probeert te bezoeken. Maar voor de wat minder ervaren galeriebezoeker versterkt het de onzekerheid. Wat wordt er van mij verwacht? Ben ik hier wel welkom?
Voor kunstenaars zijn galerietentoonstellingen heel belangrijk, veel beter dan op een beurs kunnen ze laten zien waar ze mee bezig zijn. Gedurende een paar weken kunnen ze even het relatieve isolement van de atelierpraktijk verlaten en in de uitgelichte ruimte zonder ruis het publiek hun laatste werk tonen. Voor de liefhebber zijn galeries een waanzinnig fenomeen op de keper beschouwd. Want elke maand weer kun je alleen al in Amsterdam gratis meer dan 50 bijzondere tentoonstellingen bezoeken. Moet je wel de drempel over durven natuurlijk.
Ja, ik ervaar een drempel om een galerie binnen te stappen, omdat:
‘Ik voel me bekeken, vaak zijn er weinig mensen binnen.’
‘Het is er vaak (te) rustig.’
‘Ik heb nooit eerder kunst gekocht en heb er ook weinig verstand van.’
‘Het lijkt op profiteren als je niets wilt kopen.’
‘Ik vraag mij af of de eigenaren/verkopers het wel op prijs stellen als je alleen komt kijken.’
‘Ik voel me bezwaard, omdat ik niets ga kopen.’
‘Ik heb het gevoel dat ik niet de beoogde doelgroep ben.’
‘Ik vind een galerie te chique.’
‘Ik kan toch niks kopen (betalen) en omdat het er zo leeg is, word je al snel aangesproken.’
‘Ik ga ook geen lege kledingwinkels of andere winkels binnen waar het bijna leeg is, ook al zie ik er iets dat ik wellicht wil kopen.’
‘Het is er vaak niet heel druk, waardoor je altijd meteen wordt aangesproken.’
‘Ik heb geen tijd en heb weinig beeld van wat leuk is.’
‘Ik krijg vaak het gevoel, dat je er niet zonder iets te kopen, rustig rond kan kijken.’
Hoe tackel je deze drempelbeleving? Denise Heijtel tekende bovenstaande uitspraken op bij beginnende kunstkopers in haar onderzoek: ‘Aarzelend over de drempel’. Denise studeerde in 2014 af aan de Reinwardt Academie (Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten) in de richting Cultureel Erfgoed. Ze deed onderzoek naar drempelverlaging voor jonge kunstkopers (25-45 jaar) in galeries met hedendaagse kunst. Komend weekend interviewen we Denise over haar onderzoek en haar tips om een nieuw publiek minder drempelschuw te maken. Stay tuned.
Sterker nog – uit de meest recente cijfers van het Mondriaan Fonds en ABN AMRO blijkt zelfs dat het aantal kunstkopers dat gebruik maakt van deze ideële regeling een lichte toename laat zien na een aantal jaren van daling. En dat in een krimpende markt…
Dat is best opmerkelijk – over de hele linie heeft de recessie invloed heeft gehad op het kunstaankoopgedrag. Een derde van de particuliere kunstkopers is minder kunst gaan kopen. Kleinere budgetten en de economische crisis zijn voor velen de reden daarvan.
De KunstKoopscore: per maand doen ruim 110 kunstkopers een aankoop met gebruik van de KunstKoop. Dit betekent op jaarbasis dat 1.300 kopers voor ruim 5 miljoen euro aan kunstwerken aankopen tegen een investering van € 386.250 aan betaalde rente door het Mondriaan Fonds.
Birgit Donker, directeur van het Mondriaan Fonds: ‘Het is goed nieuws dat de KunstKoop intensief gebruikt wordt. We hebben er het afgelopen jaar veel aan gedaan om de bekendheid van deze sympathieke regeling te vergroten.’
Je weet het als lezer van We Like Art, wij zijn al jaren fan van deze fantastische regeling. We trekken samen op met Mondriaan Fonds en ABN AMRO om de KunstKoop te promoten. Het is echt uniek in de wereld, alleen Groot Brittannië heeft een min of meer vergelijkbare ‘Own Art’ regeling. Helaas zijn in Engeland lang niet alle topgaleries aangesloten. Hoe bijzonder is het dat je in Nederland bij je aankoop van een werk van een toonaangevende kunstenaar door de overheid ondersteund wordt!
KunstKoop: 100% Kunst = 0% Rente
Hoe zit het ook al weer? Met de KunstKoop kun je kunst op afbetaling kopen bij meer dan 100 galeries verspreid over Nederland. Je hoeft dan geen rente te betalen; deze wordt vergoed door het Mondriaan Fonds. Op die manier wil het fonds de particuliere markt voor kunst van hoge kwaliteit een stimulans geven. Lees meer over op onze KunstKoop pagina.
Nog wat cijferwerk: de bekendheid onder kunstkopers met de KunstKoop is met 6 procent gestegen tot 90 procent sinds het vorige onderzoek in 2010, zo blijkt uit het bovengenoemde onderzoek. Driekwart van de kunstkopers vindt de KunstKoop aantrekkelijk en overweegt bij een volgende aankoop gebruik te maken van deze financieringsregeling.
En verder: galeries zijn nog steeds het belangrijkste verkoopkanaal voor beeldende kunst. Driekwart van de kunstkopers kocht in de afgelopen drie jaar een kunstwerk in een galerie; in 2010 was dit 88 procent. De online verkoopkanalen blijven in populariteit groeien: een derde heeft weleens via internet kunst gekocht (in 2010 was dit nog 13 procent). Je begrijpt dat wij ons ook over die laatste cijfers best verheugen.
En we herkennen dit. Wij krijgen wekelijks een reeks aanvragen binnen van onze lezers die bij ons een pareltje ontdekt hebben – van jonge studenten tot gelouterde kunstkopers. We denken dat online verkoop door We Like Art en offline verkoop door de galeries elkaar versterken. Een nieuw koperspubliek wordt eenvoudiger en laagdrempelig ingewijd.
Er is een enorme groep liefhebbers van kunst die graag incidenteel een werk zou willen kopen, maar niet goed weet waar te beginnen… Door onze site en de speelse presentaties rond de KunstKoop samen met galeries, Mondriaan Fonds en ABN AMRO bieden we een nieuw publiek graag toegang tot de kunstwereld.
Binnenkort meer nieuws over onze aankomende show waarbij weer vrijwel alle werken te koop zullen zijn met de KunstKoop.
Nota Bene: ga je vaker dan 6 keer met je Museumkaart naar het museum, dan zijn de gevolgen niet te overzien! 🙂
“Zolang houders niet vaker dan zes keer per jaar een museum bezoeken, is de kaart voor de stichting Museumkaart rendabel. Gaan kaarthouders vaker, dan legt zij geld toe.”
De Museumkaart blijft een wonderlijk instrument om museumbezoek promoten. Bij “excessief gebruik” door kaarthouders (deze formulering komt uit het jaarverslag) komt de financiering van de kaart in de problemen.
Hoe zit dat? De exploitatie van de Museumkaart is ondergebracht in de stichting Museumkaart, met als doel het (herhaal)bezoek aan de musea te bevorderen. En juist dat herhaalbezoek blijkt ongewenst want kostbaar. Museumbezoek is dus op zich prima, maar niet vaker dan 6 keer… Liefst minder – uit exploitatieoogpunt. Begrijp jij het nog?
Zie ook het artikel in NRC Handelsblad van gisteren: Museumkaart wordt opnieuw vijf euro duurder. “De prijs van de museumkaart gaat vijf euro omhoog voor volwassenen. Jongeren betalen 2,50 euro extra. De prijs moet worden verhoogd door het enorme succes van de kaart”.
Meer dan een miljoen mensen hebben een Museumkaart, dat is zeker een mooi succes. De kaart genereert een enorme hoeveelheid museumbezoeken en daardoor inkomsten voor de musea. Musea krijgen een percentage van ongeveer 50 a 60% van de toegangsprijs per kaartbezoeker vergoed van de Stichting Museumkaart.
Jammer genoeg is de kaart als instrument beperkt inzetbaar. Door ten alle tijde gratis naar het museum te kunnen, is de kaart bijvoorbeeld niet geschikt als middel om museumbezoek te spreiden (op de kalme maandag met extra korting naar FOAM, Stedelijk, van Gogh of Rijks). Ook is er geen geld over om het programma van de musea extra onder de aandacht te brengen, zo is het papieren magazine geschrapt vorig jaar vanwege de kosten.
Uit financieel oogpunt lijkt het gunstig om nieuwe kaarthouders te werven onder doelgroepen die minder dan 6 keer per jaar het museum zullen bezoeken. Dat staat wel een beetje haaks op het gewenste herhaalbezoek dat de grondslag is van de Museumkaart. Het lijkt ons een lastige puzzel voor de Museumkaart, een spagaat waar eens creatief en met open blik naar gekeken zou moeten worden.
Het was weer een feest afgelopen week in dat voor volwassenen afgesloten museumzaaltje. Kinderen kunnen achter het zwarte gordijn voor een heel laag aankoopbedrag een kunstwerk scoren van een goede kunstenaar. Natuurlijk gingen we zelf ook een kijkje nemen en brachten mooie werkjes van Koen Taselaar, Lidy Jacobs, Jason Coburn en Gabrielle van der Laak mee naar huis. Hier zie je een impressie van de jongste kinderkamer aanwinsten bij de 2 We Like Art gezinnen.
Cato werd door kunstenaar en deelnemer Joncquil gevraagd een stukje te schrijven over een werk dat ze al een poosje op haar kamer heeft en dat nu ook in Boijmans gekocht kan worden. Het werkje heet Inside Joke en het prijkt al een poos trots op de schouw in haar kamer.
Als ik naar het briefje HAHA kijk word ik vrolijk. Dan denk ik aan dingen die zijn om te lachen.
Soms als er vriendinnen bij mij komen. Dan vragen zij aan mij wat hier nou de kunst aan is. Ik zeg dan dat dat bij iedereen anders is. Iedereen heeft andere dingen om van te lachen.
Daarom heeft de HAHA in mijn kamer een hele mooie plaats. Zodat ik er elke keer naar kan lachen.
Ik vind het ook nog eens heel bijzonder. Want het is geen schilderij of een foto. Maar alleen maar met een stift geschreven op een post-it papiertje. In een Ikea lijstje. Maar dat je het dan toch mooi kan vinden vind ik kunst.
Kunst4Kids is nog t/m zondag 4 mei te bezoeken. Vooral doen! Hier lees je meer.
In ons vierde jaar sinds de start van We Like Art hebben we weer een mooie reeks neergezet op ons blog: veel nieuwe besprekingen van betaalbaar werk van toonaangevende kunstenaars, nieuwe Walls, veelgelezen interviews en een reeks videoportretten voor AMC Kunstzaken. Buiten het web organiseerden we druk bezochte presentaties bij OBJECT Rotterdam, de Bijenkorf en Westergasfabriek, en een aantal bijzondere ontmoetingen met Thomas Elshuis, Scarlett Hooft Graafland, Charlotte Dumas en May Heek. ‘Last but not least’ hebben we veel gelukkige kopers gevonden voor werk dat we online en offline signaleerden. Graag nemen we wat hoogtepunten met je door.
OBJECT Rotterdam
Bij deze speelse beurs in het Nieuwe Instituut in het Museumpark in Rotterdam hadden we maar liefst 4 presentaties. De Walls en installaties trokken veel bekijks en het leverden weer veel publiciteit op. Lees hier meer over de Walls van Jan van der Ploeg, Ge-Karel van der Sterren, Polly’s Picture Show en onze eigen Mixed Wall met onder meer werk van Popel Coumou, Koen Delaere, Nina Bovasso, Maria Roosen en Johan Nieuwenhuize.
We Like Art @ Bijenkorf “Vanaf vandaag koop je kunst met een grote ‘K’ gewoon bij de Bijenkorf in Amsterdam.” kopte Elle Decoration naar aanleiding van onze show op de vierde verdieping gedurende 6 weken in april en mei. 64 Werken van 49 kunstenaars met als bonus een lichtinstallatie van Femke Schaap op de eerste verdieping tussen de high fashion. Hier een mooie quote van Caroline Krouwels – creatief directeur van de Bijenkorf:
Ik ben zeer enthousiast over ‘We Like Art’. Het is belangrijk en inspirerend om kunst op een dusdanige manier toegankelijk te maken zodat jonge startende verzamelaars, liefhebbers en kunstenaars met elkaar in contact komen. Zonder kunst geen cultuur en beschaving.
Het is daarom ook een mooi initiatief dat de Bijenkorf een ‘We Like Art’ wand heeft waardoor een bezoeker van de winkel plots door kunstwerken wordt verrast. Een prachtige manier om mensen met kunst in contact te brengen.
Het project werd mede mogelijk gemaakt door het AFK (Amsterdams Fonds voor de Kunst) en IJM Colour.
Start Buying Art – We Like Art @ Westergasfabriek
Samen met 40 galeries, ABN AMRO en Mondriaan Fonds hebben we de KunstKoop een nieuwe impuls gegeven. Deze sympathieke lening die je kunstaankoop dichterbij kan brengen was vrij onbekend bij het publiek, de gemiddelde gebruiker van de regeling is een zestiger. In de Westergas maakten we een show met veel pareltjes van toonaangevende kunstenaars en aanstormend talent. Hier lees je alles en zie je de beelden van de waanzinnige line-up. Vrijwel alle werken waren transparant geprijsd en te koop met de KunstKoop.
Start Buying Art was een succes qua bezoekers en aantal verkopen (ruim 100 (!) werken vonden hun weg naar talloze huiskamers), ook was het een succes van samenwerking met de galeries, de kunstenaars en alle ondersteunende partijen. Wat ons betreft komt er zeker een nieuwe editie in 2014 – een mooie jaarlijkse feestelijke start van het galerieseizoen!
Start Buying Art werd mede mogelijk gemaakt door het Mondriaan Fonds, ABN AMRO, WeTransfer, Profilex Lijstenmakers, Westergasfabriek en IJM Colour.
We Like Art Walls
In 2013 maakten we nieuwe Walls met Jan van der Ploeg, grafiek van Luc Tuymans en fotografie van jong talent May Heek, ook de OBJECT Rotterdam Wall was niet te versmaden. Je ziet alle Walls hier: Welikeartwalls.nl. Het plan is om het komend jaar meer Walls te maken op bijzondere plekken, we houden je graag op de hoogte.
We Like Art videoportretten
AMC Kunstzaken vroeg ons een reeks videoportretten te maken van kunstenaars die een groot werk in het ziekenhuis realiseerden. Inmiddels staan de video’s van Scarlett Hooft Graafland en Merijn Bolink online. Roy Villevoye volgt komende maand. We willen hier graag verder mee en zijn in voor samenwerking met andere partijen die het belang zien van deze webpareltjes om de kunst te ontsluiten en een nieuw publiek te informeren en te enthousiasmeren. Hulde voor Bart van de Broek die de regie voor ons doet en Filmdoc voor de montage.
Berndnaut Smilde, Nimbus Green Room II (2013) bij We Like Art @ Art Rotterdam, 6 – 9 februari 2014
Vooruitblik 2014
We staan in de startblokken om begin februari een nieuwe show te maken tijdens Art Rotterdam. In een ruimte van 800 m2 pal naast de hoofdingang van de beurs tonen we 150 werken van toonaangevende kunstenaars. Vrijwel alle werken zijn geprijsd onder de 1.500,- euro en te koop met de KunstKoop. We trekken weer samen op met ABN AMRO Mondriaan Fonds en een hele reeks topgaleries om de KunstKoop te promoten.
Hier de laatste update van de deelnemende galeries: Fons Welters, Gabriel Rolt, Reuten galerie, Juliette Jongma, Galerie Ramakers, Gerhard Hofland, Ron Mandos, Grimm gallery, Galerie Paul Andriesse, Flatland gallery, Vous Etes Ici, Zic Zerp, Van de Berge, ArtKitchen, VIVID, Galerie Maurits van de Laar, Galerie Lutz, Cokkie Snoei, Torch, Slewe, Judy Straten, Galerie BART, RAM gallery, Phoebus, Stigter van Doesburg, Nouvelles Images, Galerie Ton de Boer, Galerie Pennings, Ellen de Bruijne, Boetzelaer van Nispen, Canvas International Art en Akinci.
Binnenkort gaan we previewen op het werk dat straks te zien zal zijn. Het wordt weer onweerstaanbaar. Volg ons op Facebook en Twitter en check de updates over We Like Art @ Art Rotterdam via onze nieuwsbrief. In Rotterdam presenteren we bovendien onze eigen App!
Lezers bedankt voor jullie bezoek aan onze sites en events. Vol gas naar 2014 – graag tot binnenkort!
Philipp Kremer, Basic community IX, olieverf op doek, 200 x 260 cm, 2012. (foto’s: Tom Haartsen)
De Koning maakte vrijdag de 4 winnaars bekend: Wieteke Heldens, Marijn van Kreij, Philipp Kremer en Jorn van Leeuwen. De maidenspeech van Willem Alexander voelde als een warm bad. We halen een paar uitspraken aan:
“Drieëndertig jaar lang reikte mijn moeder deze Prijs uit. Dit jaarlijkse evenement is haar bijzonder dierbaar. Niet alleen uit persoonlijke betrokkenheid, maar ook vanuit de visie dat kunstenaars een onmisbare rol in onze samenleving vervullen.”
Kijk dat is niet verkeerd als een vooraanstaand publiek figuur het weer eens onomwonden opneemt voor de kunst. En dan niet vanuit de verdediging maar vanuit overtuiging.
“Mijn moeder heeft schilders ooit omschreven als zieners die ons verrassen, ons wakker schudden en onze ogen openen voor een nieuwe beleving en zingeving van het alledaagse. Haar liefde voor de schilderkunst – en voor de kunsten in het algemeen – is voor mij altijd een grote bron van inspiratie geweest. Vanuit die inspiratie trek ik de lijn van deze prachtige traditie met plezier en overtuiging dóór.
Schilderen is hard werken. Worstelen met de materie. Dóórzetten, soms tot de pijngrens. Maar het resultaat is die moeite méér dan waard omdat het ons leven en onze kijk op de wereld verrijkt, verdiept, verscherpt en vernieuwt.“
Jorn van Leeuwen, Geranium Meteoor 8, beenderlijm, olieverf en damarhars op doek, 117 x 188 cm, 2013
Dat is een geluid dat we natuurlijk graag horen. De Koning lijkt zich te verhouden tot sportmetaforen en het prikkelend bedoelde essay in de tentoonstellingscatalogus van criticus Domeniek Ruyters, die in een knap staaltje hermetisch proza de staat van de schilderkunst weer eens problematiseert. Ook Ruyters halen we graag even aan:
“Je kunt de objectivering van de schilderkunstige handeling de laatste stap noemen in de emancipatie van de schilder, richting het gewenste analytische of conceptuele kunstenaarschap. Werd de schilderkunst eerst conceptueel en zich van de context bewust, vervolgens onderdeel van een multimediale praktijk, gecombineerd met performances, hier is te zien hoe het schilderen zich zelfs aan het ontdoen is van zijn meest identiteitsvormende onderdeel: de verf op doek. (..) Het schilderen wordt tot onderdeel gemaakt van een breder reflexief complex, van een onderzoek naar het beeld dat door de mediale verschuivingen zijn betekenis niet zeker is.”
Ahem, duidelijk een tekst van een beschouwende professional gericht aan andere ingewijde professionals. Je vraagt je af of zo’n hard-core high-brow tekst geschikt is voor dit podium, we vermoeden namelijk dat veel bezoekers van de populaire tentoonstelling in het Paleis geen enkele boodschap hebben aan zo’n essay. Het is helaas de pavlov van veel schrijvende experts in de kunstwereld, je richten op je collega-experts in plaats van op de niet of minder ingevoerde lezer.
Lezen voelt als huiswerk, een wervend aanstekelijk verhaal zit er al helemaal niet in. Het versterkt bij de buitenstaander het gevoel dat de kunstwereld een naar binnen gericht gezelschapsspel is. Dat Ruyters het in zijn stuk het nog steeds heeft over de Koninklijke Subsidie van de Schilderkunst, een naam die al een paar jaar geleden is veranderd in de Koninklijke Prijs voor de Schilderkunst is misschien wel veelzeggend. Hulde dus voor het enthousiasmerende geluid van Willem Alexander. Lees de hele speech van de Koning hier.
Wieteke Heldens, Dry Pain’t, olieverf op doek, 100 x 150 cm, 2013
Over de winnaars en de 21 andere deelnemers aan de tentoonstelling in het Paleis kunnen we kort zijn, het is weer een mooie staalkaart van wat er momenteel gemaakt wordt door jonge schilders. Erg leuk om te gaan kijken en je zelf een mening te vormen!
De eigenwijze jury (4 kunstenaars en 3 kunstbobo’s) koos dit jaar niet voor reputaties en nomineerde een aantal nieuwe namen. Onze verwachting was dat schilders die het afgelopen jaar doorbraken bij grote galeries van naam, Peggy Franck bij galerie Fons Welters en Coen Vunderink bij galerie Gabriel Rolt zeker aan de haal zouden gaan met de prijs. Niet dus.
Marijn van Kreij, Untitled (Manet, A Bar at the Folies-Bergère, 1882), gouache op papier, 97 x 70 cm, 2012
Wel werd Marijn van Kreij (Galerie Paul Andriesse) op het schild gehesen, van Kreij is al jaren te zien op allerlei spannende (museale) tentoonstellingen – dus was het eigenlijk een verrassing dat hij eindelijk een keer meedeed aan de competitie. Marijn van Kreij kwam bij ons ook al eerder voorbij: hier en hier.
Winnaar Philipp Kremer is vers van de Rijksacademie en zorgt samen met Van Kreij (ook Rijksacademie alumnus) dat traditioneel de helft van de prijswinnaars van de Rijks of de Ateliers komt. Eerder in 2010 schreven we al over deze opvallende tendens. Lees hier meer. Beide andere winnaars (Wieteke Heldens en Jorn van Leeuwen) zijn in zekere zin dark horses en dat is eigenlijk wel leuk en onverwacht. En bemoedigend voor alle jonge schilders die nog geen naam gemaakt hebben.
De Koninklijke Prijs geeft al jaren een vrij goed beeld van de verwachtingen die leven in de kunstwereld over de winnaars en exposanten. Vaak ook worden schilders opgepikt door galeries en verzamelaars juist naar aanleiding van hun presentatie op de Dam. Ga vooral zelf even kijken en stem op je favoriete kunstenaar voor de publieksprijs.
De tentoonstelling is geopend t/m 27 oktober 2013. Het Koninklijk Paleis in Amsterdam is gedurende de tentoonstelling geopend van dinsdag tot en met zondag van 11.00 – 17.00 uur. Video van de opening: NOS.nl Website Koninklijk Paleis | Beeldverslag opening bij Trendbeheer
Lezers, superbedankt voor jullie bezoek aan het blog afgelopen jaar. We maakten weer een grote sprong voorwaarts in het derde jaar van ons bestaan. We werken inmiddels vruchtbaar samen met een enorme rits kunstenaars, musea, galeries, uitgevers en bedrijfscollecties.
Even wat cijfers. Ruim 50.000 Bezoekers wisten ons blog te vinden afgelopen jaar. Gemiddeld maken we per week zo’n 10 lezers blij met een aankoop via We Like Art. Een mooie score. Een tweede We Like Art Lounge tijdens Art Amsterdam ging helaas niet door, omdat de beurs werd afgeblazen, spijtig. Wel zagen ruim 5.000 bezoekers onze presentatie bij de Open Tuinen Dagen in juni.
Onze nieuwe archiefwebsite www.welikeartworks.nl is een grote verbetering. Je kunt eenvoudig zoeken in alle besproken kunstwerken en omdat we veel edities signaleren valt dan op dat er nog heel veel moois gewoon beschikbaar is!
Afgelopen maand lanceerden we weer een nieuw project: www.welikeartwalls.nl. En inmiddels kun je je al vergapen aan 9 speelse mouse-over wanden vol met kunstwerken. Ook hier is weer het uitgangspunt hetzelfde, we willen de kunstwereld ontsluiten voor een nieuw publiek en een vaste waarde zijn voor de zich informerende beginnende kunstkoper. Beginnende kunstkopers verdienen het om serieus genomen te worden.
We Like Art staat voor een mooie opwindende opgave komend jaar. We gaan op een nieuwe manier naar buiten treden met onze We Like Art Walls en zoeken daarbij samenwerking met partijen binnen en buiten de kunstwereld. Het idee is om onze Walls in steeds wisselende samenstelling te laten opduiken op allerlei goede plekken.
We zijn met een aantal Walls present in februari bij Object Rotterdam in het NAI. Daar zullen we bovendien een nieuw project aankondigen. Samen het Mondriaan Fonds gaan we op een bijzondere manier de Kunstkoopregeling promoten bij een nieuw publiek.
Voor de AMC kunstcollectie maken we een serie videoportretten van kunstenaars die een groot project maakten voor het ziekenhuis. De eerste film over Scarlett Hooft Graafland is af en is super geworden. Video’s van Roy Villevoye, Elspeth Diederix, Rob Voerman en Merijn Bolink volgen de komende maanden. De hele reeks zal hier straks op het blog te zien zijn.
In 2013 gaan we natuurlijk vooral heel veel nieuw werk bespreken, stay tuned, er staat al weer heel veel moois klaar waar je misschien best een beetje hebberig van wordt.
En let op: de 6 geweldige Walls die we maakten bij galerie VOUS ETES ICI kun je nog 1 dag in het echt bekijken. We gaan op veler verzoek een extra dag open op zaterdag 5 januari van 12.00 tot 17.00 uur. We bemannen dan zelf de galerie – superleuk als je langs komt!
FOAM weet dan ook van aanpakken, veel tentoonstellingen per jaar. Een spannende programmering met publiekstrekkers naast tentoonstellingen voor een kleiner publiek. Een actief betrokken social-media achterban (richting de 30.000 FB-vrienden) en een vooral een uiterst ondernemende spirit.
Even kort resumeren. Kunstbeeld zette ons vorige maand bij de jaarlijstjes weer in de top 5 van interessante kunstblogs. Heel tof. We maakten in 2011 wederom elke maand een nieuw gastblog met 5 betaalbare kunstwerken voor het blog van nrc.next. De laatste woensdag van de maand levert hierdoor nog steeds een piek op in de bezoekersaantallen, veel eerste bezoekers die uitgroeien tot vaste lezers.
Op uitnodiging van Art Amsterdam organiseerden we een Lounge van 165 m2 met betaalbaar werk van kunstenaars van de deelnemende galeries. Het was een enorm succes. Veel verkopen aan veelal beginnende kunstkopers. Missie geslaagd.
We kregen met onze We Like Art Lounge op Art Amsterdam bakken met publiciteit: o.a. in Parool, de Volkskrant en een wervende woorden in alle regionale kranten van het Nieuwsblad van Noorden tot De Gelderlander(check de verzamel-pdf). En ook onze eigen favoriete blogs schreven er over Mister Motley, Lost Painters en natuurlijk Trendbeheer. Check vooral ook de aanstekelijke video:
Om een nieuw koperspubliek voor hedendaagse kunst te prikkelen werkten we afgelopen jaar samen met CJP, Art Amsterdam en nrc-next. Komend jaar willen we dit uitbreiden met nieuwe samenwerkingsverbanden. Beginnende kunstkopers verdienen het om serieus genomen te worden. Een meer toegankelijker en transparantere kunstwereld is de inzet.
In 2011 werden onze besprekingen gelezen door een steeds grotere achterban. We krijgen wekelijks inmiddels een hele rits mails van liefhebbers die informeren naar de beschikbaarheid van werken die we op het blog signaleerden. Nu er inmiddels in ons archief al meer dan 300 tips staan, wordt het zoeken in deze berg wel wat lastiger. Daar gaan we binnenkort verandering in brengen, en hoe! We houden je op de hoogte.
Een aantal interessante weetjes over 2011:
#1 Meest verkochte werk via We Like Art
Koploper qua verkoop via We Like Art was onbetwist de speciale editie van Charlotte Dumas. Het regende kooplustige mailtjes. De speciale editie van het boek Retrieved inclusief een print van 1 van de opgespoorde 9/11 reddingshonden is dan ook wel een heel fraai buitenkansje voor € 150,-.
#2 WLA als promotor Kunstkoop
Onze pagina met uitleg over de Kunstkoopregeling is een hit. Duizenden lezers namen uitgebreid de tijd om de FAQ over de Kunstkoop door te nemen. Niet verkeerd. De Kunstkoopregeling is een stiefkindje van voorheen de Mondriaan Stichting en voor promotie is geen geld meer. Uit een wonderlijk onderzoek bleek dat de gemiddelde gebruiker van deze regeling een senior van 57 jaar is. Zulk nieuws lijkt ons de genadeklap voor de Kunstkoop. Wij blijven ons best doen om een jonger publiek te wijzen op deze fantastische voorziening. Het nieuwe Mondriaan Fonds mag ons altijd bellen om mee te denken!
# 3 Top 10 meest gelezen besprekingen 2011
Volgens Google analytics zijn sommige besprekingen vaker gelezen dan andere. Wat overigens lastig meten is omdat veel lezers de post niet daadwerkelijk aanklikken maar op de (home-)pagina zelf lezen. Omdat het te leuk is om er toch een lijstje op los te laten, hierbij een populair tiental:
De besprekingen waar het meest op gereageerd is met instemmend ‘vind ik leuk’ geklik zijn voor ons zelf een aardige graadmeter. Ook relatief natuurlijk – maar toch interessant. Fijn om te merken ook dat onze Beurs-top 10 van Art Rotterdam en de Rijksakademie hoogtepunten werden gewaardeerd. En zeker ook ons verslag van de Affordable Art Fair: glossy van buiten – schraal en liefdeloos van binnen. Overigens kan er niemand tippen aan de marketing van deze beurs, hulde voor de beste campagne van 2011 gemaakt door door The Girls.
Het wordt een spannend jaar. Onder druk van de barre economische tijden wordt ook de kunstwereld vloeibaar zo lijkt het. Een steeds groter aandeel van de omzet van galeries wordt gemaakt op de beurzen. Dus is het knokken geblazen voor galeries om toegang te krijgen tot de beursvloer. Het kleinschalige Art Rotterdam staat als eerste op het programma in februari. Maar liefst 2 nevenbeurzen, Raw Art Fair en RE:Rotterdam bieden straks een aanvullend spannend programma op de Cruise Terminal. We zijn benieuwd!
Art Amsterdam verhuist naar een andere locatie en naar een andere datum. September 2012, precies in hetzelfde weekend dat de eerste editie van de nieuwe internationale fotografiebeurs Unseen plaats vindt. We hopen dat er op een kleinere Art Amsterdam -dat zich op een exclusiever publiek lijkt te gaan richten – plaats is voor een reprise van de We Like Art Lounge. We houden je natuurlijk op de hoogte!
Nieuwsgierig geworden door alle verhalen die rondzingen over deze beurs zijn we er zelf eens gaan kijken. Geen enkele andere kunstbeurs slaagt er zo goed in om zich te presenteren als kunstfeestje. Check de site maar eens van de AAF. Allemaal frisse jonge bezoekers die zichtbaar genieten van het aanbod. Het aanbod dat ook nog eens zowel voor de kunstingewijde als de leek interessant is.
De wervende reclamecampagne is ijzersterk. In de hele stad Amsterdam waren de peperbussen beplakt met enorme posters: “Een verzameling begint met één”. Zo doe je dat. Hulde voor het campagneteamvan de AAF, Coebergh en Studio Blend. Daar kunnen andere kunstbeurzen flink van leren. Als je echt mensen wil betrekken bij de kunst en laagdrempelig wil zijn dan is dit de manier. Het kost een paar centen, maar met flinke bezoekersaantallen en sponsors als ABN Amro, Lancia en het Oostenrijks Toeristenbureau is dat blijkbaar wel te doen.
Het Westergasterrein is een prima locatie met precies de goede buzz. Goeie keus dus van FOAM voor de komende fotografiebeurs Unseen (september 2012). Wat wel opvalt is de weinig aantrekkelijke entree. Een paar tenten verruimen de beursvloer en bieden toegang tot het grote ronde Gashouder-gebouw. Is de belichting in de tenten al niet helemaal top, binnen in het grote ronde gebouw is het helemaal niet goed. De medebezoekers zien er bleek, moe en niet flatteus uit en vaak schijnen de spots recht in je gezicht.
De routing is duidelijk. De inpakbalie een klantvriendelijke vondst, het werkt bovendien zeker aanstekelijk als je anderen met ingepakte werken onder de arm ziet vertrekken. De 500 euro hoek valt tegen; morsig-gele Heugaveld-tegels en vrij weinig werk. Een plek waar je betaalbare kunst toont moet er juist niet goedkoop uit zien. Slechts een paar galeries lijken werk ingebracht te hebben, helaas maar een paar mooie tekeningen en veel meuk. Onze eigen We Like Art Lounge tijdens Art Amsterdam vonden we beter geslaagd, maar licht vooringenomen zijn we hierin wel natuurlijk.
De zwarte door een glimmende Lancia bolide gedomineerde ruimte van Ongekend Talent door Art-Olive bood een aardige selectie van jonge kunstenaars. Het was deze ruimte en een handvol galeriestands (vooral Kap-pur met Ron Amir en Kochxbos met Sarah Maple) die kwalitatief boven de rest van het aanbod uit staken.
Als je als beurs zo goed bent als je minste straatje dan was het dit jaar wel bar en boos gesteld met de Affordable Art Fair. Oei, oei, wat vreselijk veel liefdeloos gepresenteerd productiewerk. Alle vierkante meters van de stand vaak volgeplempt en dichtgepleisterd met gek genoeg vooral werk van een paar duizend euro. Natuurlijk zijn de stands duur en draait het om omzet maken, maar moet het echt zo plat en ongeïnspireerd? De gemiddelde prijzen liggen bovendien zeker niet lager dan op bijvoorbeeld Art Rotterdam of Art Amsterdam. Affordable is een rekbaar begrip.
Beeldende kunst laagdrempelig willen maken voor een groot publiek is een mooie missie. De AAF heeft een ambitieuze buitenkant die tip-top in orde is. De inhoud is helaas wel heel erg schraal. Door een uitgekiende marketing monopoliseert de beurs een deel van de kunstmarkt, dat is knap. Maar het brengt volgens ons ook de verplichting met zich mee om inhoudelijk de lat veel hoger te leggen en dus strenger te zijn voor de deelnemende galeries. Als je begint met kunst kopen dan verdien je beter.
NIEUWSBRIEF
Als eerste informatie ontvangen over nieuwe edities en aanbiedingen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief:
