<€ 1.500 Archieven - We Like Art

Categorie<€ 1.500

Verwoest Huis Gaza van Marjan Teeuwen
1 augustus 2017 14:15 Leave a Comment
Twee weken geleden is in Amsterdam-Noord bij Framer Framed de tentoonstelling HOME geopend, met foto’s van Teeuwens laatste project; Verwoest Huis Gaza. De hele zomer nog te zien tot en met 3 september. In de tentoonstelling bij Framer Framed wordt de volledige serie fotowerken van Verwoest Huis Gaza getoond, in combinatie met de gelijknamige film. “Verwoest Huis Gaza is tot stand gekomen vanuit Teeuwens overtuiging dat de mens de polariteit tussen verwoesten en creëren niet kan overwinnen, een thema dat zij in veel contexten van toepassing acht.”

We schreven op We Like Art eerder over haar project Verwoest Huis in de Siberische stad Krasnojarsk:

“Ze transformeerde daar een volledig huis in een wonderlijke kijkdoos. Wanden, plafonds en vloeren werden in stukken gezaagd om vervolgens gerangschikt op kleur en vorm te dienen als stukjes van een nieuwe setting. Zelfs de houten buitenkant van het huis werd helemaal gestript en vermotorzaagd en binnen opgevoerd in een nieuwe hoedanigheid. Een beetje zoals een varken dat eenmaal geslacht en vermalen vervolgens in z’n eigen darmen geduwd wordt.

Het resultaat is echt fantastisch, het doet een beetje denken aan die oude prenten van Piranesi (van die doorkijkperspectieven in enorme ondergrondse kerkers en trappenhuizen) maar is toch ook zwaar verwant met het werk van minimalistische kunstenaars van recenter datum. Wat staat na alle sloopwoede en zorgvuldig hergebruik is een serie monumentale foto’s die je, zelfs op klein formaat, doen duizelen. Hier is wat volbracht.”

Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
Een gebouw als sculptuur. In mijn werk staan grootschalige architectonische installaties in gebouwen centraal, installaties die daarna worden gesloopt. Op basis van die tijdelijke ingrepen ontstaan autonome fotowerken.

Tot nu toe realiseerde ik zes installaties: Verwoest Huis (2008), Verwoest Huis Krasnoyarsk (2009), Verwoest Huis Piet Mondriaanstraat (2010/2011), Verwoest Huis Bloemhof (2012), Verwoest Huis Op Noord (2014), Verwoest Huis Leiden (2015) en Verwoest Huis Gaza (2016-2017).

Er is maar een kort lijntje van kunstenaars die in gebouwen snijden, kunstenaars die gebouwen perforeren. Gordon Matta-Clark is de pionier van het transformeren van architectuur tot sculptuur. Ook Richard Wilson en Urs Fisher hanteren soms dit medium. Verder is het opvallend stil.

In mijn werk gaat de constructieve kracht van bouwen hand in hand met de kracht van verwoesting en verval. De aanwezigheid van uitersten: opbouwen – verwoesten, vallen – staan, orde – chaos is in mijn ogen een essentie in de menselijke toestand. Als een duivels conflict. De schrijver Dostojewski stelt dat het overwinnen van deze polariteit het menselijke te boven gaat.

In mijn installaties tonen deze krachten zich in monumentale constructies. Vloeren zijn scheef gezet of verzakken; wanden zijn er deels of volledig uitgeslagen. Vloeren vallen loodrecht naar beneden (en worden zo weer wand) of vallen in een kruis.

De aangebrachte verwoestingen zijn het uitgangspunt voor het opbouwen van een nieuw artistiek beeld, met sloopmateriaal afkomstig uit de gebouwen. Stapelingen, die zich als een virus door het pand vertakken, bedekken alle wanden of zijn zorgvuldig geordend tot architectonische sculpturen. Alles staat én is scheef.

Er ontstaat een transformatie van veelal kleine woningen tot één monumentale ruimtelijke ervaring. Mijn werk heeft naast een rauwe beeldtaal van chaos, afbraak en verwoesting, ook een sterk abstract, minimalistisch karakter.

Wat inspireert je?
Beeldende kunst, architectuur, literatuur, filosofie en muziek. Altijd al voel ik me betrokken bij de wereld, hoe de mens dat doet, samenleven of juist zijn onvermogen om samen te leven. De tegenstelling opbouwen versus verwoesten.

Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw project?
Aan elk project gaat intensief overleg met de eigenaar (projectontwikkelaar, woningbouwvereniging of gemeente), ambtenaren van de desbetreffende gemeente (inzake een omgevings- en publieksvergunning), constructeur (constructierapport) en aannemer vooraf. Ook het aanvragen van subsidie is een onderdeel van het project.

Het is monnikenarbeid – dit genereert een beeld van de kracht én de schoonheid van zowel opbouw als verwoesting. De meeste fotografen nemen een foto, in mijn werk worden foto’s gebouwd.

Wat was je laatste grote project?
Verwoest Huis Gaza

Hoe zag daar je gemiddelde werkdag er uit?
Bouwen, slopen, breken, stapelen, overleggen, fotograferen, filmen.

Kun je voor ons je werkplek omschrijven?
Ik werk in gebouwen die na mijn ingreep afgebroken worden. In zulke gebouwen ontstaan mijn fotowerken uit de serie Verwoest Huis. De fotowerken in de Archief-serie realiseer ik op een specifieke locatie of in het atelier.

Werk je graag met muziek?
Ik werk het liefst in stilte of met klassieke muziek.

Met welk materiaal werk je graag – is kleurgebruik voor jou belangrijk?
Alle materialen afkomstig uit gesloopte verwoeste huizen zijn bruikbaar en inzetbaar. En ja, kleurgebruik is belangrijk: witten, zwarten, natuurlijke materiaaltinten.

Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars?
Ja, ik heb een aardige collectie kunstwerken van collega-kunstenaars. Ze vertegenwoordigen voor mij een artistieke rijkdom. Ze inspireren mij.

Bekijk het portret van Marjan Teeuwen uit de reeks Hollandse Meesters door regisseur Rudolf van den Berg

Onderstaande werken zijn via ons te koop. Wil je meer weten over de afwerking van de foto’s van Marjan Teeuwen? Mail ons – we helpen je graag verder.

Installatiefoto HOME bij Framer Framed, werk Marjan Teeuwen – Verwoest Huis Gaza, foto (c) Marlise Steeman
Zaida Oenema vertelt over haar zoektocht naar verstilling
11 mei 2017 13:45 Leave a Comment
Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
In mijn recente werk zijn thema’s als stilte, concentratie, focus, vorm, herhaling en ritme belangrijk. Er zit een kracht in herhaling (van patronen/het gebruiken van een grid) en in volhouden in het maakproces. Deze elementen gebruik ik mbt mijn huidige zoektocht naar verstilling. Verstilling of stilte voor mijzelf tijdens het maken, maar ook voor de toeschouwer; om een moment tussen hem/haar en het werk zelf te creëren – als een soort woordenloze conversatie.

Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
Ik ben half Nederlands, half Fins, al ben ik net geboren in Nederland. Tot mijn 5e heb ik in Finland gewoond. Op mijn 17e ben ik terug gegaan om een 1-jarige opleiding kunst en ambacht te doen. Daarna ben ik met wat omwegen terecht gekomen op de Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag, afdeling fotografie (afgerond in 2004). Later heb ik nog een MA fotografie op het St Joost behaald (2009). Ik woon en werk in Den Haag.

Wat inspireert je?
Wandelen in de natuur en dan met name in landschappen die leeg of kaal zijn.
Muziek van bijvoorbeeld Arvo Pärt, kunst kijken en boeken lezen.

Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
Het wisselt per werk wat mijn uitgangspunt is. De serie Fields is voortgekomen uit mijn serie Yearning. Waar ik in Yearning letterlijk de ruimte (het bos) tekende als ‘ontsnappingsplek’ van alle prikkels uit de samenleving en als een plek waar je stilte kan ontmoeten, zijn de Fields-knipsels meer abstracties van dit verlangen naar stilte en verstilling. Niet zo zeer stilte als het ontbreken van menselijk geluid (wel gepraat, maar niet muziek bijvoorbeeld), maar stilte als een equivalent van (innerlijke) rust en vreugde.

Stilte als een vorm van leegte waardoor je letterlijk de ruimte hebt om de dingen om je heen waar te nemen en daadwerkelijk te zien/ervaren. Visuele soberheid is hierdoor ook steeds belangrijker geworden voor mij.
Toch wil ik niet dat mijn werken als pure abstracties gezien worden, maar meer als een gesprek of partituur. Als een compositie met een ‘continuo’ (de basis – het “grid”) erin. De menselijke hand zorgt er wel voor dat er een ‘trilling in de vorm’ ontstaat, omdat ik – hoe perfect ik het ook probeer te maken (of in dit geval te snijden), geen machine ben.

Hoe ziet je gemiddelde werkdag er uit?
Heel standaard van 9-5, momenteel 3 a 4 dagen in de week. Ik start tussen 8:30 en 9:00 met koffie en kijken naar waar ik de vorige keer ben gebleven. Beetje staren en nadenken of de conclusies die ik de dag ervoor heb getrokken nog even logisch lijken. Dan ga ik aan het werk. Ik probeer in de ochtend de computer te vermijden omdat mails, en administratie etc. te veel tijd in beslag neemt en afleidend werkt voor mij. Tussen 5 en half 6 gaat de deur dicht. Soms wil ik nog wel eens ‘s avonds een paar uurtjes doorwerken als ik op dreef ben of iets per se af wil hebben. Dat is dan weer het voordeel van aan huis werken, merk ik nu.

Kun je voor ons je werkplek/atelier/studio omschrijven?
Ik ben net na tien jaar 75m2 tot mijn beschikking te hebben gehad verhuisd naar een kamer van 30 m2 welke ook nog aan huis zit (wel tijdelijk). Dus ik moet nog wel even wennen aan de nieuwe werk-situatie en het minder plek hebben. De ruimte is verdeeld door een boekenkast met daarachter mijn (materiaal)opslag. Verder staat er een kast voor pigment/materiaal wat ik vaak gebruik, één kleine ladenkast, en 3 tafels: 1 grote verrijdbare sta-tafel (met grote ladenkast erin), 1 computerbureau met veel zooi en 1 lege tafel waar ik aan kan lezen en schrijven of (kleinere) dingen kan maken. Al werk ik eigenlijk grotendeels op de grond.

Kun je 3 ongewone items opnoemen in je studio?
bosje plastic bloemetjes, ca 80 kilo lood en een klein kitscherig (plastic) reis-icoontje.

Werk je graag met muziek of in stilte?
Meestal in stilte.

Met welk materiaal werk je graag – kleurgebruik is voor jou heel belangrijk?
Simpele, liefst natuurlijke materialen. Momenteel met papier en potlood (grafiet) en (druk)inkt. Je zou het niet zeggen in mijn huidige werk, maar kleurgebruik is zeker belangrijk. Ik ben dol op kleur en in mijn hoofd is alles kleur, alleen uiteindelijk blijft er meestal alleen (een tint van) wit of grijs over in het werk zelf.

Waar streef je naar in je werk? Wanneer is een werk voor jou af?
Naar verstilling en contemplatie. Structuur en herhalingen zijn voor mij hierin belangrijk. Wanneer een werk klaar is, hangt van de serie af. Bij Fields is het redelijk eenvoudig, omdat ik werk vanuit een een vooropgesteld idee en zelfopgelegde kaders die ik van te voren heb uitgeprobeerd in het klein. Als het papier vol is (en naar tevredenheid ‘gesneden’), is het werk af. Bij andere (huidige) werken ga ik door tot er niets meer valt weg te halen uit het beeld (wat er niet toe doet).
Uiteindelijk is de balans van wat je nog wel en net niet meer ziet icm eenheid en harmonie van het geheel, doorslaggevend.

Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars? Waarom?
Ja! Wel te weinig nog, maar daar wordt aan gewerkt. Waarom? Van kunst in mijn huis word ik blij!
Hans Wilschut en de universele moderne stad
8 mei 2017 15:18 Leave a Comment
Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk? – Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
Mijn werk vind zijn oorsprong in de urbane wereld en komt tijdens reizen tot stand. De laatste jaren richt ik mij op een aantal metropolen (Lagos, Johannesburg, Hong Kong, Sao Paolo) die ik met regelmaat bezoek, hierdoor ontstaat een nauwere betrokkenheid met de thematiek van de stad. Ik ben autodidact na een korte studie aan de Wilem de Kooning Academie te Rotterdam.

Wat inspireert je?
Al werk ik de laatste jaren vooral met lens based media is het domein van de beeldende kunst, architectuur en muziek mijn referentie kader. Steden die mij het meest inspireren zijn onaf en in ontwikkeling.

Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
De laatste jaren werk ik langere tijd aan projecten, soms meerdere jaren. Mijn meest recente reeks werken is ontstaan in Johannesburg waar ik in 2008, 2016 en 2017 lange tijd verbleef. De ideeën voor verschillende werken komen voort uit de omgeving waar ik verblijf, ze reflecteren op lokale problematiek maar ook op mijn eigen rol daarin.

Hoe ziet je gemiddelde werkdag er uit?
Er zijn veel dagen dat ik op pad ben en zoek naar ideeën voor fotowerken. Er zijn ook dagen dat ik het fotograferen moet plannen, fotolocaties moet regelen, vanaf een hoogwerker of zelf vanuit een vliegtuig. Dan is er nog het studio proces waar ik dagen kan sleutelen aan een foto, test prints maak om tot de keuze van het uiteindelijke werk te kunnen komen. Voorafgaand aan de reizen die ik maak zijn er ook periodes van research.

Kun je voor ons je werkplek/atelier/studio omschrijven?
Mijn studio is aan de rand van het centrum van Rotterdam in een gebouw waar de brandweer en de roteb de buren zijn. Een gebouw met veel activiteiten. Soms zie ik mijn auto ook een beetje als atelier omdat ik er vaak in rondreis en overnacht. Zo kan ik langere tijd op locatie verblijven en de lichtsituaties van een plek die ik wil fotograferen goed doorgronden.

Kun je 3 ongewone items opnoemen in je studio?
Een plastic fornuis, eigenlijk een speelobject van mijn dochter.
Een drumstel.
2 hele mooie champagne glazen.

Werk je graag met muziek of in stilte?
Graag met muziek of actualiteits-programma’s op de radio of via het internet.

Met welk materiaal werk je graag – is kleurgebruik voor jou belangrijk?
Ik heb meer dan 10 jaar de wereld rondgereisd met een technische camera. Hierdoor heb ik geleerd de tijd te nemen voor mijn fotografie. De laatste jaren werk ik op groot formaat digitaal maar dankzij het trage proces van vroeger is mijn werkwijze nauwelijks veranderd door de digitale snelheid.

Waar streef je naar in je werk? Wanneer is een werk voor jou af?
Ik verwacht van een goed fotowerk dat het monumentaal en gelaagd is. Ik maak zelden foto’s a la minuut maar neem er juist veel tijd voor. Een goede foto is als een landkaart, die zijn vaak gedetailleerd van linksboven tot rechtsonder. Meestal weet ik pas na een half jaar of langer of een foto echt goed genoeg is om te beklijven.

Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars? Waarom?
Ik heb thuis een aantal werken van collega’s, deze inspireren of verwarren mij. Een bijzonder kunstwerk hoeft voor mij niet perse mooi te zijn.
Wouter van Riessen vertelt over zijn maskerfoto’s
5 februari 2016 18:42 Leave a Comment

Self Portrait with Orange Cap (2016), lambdaprint op 3mm dibond met uv filter en ophangstrip, oplage 7, 64 x 43 cm, € 1.150,-

De poppen in zijn werk lijken nogal eens aan de haal te gaan met de poppenspeler – als muitende marionettenen die hem het zwijgen op willen leggen. De maskers die Wouter van Riessen maakt spelen een belangrijke rol in zijn fotografie. Wij zijn heel blij dat we nu een hele reeks bijzondere fotoportretten van hem kunnen tonen op We Like Art. En – een mooie primeur – twee foto’s zijn nog niet eerder te zien geweest.

Self Portrait with High Hat (2016), lambdaprint op 3mm dibond met uv filter en ophangstrip, oplage 7, 64 x 43 cm, € 1.150,-

Een goede aanleiding om Wouter van Riessen eens uitgebreid te vragen naar zijn nieuwe werk.

Ha Wouter, wat bijzonder dat je weer nieuwe maskerfoto’s hebt gemaakt. Zijn ze van recente datum?

(meer…)
Dana Lixenberg – 4 werken uit de serie ‘Nome Alaska’
18 januari 2016 12:59 Leave a Comment

Dana Lixenberg, Martha Butler, Nome Alaska, (2009), analoge c-print in een Profilex lijst, 42 x 33,5 cm, oplage 15

De mens in pure vorm te portretteren, zonder te oordelen, met inlevingsvermogen is kenmerkend in het werk van Lixenberg. Het resultaat: sobere portretten in zwart-wit die de generaties omspannen. De indrukwekkende tentoonstelling is tot en met 6 maart 2016 te zien. Een echte aanrader.

De tentoonstelling is een enorme hit bij bezoekers, het was in de kerstvakantie niet eerder zo druk in het museum. Er is al op talloze plekken enthousiast geschreven over Imperial Courts, hier onder andere een stuk op de site van het NRC. Check ook het geweldige fotoboek dat verscheen bij Roma Publications (video). De eerste druk is bijna uitverkocht.

Bij onze tentoonstellingen in de Westergasfabriek toonden we werk uit Nome Alaska een ander langlopend project van Dana Lixenberg. We willen je graag wijzen op de vier foto’s uit deze reeks die exclusief via ons zijn te bestellen. Heel bijzonder, de werken hebben een relatief kleine oplage, zijn voorzien van een op maat gemaakte Profilex lijst – en zijn gunstig geprijsd. We vroegen hier op het blog Dana in een interview naar de achtergrond van de beelden uit deze reeks.

Dana Lixenberg , Untitled (gold dredge boat), Nome Alaska, (2009), analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15.

Ha Dana, kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

Ik toonde in de tentoonstelling in 2014 bij We Like Art in het Machinegebouw ook een aatal werken uit de serie The Last Days of Shismaref. Deze serie is ontstaan doordat ik door de documentairefilmmaker Jan Louter mee gevraagd ben naar Shismaref, een eiland ten noordwesten van Alaska, dat langzaam wordt opgeslokt door de zee omdat de permafrost onder het eiland smelt. Er worden steeds nieuwe zeeweringen gebouwd, zodat het eilandje langer mee kan. Maar uiteindelijk op een dag is het gebeurd. De Inupiaq wonen daar al ruim 2.000 jaar, dus het is heel ingrijpend om het land van je voorouders te verlaten en te zien verdwijnen. Uit deze serie is in 2008 een boek en een tentoonstelling voortgekomen.

Untitled, Nome Alaska (2009 – 2013), analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15

Toen ik een jaar later de fotoboeken ging brengen naar Shismaref ben ik op de terugreis een week in het stadje Nome gebleven om daar aan een nieuwe serie te werken. Nome is eigenlijk ook een soort eiland, je kan er alleen maar per vliegtuig komen. Het is ontstaan rond 1900 toen er goud was ontdekt. Het was even de grootste stad van Alaska, mensen trokken daar naar toe om goud te zoeken.

Het is een heel intrigerend plaatsje. In eerste instantie zie je alleen een hoofdstraat met allemaal saloons waar dronken bewoners en seizoenswerkers in hangen. In de grote ruimte hangen twee foto’s uit de Nome serie: een portret en een landschap.. Op het landschap zie je een boot waarmee ze goud zoeken vanaf de bodem van de zee. Ik heb die foto genomen vanaf een strand waarop allerlei vrijbuiters wonen, net buiten het stadje. Mensen hebben daar hutjes op het strand gebouwd.

De jongen met de hoed, Jesse James, heb ik op het strand ontmoet. Hij was naar Nome gekomen om zijn geluk te beproeven. Om goud te winnen. Hij maakt daar sieraden van. Ik weet niet of hij er nu nog is. Ik ben zeker van plan om terug te gaan en meer te fotograferen.

Jesse James, Nome, Alaska analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15

Die jongen heeft een enorme open blik. Misschien bijna een beetje naïef. Het is een spirit die je niet meer zoveel ziet. Nome associeer ik met het verleden van Amerika, dat mensen ergens heen trekken om zich daar te settelen en een leven op te bouwen. De serie schommelt een beetje tussen een droomgevoel, iets ongrijpbaars, en een wat zwaarder gevoel. Naast het portret wilde ik ook graag bij jullie landschappen tonen, want beide zijn vertegenwoordigd in de serie.

De werken van Dana Lixenberg zijn groot te bekijken en te bestellen in onze Shop.

Jesse James van Dana Lixenberg op de tentoonstelling in de Westergasfabriek in 2014
10 Decembertips van We Like Art
15 december 2015 11:35 Leave a Comment

1

Van Scarlett Hooft Graafland toonden we afgelopen jaar de nieuwe editie Blue People. Er gaat achter dit werk een bijzonder verhaal schuil, over de roerige geschiedenis van Madagascar. Check de making-of video. Deze ingelijste print van 32 x 40 cm kost € 625.

2

Dan dit werk van Roy Villevoye, Eró (Preparing Memorial Carving for Omomá), met deze foto uit 2012 (30 x 45 cm in lijst, € 1.050). Roy is sinds kort weer terug van een nieuwe reis naar de Asmat. Je leest hier meer over zijn oeuvre dat zo intiem vervlochten is met een kleine groep mensen in Papua: link.

(meer…)
Michiel Hogenboom – Baadsters op Echo Beach
28 oktober 2015 16:35 Leave a Comment
Hogenboom (Oegstgeest, 1967) heeft de afgelopen maanden gewerkt aan een nieuwe serie schilderijen met inkt op linnen – losjes gebaseerd op paparazzi- en voyeurfotografie.

Het afbeelden van vrouwen die zich onbespied wanen is een oud gegeven in de schilderkunst. Denk bijvoorbeeld aan de baadsters van Rembrandt (Bathsheba en de badende vrouw) of aan Bonnard en Degas die virtuoos de intimiteit van het baden, afdrogen en haren borstelen in hun werk een plek gaven. Niet met de blik van de partner of echtgenoot maar met de steelse blik van de kunstenaar.

In de serie Echo Beach gebruikt Hogenboom mediabeelden als vertrekpunt, beelden die met een paar muisklikken te bereiken zijn. De blik op de vrouw die zich onbekeken waant is inmiddels al lang niet meer het exclusieve domein van partners en kunstenaars. Voyeuristische beelden zijn heel gangbaar geworden.

Atelier Michiel Hogenboom

(meer…)
Jan Maarten Voskuil – Pointing out grey (2014)
25 september 2015 13:09 Leave a Comment

Wonderlijke bezielde werken die in hun speelsheid haaks lijken te staan op hun strenge minimalistische vertrekpunt.

Zijn werk is een dartel spel binnen strenge randvoorwaarden. Steeds weer vindt Voskuil zichzelf uit en steeds weer leidt dat tot nieuwe heerlijke schilderij-objecten met hard-edge rondingen die zich voegen naar hoeken of soms als druppelvorm langs de plint zijn verstild. De herhaling en verdieping in het werk gaan hand in hand. In de loop der jaren is hij steeds virtuozer geworden in de techniek van het hol en bol opspannen op allerlei frames, in het prepareren van het canvas en de haast klinisch smetteloze matte of glossy verfhuid.

In zijn werk is geen handschrift of streek te zien, de schilderij-objecten gaan over niets anders dan zichzelf. Vaak lijken de doeken zelfs te willen ontsnappen aan het schilderij zijn. Ook de 3 werken die we hier op We Like Art tonen zijn wonderlijke varianten van schilderijen die zich opsplijten of zich naar buiten duwen om zich te vermeerderen. Er zit humor, een soort gekte en overdrive in de schilderij-objecten die heel aanstekelijk is.

Atelier Jan Maarten Voskuil met diverse ‘Dynamic Monochromes’

Het spel van Voskuil met de minimalistische traditie is zeer geliefd bij verzamelaars en internationaal gaat de kunstenaar inmiddels ook als een speer. We bezochten Jan Maarten Voskuil in zijn atelier en zagen dat hij druk bezig was met de voorbereiding van een nieuwe solo show in Mannheim bij zijn galerie Sebastian Fath Contemporary (opening 29 oktober). Ook stonden er houten boxen klaar voor transport naar zijn galerie Peter Blake in Laguna Beach, Los Angeles, specialist in de substroming California minimalism. Blake bracht het werk van Voskuil al naar talloze Amerikaanse privecollecties.

Pointing out grey 1 (2014), acryl op linnen, diameter 30cm, € 1.430,-

Met het internationale succes komen ook hogere prijzen. Heel bijzonder dat we hier op de site deze juweeltjes van Jan Maarten kunnen tonen die vriendelijk geprijsd zijn. We kunnen je detailfoto’s op verzoek toesturen. Als je dit wil laat het dan even weten svp (link).

Detail: Pointing out grey 1 (2014), acryl op linnen, diameter 30cm

“Ik zoek in mijn werk naar mogelijkheden om zo weinig mogelijk te vertellen en toch interessant te blijven. Vaak is het uitgangspunt een wit doek dat ik op de een of andere manier tot leven wil laten komen.”

Heb je belangstelling voor een werk van Jan Maarten Voskuil? Bestel de werken in onze Shop.

Pointing out grey 2 (2014), acryl op linnen, diameter 30cm, € 1.430,-

Pointing out grey 3 (2014), acryl op linnen, diameter 30cm, € 1.430,-

Pointing out grey 1, 2 en 3 (2014), acryl op linnen, elk diameter 30cm
Bijzondere zeefdrukken van Kees Goudzwaard
15 september 2015 08:11 Leave a Comment

Two Gaps (Yellow), 2014, zeefdruk, drukspiegel 60 x 80 cm papier 70 x 100 cm, oplage 15, € 500

Wat hij maakt lijkt zo bedrieglijk echt, dat je echt drie keer moet kijken of dat plakbandje niet gewoon een echt plakbandje is. Het resultaat is bijna tegengesteld. Het zijn werken die haast volmaakte figuratieve nabootsingen zijn en tegelijk wonderlijke abstracte beelden die vol licht en raadsels zitten.

Kraag (2000), gedrukt op karton, vorm uitgesneden, zeefdruk, 80 x 100 cm, oplage 20, € 1.500

We citeren uit een mooie tekst van Inge Pollet: “Voor alle schilderijen maakt Kees Goudzwaard modellen van flinterdunne materialen zoals papier, transparante folie en tape. Weken, soms maanden werkt hij aan de ‘prototypes’ voor zijn schilderijen. Tijdens het schilderen brengt hij zorgvuldig dunne, egale verflagen over elkaar aan om een zo nauwkeurig mogelijke weergave te bereiken van het papieren model. In feite bouwt hij het papieren model in verf op het schilderdoek weer op.”

Installatiefoto Vleeshal, Middelburg

Dit lijkt een klinisch uitgangspunt maar de schilderijen van Goudzwaard zijn alles behalve koel en theoretisch. Ze ogen groots, voornaam en fragiel en speels tegelijk. Wat een licht en een power!

Deze kunstenaar uit de stal van de Antwerpse galerie Zeno X had in 2014 nog een galeriesolo (Collected Details) en soleerde museaal in de Vleeshal in Middelburg (Between Red and a Transparant Plane). Graag wijzen we je ook nog even op een fraaie publicatie van ROMA publishers die verscheen bij de tentoonstelling in de Vleeshal: (€ 16,-) een leporello met recent werk van Goudzwaard (hier te bestellen).

Cape (2000), gedrukt op karton, vorm uitgesneden, zeefdruk, 100 x 100 cm, oplage 21, € 1.500

Heel tof dat we hier op We Like Art vier bijzondere zeefdrukken kunnen tonen van Kees Goudzwaard. Het zijn 3 werken uit een serie kragen die op de zeef zelf gemaakt zijn door de kunstenaar. De Kraag heeft bijvoorbeeld maar liefst 22 drukgangen, alle details zijn handmatig aangebracht. Two Gaps heeft iets minder drukgangen maar is ook met folie op de zeefdrukplaat gemaakt.

Schouderstuk (2000), gedrukt op karton, vorm uitgesneden, zeefdruk, 80 x 100 cm, oplage 20, € 800

Schouderstuk in lijst

Als je meer informatie wil of de werken wil bestellen: check de werken in onze Shop.
Frans Franciscus over zijn portretten, Curaçao-residency en zijn custom made hotelkamer in NY
11 september 2015 10:45 Leave a Comment

F.F. (after Memling), 2012

Hallo Frans, we zagen een paar werken van je in de grote zomertentoonstelling O Muze in de Hallen in Haarlem. Was het leuk om mee te doen met deze tentoonstelling?

Het was zeer strelend. Mijn monumentale doek ‘Olubunmi’ uit 1992, dat was teruggeleend uit een particuliere collectie, had de ereplek. Niet alleen was het het eerste werk dat je zag als je de expositie binnen ging maar het schilderij werd geflankeerd door werk van grote namen als René Daniels, Carel Willink en Breitner. Nog zo’n joekel van een schilderij maar dan recent werk, ‘Adam and Eve IV’ , hing te ‘shinen’ in de relizaal. Erg fijn allemaal.

Fantastic Man (white uniform), (2014), 150 x 120 cm, inkt op papier, € 1.900

Hoe zou je je eigen handschrift omschrijven? Je maakt schilderijen, werk op papier en foto’s maar ze zijn allemaal duidelijk van jouw hand en tamelijk uniek in de Nederlandse kunstwereld.

(meer…)
Nieuwe ‘Rorschach’ werken van Heringa/Van Kalsbeek
25 augustus 2015 13:43 Leave a Comment

In de eerste fase gaan de beelden al door strenge selectie-ronden van de kunstenaars in hun strak georganiseerde werkatelier aan de overkant van de straat. Hangend boven de werktafel aan een gestucte spierwitte muur. Uiteindelijk worden ze toegelaten tot het kijkatelier in huiselijke setting, waar de laatste vuurdoop doorstaan moet worden – pas als de beelden zich goed houden naast de grote houten tribal art beelden dan zijn ze af.

Zonder titel, 2010, 37 x 29.7 cm, papier, hars, verf

Op de werkplek komt alles samen bij Heringa/Van Kalsbeek. In willekeurige volgorde; de samenwerking met de corso-bouwers in Zundert waarbij het stalen frame gelast wordt, en zo het binnenste vormt voor de meer dan levensgrote Zundert-sculpturen. De 2D-rorschachs die ook opgebouwd zijn uit een kern, De tribal objecten uit hun privécollectie zoals de hoofdtooien met pomponnen uit China en een etnografisch beeld met gekleurde schijven.

(meer…)
Beschikbare edities van Scarlett Hooft Graafland
19 juni 2015 17:00 Leave a Comment

Blue People, 32 x 40 cm

Zelfs spreekt ze over sculpturen die ze in het landschap plaatst. “Het landschap vertelt een verhaal en ik probeer daar grip op te krijgen.” Hoewel Hooft Graafland veel foto’s ensceneert met objecten, speelt toeval toch een grote rol. Ze werkt met een analoge camera en ziet thuis pas – na het ontwikkelen van de rolletjes – het resultaat van de foto’s. Ze gebruikt geen Photoshop of bewerking achteraf, ze laat bewust zien hoe het in elkaar zit.

In samenwerking met inwoners van het gebied, bij wie zij vaak zo’n drie maanden verblijft, laat zij de beelden in haar hoofd werkelijkheid worden. In maar een paar uitgekiende opnamen legt ze de sculpturale performances vast.

We zijn heel trots dat we in nauwe samenwerking met Scarlett nu alle beschikbare fotowerken kunnen tonen en aanbieden aan onze lezers. Zie de werken in onze webshop onderaan deze pagina. Vraag ons gerust om aanvullende beelden en informatie. Als je op afbetaling met de KunstKoop van het Mondriaanfonds een werk wil aankopen, dan kan dat. In deze post lichten we een aantal werken uit omdat er zulke mooie verhalen vast zitten aan de bijzondere foto’s.

VIDEO: Mooi om te zien hoe Scarlett Hooft Graafland aan het werk is op locatie, in dit geval Madagascar. Je ziet in de video making-of beelden van Mothers of The Forest, Chez Pierrot en Blue People.

Scarlett reisde een aantal keer naar Madagaskar. In eerste instantie trok het eiland haar vanwege de natuur en eeuwenoude baobab-bomen, maar al snel bleken de lokale omstandigheden nog indringender. “Ik had me alleen niet gerealiseerd dat het land enorm ontbost is en enorme erosie – en dat het land nauwelijks nog bestuurd wordt. Politiek is het er een chaos en het is niet ongevaarlijk op veel plekken.” Zo ontdekte ze onder meer dat slaven vroeger blue people werden genoemd en vertaalde dit element in een aantal van haar foto’s door blauwgeverfde kinderen in het landschap te fotograferen.

In 2015 reisde ze naar een afgelegen plek in de Pacific waar ooit Thomas Cook aan land is gegaan. Op de plek waar zijn schip verscheen vroeg ze nazaten van het stamhoofd dat Cook ontving te poseren met een replica van het schip.

Scarlett Hooft Graafland, Resolution, Malekula, (2015), 60 x 75 cm, in witte Profilex lijst met Artglass (oplage 12)

De waanzinnige beelden van trucks op een afgelegen zoutvlakte in Bolivia zijn inmiddels al de hele wereld over gegaan. Zinderende stillevens met trucks plus wonderlijke lading onder een vaak krankzinnig blauwe hemel. Scarlett vertelde ooit tijdens een We Like Art middag over haar belevenissen in Bolivia. Reizend met de trein van La Paz naar de zoutwoestijnen met staven dynamiet in haar bagage voor bovenstaande foto. Over de lastige dosering van de hoeveelheid dynamiet om alleen de zoutberg en niet de hele truck te laten ontploffen. Of over de vele zakken gekeurde gemalen en gedroogde peperpoeders die ze meezeulde en gebruikte voor een aantal foto’s.

White Pyramid, opgeplakt op aluminium achter Diasec plexiglas of in witte Profilex lijst met Artglass 28 x 80 cm (oplage 12)

Voor de rendier-serie verbleef ze in het midden van Noorwegen bij een Sami familie die een enorme kudde rendieren hoedt in het berggebied. Een paar weken lang bivakkeerde ze in dit bijzondere gebied om getuige te zijn van het vertrek van de kudde rendieren. Haar fascinaties: de macht van de natuur, de daardoor soms barre leefomstandigheden van de mens en de tegenstelling met het gecultiveerde en welvarende Nederland. De kleine, vervreemdende, vaak gekleurde toevoegingen aan de overweldigende natuur in haar werk laten deze fascinaties prachtig samen komen. “Combining the man-made and the natural as a fragmented story”.

We hebben in opdracht van het AMC een mooi videoportret gemaakt van Scarlett waarin ze uitgebreid vertelt over de omstandigheden waarin ze gewerkt heeft in Noorwegen.

Informatie over de werken van Scarlett Hooft Graafland

Goed om te weten: Scarlett werkt voor het afdrukken van haar negatieven nauw samen met AAp-lab (Amsterdam Analogue Printing). De meester van de analoge print Peter Svenson is internationaal vermaard vanwege zijn lab, deskundigheid en ervaring. De werken van Scarlett worden ingelijst bij Profilex in Amsterdam. Het team van Profilex levert lijsten van museale kwaliteit. Onder zie je het werk Chez Pierrot in de bijbehorende lijst. De levertijd van de foto’s in lijst is over het algemeen 4 tot 8 weken. Alle genoemde prijzen zijn inclusief lijst.

Scarlett Hooft Graafland in Huis Marseille

Op deze pagina staat een – niet volledig – overzicht van de beschikbare werken. Mail ons (klik hier) als je meer informatie of een werk van Scarlett wil bestellen. Goed om te weten, we kunnen je op verzoek extra beelden en prijsinformatie sturen van andere, grote formaten. Staat jouw favoriete werk van Scarlett er niet bij? Mail ons – dan zoeken we graag voor je uit of het nog beschikbaar is.

Op Art Rotterdam 2020 presenteerden we een vijftal werken van Scarlett Hooft Graafland

Ook voor grote werken van Scarlett Hooft Graafland kun je bij We Like Art terecht. Ter indicatie: werken van 100 x 125 cm in een editie van 6, kosten 7.500 euro. En werken van 120 x 150 cm editie 6 zijn 8.800 euro. Deze werken kun je op afbetaling bij ons kopen, vraag naar de aantrekkelijke voorwaarden om in 3 jaar af te betalen. Want goed om te weten: werk vanaf 500 euro kan met de KunstKoop van het Mondriaanfonds op afbetaling worden aangekocht. Je betaalt het bedrag dus niet ineens maar in maandelijkse termijnen. De rente voor je kunstlening betaalt het Mondriaan Fonds.

Dragon’s Blood, Socotra, Yemen (2014), 60 x 75 cm, in witte Profilex lijst met Artglass (oplage 12)

Item in KunstUur over Scarlett Hooft Graafland:
Miko Veldkamp schilderde Two Monkeys, Two Chairs en Kralingse Plas
15 juni 2015 23:22 Leave a Comment

Two Monkeys (2014), 24 x 30 cm, olieverf op doek

Het is niet alleen dun geschilderd, soms schittert het doek nog door de verf heen, door een specifiek kleurgebruik en gebrek aan schaduwen zorgt Veldkamp ervoor dat partijen op de achtergrond soms naar voren lijken te komen en andersom. Het lijken haast gekleurde vlakken die als coulissen naar de voor- of achtergrond verschuiven.

Two Chairs 2 (2014), olieverf op doek, 40 x 40 cm

Die verschuiving van voor- en achtergrond is ook zichtbaar in het schilderij Two Chairs. De groene grond lijkt bijna op te stijgen naast het grijze oppervlak. Tegelijkertijd dringen de donkere bosjes zich naar de voorgrond.

Naar aanleiding van persoonlijke herinneringen, observaties of gevonden afbeeldingen maakt Veldkamp een schets van het beeld wat hij in zijn hoofd heeft. Daarna schildert hij het snel zodat hij zich tot de essentie kan houden. Hij wil dat het beeld voor iedereen herkenbaar is, vandaar dat hij details achterwege laat. Zo kun je zelf een invulling geven aan wat je ziet.

Veldkamp vraagt zich af wat schilderkunst kan betekenen in deze tijd waarin visuele beelden een grote rol spelen. De manier waarop mensen nu kijken is beïnvloed door de constant stroom foto’s en video’s die we continu zien. Volgens Veldkamp zijn mensen zich nu veel meer bewust van hoe beelden ontstaan. Er zijn genoeg filmpjes online te vinden waarop je kunt zien hoe een schilderij wordt opgezet. Dan zie je dat er heel veel beweging is tijdens het schilderen, maar de filmpjes eindigen altijd met een statisch beeld. Veldkamp wil in zijn schilderijen juist de beweging zichtbaar houden. Die beweging ontstaat voornamelijk doordat je ogen alle hoeken van het werk afspeuren naar aanknopingspunten en houvast.

Kralingse Plas (2014), 24 x 30 cm, olieverf op doek

Veldkamp zat in 2013 en 2014 op de Rijksakademie van Beeldende Kunsten in Amsterdam. Momenteel is hij als Hodder Fellow verbonden aan the Lewis Center for the Arts op Princeton University. Hier onderzoekt hij dieptewerking en schaal en experimenteert hij met verschillende verfmaterialen en ondergronden. Dat klinkt als een goede basis om nieuw veelbelovend werk te maken.

We bespraken hier al eerder (link) het werk van Miko Veldkamp, de werken van toen waren snel verkocht. De winnaar van het ABN AMRO Memory spel in de Van Nellefabriek op onze tentoonstelling koos ook een mooie Veldkamp.
Hard-edge zeefdrukken van Jan van der Ploeg
11 juni 2015 22:32 Leave a Comment

WAVE (2003), zeefdruk, oplage 16, 160 x 120 cm

Hoog tijd om eens aandacht te schenken aan zijn (grote) zeefdrukken die je via ons kunt bemachtigen. NB De drukken zijn lastig op je scherm te beoordelen vanwege de intense kleuren.

We schreven eerder: “Zijn werk is speels en streng tegelijk. De loeistrakke geometrische zeefdrukken, wandschilderingen en schilderijen willen maar 1 ding: bekeken worden en zich als klassiekers in je achterhoofd nestelen.”

Van der Ploeg heeft een indrukwekkend oeuvre opgebouwd van wandschilderingen. In talloze museale tentoonstellingen of permanent als een kloeke ingreep in een architectonische ruimte. Zijn werk herken je onmiddellijk en alleen al die herkenning stemt altijd tot een prettig soort vrolijkheid. De visuele dreun blijft je op een heldere manier bij. Het is alsof de virtuoze afgewogen grote gebaren van de schilder niet bedacht en uitgevoerd zijn, maar al bestonden en alleen maar onthuld. Of draven we nu door?

GRIP (2009), zeefdruk, oplage 35, 40 x 104 cm (nb: de grijze baan is zilver)

(meer…)
Marijn Akkermans vertelt over zijn nieuwe werk
22 mei 2015 12:49 Leave a Comment

Zonder titel, 2011, inkt, gouache en potlood op papier, 40,5 x 31,5 cm

Er lijkt beweging in de tekeningen te zitten, en er gebeurt een hoop tegelijk. De uitdrukkingen zijn vaak verstild, afwezig, soms ook verontrustend. Het lijken menselijke types, maar ogenschijnlijk uit een totaal andere wereld.

Het recentere werk van Marijn Akkermans lijkt meer kleur te hebben. En in zijn schetsen en lijntekeningen valt nog eens extra op hoe zeer de hoek van waaruit de figuur je aankijkt een rol speelt in zijn werk. Daar willen we graag wat meer over weten ?.

De getoonde werken zijn allemaal beschikbaar in onze Shop.

Atelier 2014/2015

Hoi Marijn, super om jouw werk op onze site te laten zien. Juist nu het ook in Stedelijk Museum Schiedam te zien is tot en met 21 juni –kun je wat meer over de tentoonstelling vertellen en over welk werk van jou daar te zien is?

(meer…)
WassinkLundgren | This Land is Your Land, This Land is My Land – Parnassusweg, Amsterdam (2012)
24 april 2015 21:22 Leave a Comment

WassinkLundgren, This Land is Your Land, This Land is My Land – Parnassusweg, Amsterdam (2012), Gyclee print in lijst, 50 x 40 cm , oplage 5 + 2 A.P.

Zoals bij de serie This Land is Your Land, This Land is My Land van WassinkLundgren. Hier liggen klonten aarde in een steriele ruimte. De context is totaal uit beeld verdwenen. Wat overblijft zijn stukken aarde die zich van elkaar onderscheiden door de verschillende grassprieten of bloemetjes die hier en daar treurig naar beneden hangen, maar soms nog vrolijk overeind blijven staan.

De titel van de serie geeft al aan dat er iets aan de hand is met de toe-eigening van de grond. Dit land is jouw land, dit land is mijn land? Welk land dan? In de foto hierboven gaat het om de Parnassusweg. Andere straatnamen die voorbij komen zijn De Boelelaan, Gustav Mahlerlaan, Prinses Irenestraat, Beatrixpark en Beethovenstraat. Dit zijn allemaal straten rond de Zuidas van Amsterdam waar Thijs Groot Wassink (1981) en Ruben Lundgren (1983) een stuk grond hebben uitgegraven. Ze waren zelf op dat moment in pak gekleed, zodat ze niet opvielen tussen de zakenlui. Toch een enigszins maf gezicht, twee mannen in pak die grond uitgraven tussen de kantoorkolossen.

(meer…)
Berend Strik sneed een werk in 12 stukken
16 maart 2015 16:39 Leave a Comment

Hoe zat het ook al weer? Berend Strik vertelt het je:

“De basis voor dit werk is een toren in Westkapelle die vaak door Piet Mondriaan is geschilderd. Die toren is van grote invloed geweest op Mondriaans oeuvre. Hij schilderde de toren vaak en het werd steeds abstracter. Hier ontstond de overgang van waarneming naar abstractie in zijn werk. In een briefwisseling met Arthur Lehning wijdt Mondriaan uit over die abstrahering. Erg interessant!

Ik ben op zoek gegaan naar de plek waar Mondriaan de toren schilderde en maakte een foto vanuit hetzelfde perspectief. Door de foto te bewerken met stof zoek ik een nieuwe ruimte op. Er zit al veel in die foto, het historische van het gebouw en van Mondriaan, en door middel van de stof wil ik het hier en nu ervaren. Het zorgt voor een abstractie die je niet helemaal kunt begrijpen. Het beeld wordt veel dynamischer en er ontstaat een spanning die ervoor zorgt dat je ernaar blijft kijken.

Vervolgens heb ik het werk in 12 gelijke stukken gesneden. Er ontstaat zo een ander evenwicht en een abstractie die het niet heeft als geheel. Het is uitzonderlijk maar het werk wordt hier juist sterker door, dat kan alleen door de oprechte verbinding met de geschiedenissen. En tegelijkertijd kun je bij ieder afzonderlijk stuk het geheel herkennen in de details.

Door het in stukken snijden van een groter werk ontstaat er vanzelf een werk in oplage en het werk wordt er bovendien alleen maar sterker en abstracter op. Het is een inhoudelijke manier om een werk in oplage te maken.”

Berend Strik, 1470/1908/2015 (2014-2015), stitched C-print op doek en spieraam, 12 delen, elk 48 x 48 cm.

Click and Buy

De multiple van Strik was een regelrechte hit. Heb je het niet gezien in Rotterdam? Of krijg je het juist niet uit je hoofd? In onze Shop zie je welke delen nog beschikbaar zijn en voor welke prijs. Bekijk de Wall hier. De individuele werken zijn ook opklikbaar naar groot formaat gemaakt – dan zie je de fraaie en fijnzinnige details beter. Je kunt ons ook mailen, dan sturen we je op verzoek grote afbeeldingen toe.

Overzichtsfoto’s: Maarten Tromp

Videoportret van Berend Strik uit de reeks Hollands Meesters van Interakt door regisseur Boris Gerrets
Interview met Director Product Development at The Frik Collection Ceramic Museum
7 maart 2015 07:50 Leave a Comment

Dizipline ist Alles, reduction fired glazed stoneware, 46 x 30 x 22 cm, € 1.400

Haar keramiek is van een zelfde aanstekelijke speelsheid. Hoog tijd om Helen Frik wat vragen te stellen. Als kunstenaar en (volgens haar LinkedIn profiel) als Director Product Development. Kijk, dit soort dubbele petten zien we graag.

Hoi Helen, je hebt momenteel een presentatie in Boijmans van Beuningen, kun je ons daar iets over vertellen?

Er werden mij door het Museum vier levensgrote vitrines ter beschikking gesteld. Echt een prachtkans: ik heb als het ware mega-collages kunnen maken, maar dan met ruimtelijke objecten, één op één. Alles achter glas, ik was dus vrij om 800 jaar oude archeologische vondsten van de Gemeente Rotterdam in te zetten, echte eieren, precaire glasplaten, een vogelnest, een verschrompelde papieren golf, tere zijden handdoekjes, en ga zo maar door. Ik heb er echt van genoten daar aan het werk te zijn!

Je toont in Rotterdam ook een overzicht van de Frik Collection, Ceramic Museum. Wat is deze Frik Collection precies?

Vier jaar geleden overzag ik de hoeveelheid keramiek die ik ‘voor mijzelf’ had gemaakt, het werd gewoon teveel. Ik was aanvankelijk begonnen artikelen voor eigen gebruik te maken – ovenschalen, suikerpotten, maar over de jaren heen belandde er teveel in dozen, in de opslag. In een opwelling vertelde ik mijn galeriehouder David Risley in Kopenhagen dat ik deze toch moest verkopen. Hij bood meteen aan de eerste publieke tentoonstelling te komen maken in een lege verdieping boven zijn galerie in Kopenhagen, die we omtoverden tot een appartement van een keramiek-liefhebber.

installatiefoto Kopenhagen

Je Ceramic Museum is al op diverse museale en galerieplekken te zien geweest, begrijpt iedereen het idee of is het verwarring troef?

Ik denk het laatste – óf men speelt graag mee. In de recensie bijvoorbeeld in het blad Keramiek, daar wordt echt en alleen over de collectie gesproken alsof het om een echt fysiek museum gaat.

Maar mijn doel is altijd geweest om de nieuwsgierigheid te prikkelen, in de hoop dat de kijker er zijn eigen beleving van maakt. Verwarring is in die zin hopelijk positief, mensen kunnen hun eigen fantasie laten gaan. Dat is grotendeels de aantrekkelijkheid van kinderlogica, het is tegelijkertijd wel en niet logisch.

Vomit Pot, celadon and copper glazed stoneware, 19.5 x 20 x 20 cm, € 880

Is er een link tussen de Frik Collectie en de Frick Collection die nu in het Mauritshuis te zien is?

Mijn grootvader Max Frik (Bad Wimpfen, Duitsland) had als werkloosheidproject aan een paar mensen net na de eerste wereldoorlog de taak gegeven de Frik familieboom tot zo ver mogelijk terug in kaart te brengen. In 1.200-nog wat bleek de naam Frik gesticht, ergens onderweg heeft er een tak een ‘c’ tussen laten zetten. Die zijn ook naar de USA geëmigreerd. Gek genoeg, mijn initialen zijn H C – hetzelfde als Henry Clay Frik, en zijn dochter heet ook Helen. Er zijn nog meer overeenkomsten, maar ik hou erover op, want anders vind ik het te spooky worden.

Wat de Frick Collection betreft, er is natuurlijk geen enkele link.

(meer…)
5 Vragen over het werk van Ed van der Elsken
3 februari 2015 17:50 Leave a Comment

Ed van der Elsken, Prinsengracht (1958), silver gelatin print, analogue barite print on Ilford neutral tone paper, 30 x 40 cm, oplage 20

Kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

De Groenburgwal en Snoekjesgracht foto’s van Ed van der Elsken zijn opgenomen in Van der Elsken’s recent opnieuw gepubliceerde boek Amsterdam! Oude foto’s 1947-1970.

Ed van der Elsken schreef zelf over de mensen gefotografeerd in Amsterdam!: “Mijn Amsterdam. Mijn Amsterdammers. Vaak gabbertjes, waar je “Ha die Ome Sjaak” tegen zegt, of “Tante Nel!”, of “Hee, ouwe ruigpoot”, of “Dag moppie”. Mensen uit fatsoenlijke buurten, de Nieuwmarkt, de Zeedijk, de wallen, de Nieuwendijk, de Haarlemmerstraat, de Jordaan, de Jodenbuurt, de Kinkerbuurt, de Pijp, de Eilanden, Wittenburg, Kattenburg. Mensen die nooit op de Apollolaan komen of op de Goudkust, nou ja misschien als Melkboer, of als inbreker.”

De Prinsengracht foto maakte Van der Elsken in dezelfde periode en nam hij vanuit het raam van zijn appartement aan de Prinsengracht. Amsterdam was een van Van der Elsken’s grootste bronnen van inspiratie, vooral de omgeving en de bewoners van de Nieuwmarkt, Zeedijk en het Waterlooplein waren erg belangrijk voor hem. Hier vond hij de ziel van een Amsterdam dat volgens hem langzaam aan het verdwijnen was.

Ed van der Elsken, Snoekjesgracht II (1956), silver gelatin print, analogue barite print on Ilford neutral tone paper, 30 x 40 cm, oplage 20

Wat is Ed van der Elsken Archives?

In september 2014 opende naast Annet Gelink Gallery een nieuwe ruimte: Ed van der Elsken Archives, gewijd aan het werk van de geroemde Nederlandse fotograaf Ed van der Elsken. Annet Gelink werkt al twintig jaar met de nalatenschap van deze fotograaf en met de groeiende belangstelling voor het werk van Van der Elsken voelt de Archives als een natuurlijke volgende stap. Ed van der Elsken Archives zal permanent het rijke en gevarieerde oeuvre van Van der Elsken laten zien.

Het doel van deze ruimte is de erfenis en het werk voor het publiek toegankelijk te houden, op een manier zo levendig als de werken zelf. Zijn foto’s, films, boeken en dia’s worden in wisselende presentaties getoond. Met Van der Elskens nalatenschap als uitgangspunt zullen er tentoonstellingen worden georganiseerd in samenwerking met mensen uit de wereld van de mode, kunst, film en literatuur.

Het idee voor de Archives ontstond met de tentoonstelling Look.Ed!, in Annet Gelink Gallery in 2012. Hiervoor werden Rineke Dijkstra, Marlene Dumas en Marijke van Warmerdam gevraagd een keuze te maken uit Van der Elsken’s rijke oeuvre. De daaruit resulterende show liet naast de hele breedte van Van der Elsken’s werk ook de respons zien die zijn foto’s oproepen. In het spoor van deze tentoonstelling hopen we dat Ed van der Elsken Archives een ruimte zal worden die frisse en nieuwe perspectieven laat zien op werk dat al tientallen jaren toegankelijk is voor het publiek. Zo laat onze huidige tentoonstelling Color & Motion nog nooit tentoongestelde Polaroids van Robby Müller zien naast zijn selectie uit het archief van Van der Elsken.

Ed van der Elsken, Groenburgwal (1956), silver gelatin print, analogue barite print on Ilford neutral tone paper, 30 x 40 cm, oplage 20

Waarom kiezen jullie ervoor dit werk te laten zien?

Naast dat Van der Elsken bekend staat als een van de belangrijkste Nederlandse fotografen, zijn de beelden die hij vastlegde ook zeer belangrijk geweest voor het beeld dat wij nu hebben van Amsterdam en Nederland van de jaren ’50 tot ’80. Wat veel mensen echter niet weten is dat het werk van Van der Elsken ook te koop is en als editieprint juist ook betaalbaar is. We willen zo naar voren brengen dat iedereen een Van der Elsken kan bezitten; een sentiment dat wellicht ook past bij een fotograaf die zijn camera op het ‘gewone’ volk richtte.

Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk?

Als galerie hopen we zo een wat jonger publiek te bereiken, die misschien nog niet bekend is met de galerie. Juist omdat er wellicht een beeld is dat wat er in de galeriewereld gebeurt losstaat van het grotere publiek. Ook bij galeries die zich richten op contemporaine kunst is kunst toegankelijk, zowel inhoudelijk als financieel. Het is vooral het meer laagdrempelige en toegankelijke van We Like Art dat ons aantrekt.

Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

De opening, de mensen, de sfeer, zien wat onze collega’s bij andere galeries tonen. Om een groot publiek te laten zien wat wij belangrijk vinden en gezien moet worden. Dit jaar tonen we een geweldig aansprekende installatie van Nederlandse kunstenaar Dick Verdult.

Waar kunnen we het werk van Ed van der Elsken het komende half jaar zien?

In maart zal het werk van Ed van der Elsken in Tokyo te zien zijn bij Taka Ishii Gallery. Wat dichter bij huis is zijn werk tot 1 februari te zien in de tentoonstelling Imprimés bij Le Point du Jour in Cherbourg-Octeville. Ook tot 1 februari loopt de tentoonstelling How Far How Near in het Stedelijk Museum Amsterdam, dat ook werk van Ed toont.

Ed van der Elsken, AUTO-Polaroid, 1979, Polaroid

Kom deze werken bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

We werken samen met het Mondriaan Fonds om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
Gratis toegang

Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop
5 Vragen aan Lennart Lahuis
1 februari 2015 10:33 Leave a Comment

Lennart Lahuis, Actress (2015), 50 x 40 cm, inkjet op hout en bijenwas en glas op papier (inmiddels verkocht), ism galerie Dürst Britt & Mayhew

Hoi Lennart, Kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

Ik werkte voor een eerdere tentoonstelling al met transparante bijenwas op papier waardoor het papier doorzichtig wordt en je er een afbeelding doorheen kan zien. Voor deze werken gebruik ik een selectie van standaardfoto’s die worden meegeleverd met fotolijsten. Vooral omdat het wegwerpbeelden zijn, tijdelijke ‘afbeeldingen in plaats van afbeeldingen’ die normaal gesproken direct worden ingewisseld voor persoonlijke foto’s.

Ik zoek afbeeldingen die me daarom interesseren, in het werk voor Art Rotterdam zijn dat bijvoorbeeld kunsthistorische reproducties en actrices. Als ik een afbeelding heb geselecteerd maak ik opnieuw een frame. Alleen print ik dan de afbeelding op hout en plaats het met bijenwas beschilderde papier voor de afbeelding, met alleen het glas ertussen. Daarmee hou je een moeilijk zichtbare versie over van de foto die achter het papier lijkt te verdwijnen.

Waarom kies je ervoor om dit werk te laten zien?

Het werk dat bij We Like Art te zien zal zijn sluit aan bij het werk dat ik via het Mondriaan Fonds bij de Prospects & Concepts tentoonstelling toon. Het werk voor Prospects & Concepts vormt als het ware 1 groep werken waarin vooral kunsthistorische reproducties en referenties centraal staan. Via We Like Art heb ik de mogelijkheid om ook een ander werk te laten zien dat daar op aansluit, maar een beetje buiten die ‘groep’ valt. Dit werk is de eerste uit een serie van 4, waarbij ik afbeeldingen van actrices heb gebruikt.

Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

Het kwam als een voorstel vanuit de galerie Dürst Britt & Mayhew die ook op Art Rotterdam staan. Via We Like Art hoop ik op een extra bijdrage voor het budget dat ik nodig heb om daar een tentoonstelling te doen later dit jaar. Het is ook een goede mogelijkheid om een werk buiten die groep werken voor de Prospects & Concepts tentoonstelling te laten zien.

Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

Op het werk van de mede exposanten bij de Prospects & Concepts tentoonstelling, ik ben benieuwd naar het werk van de andere kunstenaars die een werkbijdrage hebben gekregen van het Mondriaan Fonds.

Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

Naast de tentoonstelling bij Dürst Britt & Mayhew werk ik ook aan een presentatie in een projectruimte in Parijs en later in het jaar verblijf ik in AIR Antwerpen voor een residentie van 3 maanden.

Kom dit werk bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

We werken samen met het Mondriaan Fonds om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
Gratis toegang

Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop
5 Vragen aan Celine van den Boorn
27 januari 2015 10:44 Leave a Comment

Celine van den Boorn, Operation desert (2011), acryl op foto op aluminium, 29,5 x 41 cm

Hoi Celine, kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

Ik kies foto’s uit onze hedendaagse beeldbank waar de mens prominent aanwezig is in de natuur, bijvoorbeeld als toerist op vakantie of als militair in oorlogsgebied. Vervolgens schilder ik de menselijke aanwezigheid weg, waardoor de focus in het beeld verschuift van mens naar landschap. Toch, als je goed kijkt, blijf je menselijke sporen in de schijnbaar ongerepte natuur zien.

Waarom kies je ervoor om deze werken te laten zien?

Doordat dit handbeschilderde werken zijn, worden beschilderde delen wel of niet zichtbaar als je langsloopt. De reflectie van het licht speelt op het werk. Tussen veel ander werk is dat een spannend element en daagt het bezoekers uit verder te kijken dan de eerste indruk.

Celine van den Boorn, Five soldiers on lookout point #2 (2014), acryl op foto op aluminium, 29,5 x 44,5 cm

Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

Mij lijkt de tentoonstelling aantrekkelijk voor bezoekers aan Art Rotterdam en zeker voor kunstkopers, omdat je in één helder overzicht veel werk van interessante kunstenaars bij elkaar ziet.

Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

Ik ben benieuwd naar Prospects & Concepts en naar het nieuwe onderdeel Intersections. Wat ik zeker niet wil missen is de presentatie van Dürst Britt & Mayhew, een gloednieuwe galerie die in de Mainsection te zien is. En de nieuwe films van Nathaniel Mellors en Yael Bartana bij Projections.

Celine van den Boorn, Overcrowded beach #5 (2012), acryl op foto op aluminium, 29,5 x 44,5 cm, € 1.500

Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

Ik werk nu aan de eerste publicatie van mijn werk en aan een tentoonstelling van nieuwsfoto’s uit kranten die ik heb beschilderd.

Kom dit werk bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

We werken samen met het Mondriaan Fonds om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
Gratis toegang

Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop
5 Vragen aan Jan Hoek
16 januari 2015 20:39 Leave a Comment

Jan Hoek, Pattaya Sex Bubble Mermaid (2015), printed on chrome, 48 x 32 cm, oplage 8

Ha Jan, kun je ons iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

Het ene werk (hierboven) komt voort uit een reeks die ik gemaakt heb in Pattaya, de sekstoerismehoofdstad van de wereld. Dit meisje was dol op haar werk, maar vond vooral dat ze te weinig klanten had. Toen ze mij vroeg of ik een manier wist om nog meer geld te verdienen, besloot ik een levend standbeeld van haar te maken.

Het andere werk heb ik gemaakt in een typisch Ethiopische fotostudio toen ik bezig was met mijn serie de Sweet Crazies. Het gaat over psychisch gestoorde daklozen die ik eruit vond zien als koningen of keizers. Deze vrouw is trouwens niet gestoord, maar heeft gewoon een keer de bus gemist en eindigde toen op straat.

Jan Hoek, Sweet Ladies 1, (2013), printed on chrome, 48 x 31,3 cm, oplage 8

Waarom kies je ervoor om deze werken te laten zien?

Het ene werk hangt ook op de Mondriaan Fonds tentoonstelling Prospects & Concepts en is mijn meest recente werk. Het andere werk is nooit eerder getoond en maakte ik voor mijn eerste succesvolle reeks de Sweet Crazies. Samen laten ze dus mooi twee belangrijke momenten in mijn loopbaan zien.

Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

Het is fijn dat er ook plekken zijn waar kunst voor prijzen verkocht worden waarbij ik me als arme kunstenaar weer enigszins voor kan stellen dat je ook zelf kunst zou kunnen kopen.

Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

Ik vind het leuk dat Episode 1 van Renzo Martens weer eens gedraaid wordt. Een film die soms bijna vergeten wordt door het succes van de Episode 3 (Enjoy Poverty).

Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

Ik ga samenwerken met de modeontwerper Duran Lantink om een fotoreeks en een collectie te maken samen met straattravestieten in Zuid-Afrika.

Kom deze werken van Jan Hoek bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

We werken samen met het Mondriaan Fonds en ABN AMRO om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur (gratis toegang)

Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop
5 Vragen aan Bert Frings
14 januari 2015 07:00 Leave a Comment

Bert Frings, Forever Young (2013), acrylverf op linnen, 40 x 50 cm, € 1.350,-

Hoi Bert, kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

Mijn schilderijen ontstaan vanuit de mogelijkheden en kenmerken van acrylverf. Het zijn open, transparante schilderijen, met raadselachtige voorstellingen. Ze refereren aan landschappen. Af en toe plaats ik figuren in de landschappen. Maar veelmeer zoek ik naar alternatieven om iets te laten zien van de tijd waarin we leven en leg ik verbanden met wat ik om mij heen zie. Zo ben ik op het idee gekomen om stickers op mijn werk te ‘plakken’.

Ze zien eruit alsof ze zojuist spontaan op het schilderij zijn geplakt, maar zijn heel zorgvuldig en op hun plaats geschilderd. Hierdoor ontstaat een spannend contrast tussen twee zeer verschillende standpunten. Stickers fascineren mij, het verwondert me om te zien wat er op straat allemaal aan stickers te vinden is en vaak sluit het aan bij de actualiteit. Maar net zo interessant is wat er in de loop van de tijd aan stickers gemaakt is. Ik ben opgegroeid met de opkomst en de ontwikkeling van de sticker. Een schilderij als ‘Forever Young’ speelt daarmee.

Waarom kies je ervoor om dit werk te laten zien?

Op Art Rotterdam zal ik naast ‘Forever Young’ nog een ander werk met de titel ‘Iran’ laten zien. Deze twee werken vullen elkaar goed aan. De stickers zijn in feite kleine schilderijen op het schilderij zelf. Op ‘Iran’ zijn de stickers meer suggestief, als tekens. Er is meer speling tussen vorm en inhoud, waardoor de toeschouwer er vrijer mee kan associëren. Maar ik stuur wel door bijvoorbeeld te verwijzen naar sciencefiction en politiek.

Beide werken laten de werking en mogelijkheden van de verf goed zien, wat er is en vooral hoe het er is.

Bert Frings, Iran (2013), acrylverf op linnen op paneel, 50 x 40 cm, € 1.350,-

Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

Door deelname aan We Like Art kan ik een groot publiek bereiken en mogelijk ook een nieuw publiek. De tentoonstellingen van We Like Art zijn toegankelijke grote presentaties en altijd zorgvuldig samengesteld. Binnen het geheel is er aandacht voor het individuele werk. We Like Art onderscheidt zich, bijvoorbeeld door de wanden in verschillende tinten aan te passen. Dit soort ingrepen zijn nodig en versterken een presentatie op een grote beurs zoals Art Rotterdam waar zo veel te zien is.

Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

Ik vond de vorige editie van Art Rotterdam heel goed vooral op de nieuwe locatie, de Van Nellefabriek. Ik ben benieuwd hoe dat dit jaar uitpakt. Het is een plezierige gedachte dat mijn werk daar straks ook wordt tentoongesteld en om te zien hoe mijn werk zich verhoudt tot ander werk. Ik woon en werk in Rotterdam en de hele stad is dan goed gevuld met tentoonstellingen. Een van de tentoonstellingen die ik zeker ga bekijken is de tentoonstelling van Taocheng Wang bij het onlangs geopende kunstinitiatief A Tale Of a Tub gelegen in het Justus van Effencomplex. Omdat ik zelf ook veel met papier werk ben ik vooral nieuwsgierig naar de werken op papier.

Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

Op dit moment werk ik veel in mijn atelier. Voor één van mijn aankomende tentoonstellingen ben ik bezig met een serie aquarellen op papier. De serie is nogal experimenteel en zal in maart van dit jaar bij galerie Zerp in Rotterdam in een groepstentoonstelling te zien zijn. Ik maak al langer aquarellen, maar heb er al een hele tijd geen laten zien. Ik vind vooral het materiaal en de techniek een uitdaging, het is heel moeilijk werken. Het wordt heel spannend en ik kijk er erg naar uit.

Kom dit werk bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

We werken samen met het Mondriaan Fonds om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
Gratis toegang

Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop
Interview met Karin van Pinxteren
12 december 2014 11:08 Leave a Comment

Zo draal met mij (2014), potlood, stempelinkt, marker op zuurvrij Moleskine, 21 x 15 cm.

Of in de woorden van Manon Berendse (in ‘Visitor, invite me’, 2009): “Ze maakt contact…Haar titels dralen niet. Guide me. Share your warmth with me. Maar dringen vriendelijk aan. Give me your order. Reflect with me. Met deze uitgepuurde zinnen verkiest Van Pinxteren de dialoog. Zonder feitelijke ontmoeting, maar gastvrij.”

In 2012 had Karin van Pinxteren een solo-tentoonstelling in Museum De Pont. Niet de minste plek om tentoon te stellen. We zijn benieuwd naar haar werk en wie ze is, dus stellen we haar wat vragen.

Overzichtsfoto, Part of Someone’s Diorama @ Museum De Pont, 2012. Foto Peter Cox

Hoi Karin, jouw werk lijkt heel verschillend en veelvormig: we zien tekst en grafische elementen, maar ook foto’s of video’s van performances zoals bij The temptation of virtue. Kun je hier meer over vertellen?

Mijn werk ontstaat door het schakelen tussen het denken in de 2e en 3e dimensie, vanuit mijn opleidingen als grafisch ontwerper en architectonisch vormgever, de persoonlijke vragen die me op dat moment bezig houden en/of het thema waarvoor ik word uitgenodigd. Ik ben inmiddels veel langer beeldend kunstenaar dan dat mijn opleidingen vormgeving hebben geduurd – maar een beetje vormgever ben ik toch gebleven. Zeker in mentaliteit: het beeldend antwoord geven op vragen waarbij ik zelf de opdrachtgever ben, in plaats van een ander.

The temptation of virtue (2011), foto op dibond/diasec, oplage 8, 40 x 60 cm

Voor de uitvoering kies ik de discipline die nodig is voor een specifiek werk en neem de ruimtelijke context daarin mee. Soms komt het vanzelf tot stand. Bijvoorbeeld bij de foto The temptation of virtue die is ontstaan omdat ik het lopen op een video opnam waarin ik zelf figureerde. Ik was alleen en deed dit met de zelfontspanner. Op het scherm verscheen een onverwacht beeld, je ziet dan meteen dat het een goed werk is.

Overzichtsfoto, Part of Someone’s Diorama @ Museum De Pont, 2012. Foto Peter Cox

Kun je meer vertellen over het werk Trust, hoe komt dit tot stand?

Het werk Trust is voortgekomen uit social media, door een e-mailcontact met iemand die ik nooit heb ontmoet. Het ongemak dat daarbij hoorde, het voorzichtig aftasten van de ander – dat wat je in een live ontmoeting doet – kreeg een andere dimensie, ketste af op een glad scherm en moest via de constructie en keuze van woorden worden gevormd. Een vreemde ervaring van een gewoon contact overzee, niet eens een emotioneel contact, maar toch heel vreemd.

Trust (2013), hout en acryl, 125 x 19 x 3 cm

Dan plopt er zo’n zin op, die schrijf ik op en weer een keer en een jaar later nog eens, dan wordt het manifest en sterker en blijkt het groter te zijn dan alleen dat moment, universeler, en dan wil het gemaakt worden.

Door van de zin een object, een kunstwerk te maken kan die letterlijk verplaatst en opgehangen worden, en wordt een tekst ruimtelijk. De keuze voor wit/wit is om tekst materiaal te laten zijn. Wanneer ik het in kleurcontrast zou aanbrengen wordt het grafisch. In Trust zijn achtergrond en tekst gelijk, is het beeld geworden.

Hoe kom jij tot een zin als Zo draal met mij en hoe kom je tot deze grafische uitvoering?

Het is mijn antwoord op de stelling die Joanneke Meester heeft geponeerd voor haar kalenderproject. Ik heb haar zin ‘I am not doing anything until I feel the need’ uitgeprint en op de muur gehangen waardoor het steeds in mijn ooghoek aanwezig was. Haar tekst is heel herkenbaar voor me, iets moet een reden hebben om het te maken, zomaar iets maken zit niet in mijn systeem. Het is dralen, slenteren, sjokken, om iets heen draaien tot ik het begrijp. Ineens is er dan mijn reactie of antwoord ‘zo draal met mij’, een appèl aan de lezer.

One Appears (2012), zeefdruk op hout, oplage 23, 23 x 28 x 1 cm (incl. boek Part of Someone’s Diorama)

Ik gebruik vaker ‘met mij ‘ of ‘with me’ omdat ik de aanstichter ben van het werk en daardoor verantwoordelijkheid draag, maar ook omdat het werk daardoor lichamelijkheid krijgt, de mijne en die van de lezer. De lezer/kijker wordt door het te lezen ook ‘mij’ in de zin en nodigt in gedachten weer iemand anders uit. De keuze voor de visualisatie komt voort uit de vraag die ik mezelf steeds stel hoe tekst materiaal kan worden.

De manier van tekenen van Zo draal met mij is vorig jaar ontstaan tijdens een artist in residence in Frankrijk. Ik had intuïtief wat in een doos gestopt onder meer een gestanst afvalvormpje en een aantal stempeldozen. Een letter paste precies in een vakje en om er een beweging aan te geven heb ik ze per stuk aan draadjes gehangen. Zo’n vakje wordt daardoor ook een uitsnede van een hals met een ketting. Vele letters, vele halsjes, daar komt de lichamelijkheid weer om de hoek.

We can’t sync (2011), hout, karton en acryl, 60 x 60 cm

De staande ovalen komen vaker terug in je werk (zoals Sync… en LOGO) welke ‘betekenis’ hebben ze voor jou.

Rond 2003 ontstonden een aantal schetsjes tijdens de ontwikkeling voor een installatie. Uiteindelijk werd het iets anders maar de vorm ben ik blijven gebruiken. Door de jaren heen is het veranderd van een ovaal naar een ellips, die smaller is. Het is een typische portretlijstvorm uit het verleden, gebruikt in schilderkunst en fotografie, maar ook een science fiction doorgang, een poort naar een andere dimensie, vooral in film. Door deze vorm te gebruiken draagt de vorm naast puur de verschijning zowel gestalte als verplaatsing in zich.

De performance en het grafische werk komen samen in het werk LOGO, jij komt het werk bij een koper thuis op de muur schilderen. Spannend, hoe werkt het precies?

LOGO (2008 – ongoing), muurschildering, latex groen, 40 x 60 cm

Het project LOGO is ontstaan door het vreemde gegeven dat de meeste mensen in vertwijfeling zijn wanneer je als kunstenaar nieuw werk toont, het moet worden overwonnen. Daarom heb ik LOGO ontwikkeld, een muurschildering die kan worden besteld en door mijzelf wordt aangebracht. De gedachte voor LOGO komt voort uit mijn opleiding voor grafisch vormgever want waarom heeft een kunstenaar geen logo?

Het is een doorlopend project. Voor het vaste lage bedrag van € 250 en een goede kop koffie, schilder ik bij de koper het werk LOGO op een muur van zijn of haar keuze, thuis, op de werkplek of bijvoorbeeld in het kantoor. De enige vereiste is een gladde muur. De naam van de koper komt in de naam in de titel, hij of zij ziet het werk ontstaan en we hebben een goed gesprek. Voor het schilderen van LOGO gebruik ik groene muurverf, het duurt in totaal 3-4 uur en het werk is 40 x 60 cm groot.

LOGO bij BKKC Tilburg, foto Peter Cox

Omdat het mijn logo is bied ik het voor een sympathiek bedrag aan. Marketing, maar LOGO is meer, het is een muurschildering, een kunstwerk. Zo werkt dit principe voor beiden: een speciaal voor de locatie gemaakt werk – elke uitvoering is immers anders – en ik heb een werk verkocht en daardoor inkomen. LOGO wordt contant afgerekend, voor beiden boter bij de vis, de koper heeft het kunstwerk en de kunstenaar haar vergoeding. Door het groeiend aantal verschijningen in huizen en bedrijven wordt LOGO een steeds meer vertrouwd beeld.

In 2012 had je een solo-tentoonstelling in Museum De Pont, wat geweldig! Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

Er lopen drie kunstopdrachten, twee gaan in uitvoering in Leeuwarden in samenwerking met Koninklijke Tichelaar en een opdracht bevindt zich in de opstartfase, dat betreft glasprints voor de Rechtenfaculteit in Utrecht. Het werken in opdracht is een complexe materie omdat je een vraag moet beantwoorden en je tegelijkertijd heel dicht bij je eigen werk wil blijven. Het zijn enorme klussen, maar fijne hersenbrekers. Ik wissel het af met het maken van tekeningen, tekstwerken en af en toe een schilderij.

portret Karin van Pinxteren

In mei neem ik deel aan de tentoonstelling bij De Ketelfactory naar aanleiding van de presentatie van het boek ‘door het beeld door het woord’, voortkomend uit een project van De Ketelfactory met TROUW. Hierin staan interviews door Peter Henk Steenhuis met twintig kunstenaars die er hebben geëxposeerd voorzien van essays van René Gude.

Op dit moment ben ik druk met een uitgave, Sofa Journal. Een selectie uit twee jaar dagboekachtige tekeningetjes, voornamelijk tekst, die voor het grootste gedeelte zijn uitgetypt. Het zal eind januari uitkomen in een oplage van 50 waarvan er twintig zullen worden verkocht met een kleine tekening of zeefdruk in hetzelfde formaat, heel spannend, iets waar ik zeer naar uitkijk.
Schilderijen van Patricia Spoelder
8 december 2014 15:33 Leave a Comment

Flat, 35 x 45 cm, olieverf op doek, verkocht

Virtuoos en precies weet zij het licht te vangen in haar werk. Neem haar stadslandschappen. De haze van een bewolkte dag ligt als een sluier over de stad. En dan een gedurfde uitsnede van een flat als een lomp vlak middenin het schilderij. Een blinde muur zo prominent opnemen in je schilderij, dat getuigt van lef.

In de verte doet dit schilderij denken aan die mooie aankoop van het Van Gogh museum van een paar jaar geleden: Montmartre in de regen van Pierre Bonnard. Diezelfde nadruk op een blinde muur centraal in het schilderij. Mooi zo’n hernomen invalshoek maar dan ruim 100 jaar later – aan de rand van Amsterdam. Patricia ziet deze beelden op de oostelijke eilanden waar ze woont en vaak op pad is – altijd op zoek naar een bijzondere uisnede of compositie.

“Met een fotocamera op zak fiets ik dan door de stad op jacht naar mooie beelden op verschillende momenten van de dag of jaargetijde. Het water in de vroege ochtend geeft bijvoorbeeld een prachtig atmosferisch perspectief door de ochtenddauw. Het herfstlicht heeft soms dat roze met de avondzon en in de winter kan het prachtig kaal en ijzig blauw zijn.”

Breaking sun, 35 x 45 cm, olieverf op doek, € 1.000

(meer…)
Interview met Marjolijn de Wit
1 december 2014 13:08 Leave a Comment

Over Marjolijn de Wit (1979, Bennekom) schreven we al vaker, toen kwamen haar indrukwekkende schilderijen aan bod. Afgelopen september in de Westergasfabriek lieten we nieuw werk zien van Marjolijn, collages met keramiek, ons pakte ze er meteen mee in. Totaal ander werk, of toch niet?

Wat we vier jaar schreven is nog steeds actueel in haar werk:

“Marjolijn de Wit laat in haar werk de natuur zien met daarin abstracte, vervreemdende elementen. In de landschappen die zij schildert zijn steeds sporen van menselijke activiteiten te zien. De Wit is geïnteresseerd in ecosystemen, natuurlijke processen. Hoe ver kan de mens gaan met het ingrijpen in de natuur?…”

Mooi om van Marjolijn zelf te horen hoe zo’n ontwikkeling nou gaat, we vroegen het haar.

Marjolijn, hoe ben je van de schilderijen bij de kleine foto/keramiek collages terecht gekomen?

Aan de basis van de schilderijen stonden altijd al collages. Zowel 3dimensionaal als 2dimensionaal. Veel collages hadden alleen bestaansrecht als schets, andere als zelfstandige werken. Na een aantal jaren vooral tentoonstellingen gemaakt te hebben met enkel schilderijen, had ik de behoefte aan iets nieuws. Het 3dimensionale aspect van mijn werk dat in de aanloop naar de schilderijen zo belangrijk was verloor ik in de presentaties volledig uit het oog.

In mijn werkperiode aan de Rijksakademie ben ik gaan experimenteren met verschillende materialen om een verlengde te maken van de schilderijen naar de ruimte. Keramiek heeft voor mij eenzelfde kwaliteit als verf. Vervolgens heb ik 3 maanden bij Sundaymorning @ Europees Keramiek Centrum gewerkt om de mogelijkheden van keramiek verder te onderzoeken. Daar ontstonden naast ruimtelijk werk en elementen voor schilderijen, de eerste collages met keramiek. Ook nu zijn er collages die als zelfstandig beeld functioneren, zoals ze te zien waren bij de Westergasfabriek. Daarnaast zijn er collages die enkel bestaan als schets voor een schilderij.

Zonder titel (2014), porselein op print, 31 x 24 cm, € 2.000,-

De collages (‘kijkdoosjes’) met foto-fragmenten stonden aan de basis van je schilderijen, in de keramiek-collages zijn foto’s nog duidelijker aanwezig, kun je zeggen dat dit een logisch gevolg is?

Foto’s zijn altijd een belangrijke bron voor mijn werk geweest. Ik ben geen schilder die vanuit het niks op een wit doek of leeg vel papier begint. Natuurlijk heb ik wel een schetsboek waar krabbels en ideeën in staan, maar ik heb de afbeelding nodig om mijn ideeën vorm te geven. Tekenen is voor mij denken in lijn en schilderen in vlak. Twee dingen die voor mij nauwelijks verenigbaar zijn. De foto’s heb ik nodig om mijn idee om te zetten van lijn naar vlak.

Zo zijn er twee sporen. Ik zoek afbeeldingen bij een verhaal wat ik wil vertellen, tegelijkertijd kom ik tijdens het zoeken afbeeldingen tegen die andere verhalen oproepen. Ik hou ervan om me te laten verrassen. Een atelier vol met afbeeldingen op de vloer zorgt soms voor een combinatie die ik nooit had kunnen bedenken, maar die het verhaal misschien wel veel beter vertelt. Zo krijg ik veel kado, zoals een drukfout of een verdwaalde pixel, die ervoor zorgt dat ik bij wijze van spreken de keuze voor knalroze in het schilderij maak.

Overzicht met drie werken van Marjolijn de Wit tijdens onze laatste tentoonstelling in de Westergasfabriek (foto: Maarten Tromp)

De foto’s die je gebruikt lijken uit tijdschriften of boeken te komen, ‘het gevoel van papier’ lijkt ook van belang in het werk, kun je daarover vertellen?

Het gevoel van papier is erg belangrijk. Ik hou erg van de kwaliteit van de oorspronkelijke afbeeldingen. De originelen zoals ik ze vind in boeken en tijdschriften. Een vertaling door middel van een scan of foto verliest altijd aan kracht. Niet alleen in detail en kleur, maar ook de dikte en tint van het papier.

Ik doe op dit moment onderzoek naar de mogelijkheden van verschillende materialen, zoals aluminium, dibond, print op hout etc. en naar kwaliteit en kleurechtheid. Met name omdat ik collages met keramiek op een veel groter formaat aan het maken ben. Maar tot nu toe lijkt het origineel het nog altijd te winnen van de reproductie. Verassend was wel de uitkomst van mijn experiment met het vertalen van de prints in porselein. Deze als het ware ‘versteende afbeeldingen’ geven hetzelfde gevoel en sfeer als de originelen.

Ook is het voor mij heel belangrijk hoe het papier valt. Ik hou daar rekening mee bij het in elkaar zetten van de collages. Ik heb een drager nodig zoals hout of metaal om de keramische delen aan te bevestigen. Het papier bevestig ik maar op enkele punten aan de drager, zodat het zijn natuurlijke eigenschappen behoudt.

Papier speelt ook een belangrijke rol bij de kunstenaarsboeken die ik maak. Mijn laatste boek ‘Abstract Gardening’ is daar een goed voorbeeld van. Door gebruik te maken van verschillende papiersoorten en transparanten ontstaat er een eigen logica waarin pagina na pagina de ruimte verandert.

Zonder titel (2014), porselein en print, 38 x 28 cm, € 2.000,-

Hoe komt het beeld tot stand, hoe kom je tot de keuze van ‘foto’ en keramieken elementen?

Ik ben geïnteresseerd in de interpretatie van geschiedenis. Zo ben ik benieuwd hoe door mensenhanden gemaakte objecten of delen daarvan over honderden jaren worden terug gevonden en worden geïnterpreteerd. Maar ook de misverstanden die daarbij ontstaan gebruik ik als uitgangspunt voor mijn werk.

Ik zoek afbeeldingen en objecten of delen van objecten bij elkaar die een verhaal vertellen, vragen oproepen of een situatie veronderstellen. De afbeelding functioneert daarbij niet als venster, maar meer als archeologische illustratie. Ik werk daarbij vanuit de gedachte van een archeologische vondst; gebruiksvoorwerpen en overblijfselen van vandaag die de fossielen van de toekomst zijn.

Eigenlijk is de toevoeging van keramiek aan mijn werk een heel logische stap – waar nog veel in te onderzoeken en te ontdekken is. Al met al gaat het voor mij, zowel in de collages als de ruimtelijke toevoegingen, over schilderen.

Zonder titel (2014), porselein op print, 31 x 24 cm, € 2.000,-

Het is al even geleden, maar hoe werd je werk vorig jaar in New York ontvangen en wat staat er voor de komende tijd in je agenda?

Met de presentatie die ik vorig jaar op Pulse NY maakte, heb ik de PULSE prijs gewonnen. Naar aanleiding daarvan heb ik twee mooie tentoonstellingen gemaakt in Milaan en Miami. Op dit moment ben ik aan het werk voor een solo-tentoonstelling bij Asya Geisberg, in New York. Daar zal ik ook mijn nieuwe kunstenaarsboek presenteren.

Werk van Marjolijn tijdens The Daylight Show in Hilversum (07-09-2014/12-10-2014). Een fantastische Sun & Starts tentoonstelling op Landgoed Zonnestraal (door Galerie Ton de Boer, Merijn Bolink en Kumpany).
Aline Thomassen over haar solo in het Bonnefantenmuseum en haar werkplek in Marokko
26 november 2014 10:19 Leave a Comment

Zonder titel, 38 x 28 cm, aquarelverf op papier

Haar werk was al op vele mooie plekken te zien. Nu op dit moment prominent in het Bonnefantenmuseum in Maastricht, en eerder onder andere in het GEM Den Haag, Stedelijk Museum Schiedam, Museum Bommel van Dam, De Nederlandsche Bank en de RABO Kunstzone in Utrecht.

Vorig jaar won zij de Jeanne Oosting Prijs voor schilderkunst met haar overrompelende monumentale aquarellen. We halen graag even het enthousiaste juryrapport aan:

Wij zien krachtige, fysieke poses van het lichaam waarmee zij de vrouw in het centrum van het universum plaatst. Op een obsessieve manier portretteert zij de vrouw die de grenzeloze leegte van het papier in vuur en vlam op lijkt te doen gaan. De wereld die zich hier ontvouwt, is er een in de gedaante van schoonheid en rauwheid. Vertrouwde vormen en verontrustende natuurverschijnselen sidderen als geesten, godheden en halfgoden.

Sinds een aantal jaren reist Thomassen regelmatig naar Marokko en bestudeert en observeert daar de cultuur waardoor haar beeldtaal wortelt in Mediterrane tradities. Als een persoonlijk dagboek zet Thomassen de Noord-Afrikaanse vrouwen, strijdlustig, onafhankelijk en ontsluierd neer. Zij schuwen geen taboes. Met betekenisvolle gelaatstrekken raken zij versmolten met een innerlijke wereld die verstrengeld is met tekens en symbolen van geweld, verleiding, vruchtbaarheid, dood, verlies, vrijheid en betovering.

Zonder titel, 38 x 28 cm, aquarelverf op papier

Wij vallen als een blok voor het werk van Aline Thomassen en we zijn blij dat de kunstenaar speciaal voor We Like Art een aantal werken heeft uitgekozen. De directe aanleiding vormt de vorige week geopende solopresentatie in het Bonnenfantenmuseum. Hoog tijd om haar wat vragen te stellen.

Ha Aline, ben je al een beetje bekomen van de opbouw en opening van je solopresentatie in het Bonnefantenmuseum?

Ja, het was echt een fantastische opening; zo verschrikkelijk druk, zoveel reacties en enthousiaste ontmoetingen! Wat een contrast met mijn normale leven, waar ik toch behoorlijk in afzondering met mijn onderwerp bezig ben.

Quarantaine, 38 x 28 cm, aquarelverf op papier

Wat laat je zien in Maastricht? Ook een grote installatie met pigment en portretten toch?

Die installatie met kleine portretten van jonge mannen staat centraal in de zaal , ze worden omgeven door die grote ‘heftige’ vrouwbeelden.

Het is bijzonder dat er nu portretten van mannen hangen, want je bent vooral bekend van je soms enorme werken over vrouwen.

Ja, inderdaad. En ze staan er ook alleen maar bij gratie van hun relatie tot die vrouwen!

Kun je wat over deze nieuwe serie vertellen?

Nou, het is zo dat ik me, in die 20 jaar dat ik in Marokko kom, natuurlijk behoorlijk bezighoud met de situatie van alle mensen daar. Maar wat ik er uiteindelijk mee doe is het verbeelden van het essentiële, de existentiële thema’s, liefde, verlies, leven, dood, pijn, hoe leven we, innerlijke strijd. In dat proces sneuvelen alle anekdotes, ook de mannen. Omdat ik een vrouw ben ga ik uit van mezelf en het vrouwenlichaam.

Deze keer wilde ik iets zeggen over de context, de Marokkaanse situatie waar deze beelden uit ontstaan. Vandaar die mannenportretten tegen de geladen, rood besmeurde achtergrond, overigens aardepigment dat ik uit Marokko heb meegenomen. De armen gebruiken het om hun huizen mee te beschilderen. Eerst zie je natuurlijk de heftigheid van al dat rode gesmeer – en dan kom je je eigen ideeën over Marokkaanse mannen tegen.

Zonder titel, 38 x 28 cm, aquarelverf op papier

Maar ik hoop dat als je beter in die portretten kijkt, je de heel menselijke drive van elk individu kunt zien. Elk portret ontstond na intense gesprekken in het Marokkaans over toekomstbeeld en idealen. Wat ik dus helemaal niet verwacht had; deze bleken steeds terug te voeren op het universele ‘chercher la femme’. De mannen, tussen de 18 en 40 jaar oud, allemaal met een nog niet vastgelegd leven, zocht ik op straat, in cafés, via via. En dat was lastig! Ik wilde ze ook niet betalen ervoor. Het was voor mij heel belangrijk dat ze het vrijwillig – uit nieuwsgierigheid – deden.

Je werkt deels in Nederland en in Marokko, kun je iets vertellen over je werkplek in Marokko?

In Marokko heb ik inmiddels een atelierhuis, midden in de medina, oude Arabische stad. Vanuit mijn atelierraam kan ik het hele scala aan menselijk geluk en drama zich op straat zien afspelen. Het is een klein vissersstadje, maar omdat het hier voor iedereen dagelijks weer een verrassing is hoe ze die dag gaan overleven, hangt er een enorme energie, ‘lust for life’, en creativiteit op straat. Ik heb er één Franse vriend maar verder ga ik om met, meest traditionele, Marokkanen. Omdat ik Marokkaans spreek word ik goed opgenomen in hun midden. Af en toe zoek ik de kunstwereld en mijn galerie op in Casablanca, dat is een enorm contrast.

Zonder titel, 38 x 28 cm, aquarelverf op papier

Waarom blijf je terugkeren naar Marokko en naar de beelden van vrouwen?

De menselijke conditie, het ‘waarom leven wij en waar gaan we naartoe?’. Dat ligt hier voor het oprapen. Het staat op scherp en iedereen is ermee bezig. Daarbij komt de warmte van de omgang met elkaar, je kunt daar met iedereen praten alsof je ze al lang kent, ik kan daar heel makkelijk in opgaan en voel mij er thuis. De totaal andere manier hoe vrouwen hun identiteit beleven en uitdrukken fascineert me. Toch heb ik er vaak ook een heel moeilijke tijd. Ik ben, zeg maar te geïntegreerd om alleen maar van het feest te genieten. Tegelijk inspireert die moeilijke, rauwe kant!

Foto’s Aline Thomassen: Peggy Schrijvers

Check de beschikbaarheid van de aquarellen van Aline Thomassen in onze Shop.

Aline Thomassen, Beating around the bush, Episode #4, Bonnefantenmuseum, Maastricht, t/m 8 februari 2015: link

Installatiefoto GEM, Den Haag, 2005
5 Vragen aan Ronald de Bloeme
13 augustus 2014 07:00 Leave a Comment

Ronald de Bloeme, King III (Print) (2014), Hout- en Linoleum print op papier, 138 x 95 cm, (oplage 15). Foto: Hans-Georg Gaul, Berlijn

1. Ha Ronald, kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

“Mijn werk dat hier op de Westergasfabriek getoond wordt is een onderdeel van een groot project van in totaal vijf verschillende kunstenaars die het afgelopen half jaar in de Drukkerij van Carpe Plumbum samen hebben gewerkt op de Spinnerei in Leipzig. Deze kunstenaars zijn Ronald de Bloeme, Wernher Bouwens, Chistoph Ruckhäberle, Thomas Siemon en Edouard Wolton. We gingen elk een individuele solo print maken (hoogdruk) van linoleum of hout. Het formaat hadden we gezamelijk bepaald op 95 x 138 cm. Dit is zeer afwijkend want het is zeer groot voor een linoneum- of houtdruk!

Tijdens het maakproces gingen we ook Print Jams maken. Dit betekende dat wanneer we klaar waren met het drukken van bijvoorbeeld de “blauwe” ster van mij, of de “gele” lijn van Thomas etc., dan begonnen we op lege vellen papier de “Jams” te maken. We drukten elkaars motieven, in dezelfde en/of andere kleurengangen, over en naast elkaar heen. Op deze manier ontstonden uit verschillende onderdelen van onze individuele beelden één collectief beeld. Deze Jamsessions werden continu bepaald door een gecontroleerd toeval dat wij stuurden. Samen besloten wij tijdens de Jamsessions wanneer een druk klaar zou zijn of niet.

(meer…)
5 vragen aan Marleen Sleeuwits
8 augustus 2014 07:00 Leave a Comment

Marleen Sleeuwits, Interior no. 43 (2013), ultrachromeprint, 46 x 60 cm, oplage 10

1. Hoi Marleen, kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

Beide werken heb ik vorig jaar gemaakt. Ik kon toen een jaar lang werken in een leegstaand kantoorgebouw van 16 verdiepingen. De binnenkant van het pand zou daarna volledig worden gestript en veranderd in appartementen. Het was voor mij een geweldige kans om meer extreme ingrepen te doen maar ook om aan verschillende installaties tegelijkertijd te werken. De keuze aan materialen om mee te werken was zo groot dat ik me heb beperkt door alleen te werken met dingen die ik in het gebouw tegenkwam.

Zo bestaat Interior no. 42 uit allemaal gevonden zakjes die ik heb gevuld met purschuim. Ik vind het interessant om materialen die ik ter plekke vind steeds opnieuw te gebruiken. Bijvoorbeeld systeemplafond platen, tapijttegels, tl buizen of glaswol. Zo keer ik de ruimte als het ware steeds binnenstebuiten en kan ik er meerdere lagen van laten zien. Alsof ik de ruimtes wil ontleden – soms doe ik dat letterlijk zoals bij Interior no. 43.

Bij dit werk heb ik met een cirkelzaag alle muren in plakjes gezaagd. Sommige laagjes komen daardoor een beetje los en naar buiten zetten. Hierdoor kan je ook weer meerdere lagen zien zoals het aluminium frame en het isolatiemateriaal. Het uiteindelijke beeld doet me een beetje denken aan een gutstekening in linoleum, daarom heb ik het in een klein formaat geprint.

(meer…)
5 vragen aan Isabelle Wenzel
3 augustus 2014 19:20 Leave a Comment

Isabelle Wenzel, position_14_2_1_W_2013 (2013), Inkjet Print Photo Rag 300g., 121 x 95 cm, oplage 5 + 2AP.

Wat maakt haar werk zo bijzonder? Er zit een soort gruizige power in die je als een knal voor je kop raakt. De morsige soms wat klunzig geknutselde settings waarin de vaak gezichtsloze ‘modellen’ poseren oogt heel geloofwaardig. De absurde en wrange situaties waarin de modellen ongewone acrobatische poses aannemen of soms opgedwongen lijken te krijgen zijn onweerstaanbaar. Het werk lijkt te gaan over alternatieven voor de klassieke machtsverhouding tussen fotograaf en model en over andere zaken waar je niet zo snel de vinger op legt. We vragen het haar gewoon zelf.

1. Ha Isabelle, kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

In 2013 I was busy with a series of images were I photographed myself with the auto timer whilebalancing porcelain on foot, leg, back or other body parts. Position_14_2_W_2013 is one of the images of this series. The series was made with the idea to create a figural still life while the image making was highly performative. Doing the shootings not every try was successful and I had a lot of broken dishware. Even from my personal belongings I broke half the dishes and my boyfriend was complaining a lot. So I had to buy quite a lot new stuff in the end. Mostly I regret that I broke one of the vases from my grandmother which was an heirloom. I smashed it without even having had the chance to get a great image of it. Too bad!

2. Waarom laat je juist dit werk zien in de Westergasfabriek?

(meer…)
Droomtekeningen van Paul Klemann
6 juli 2014 19:56 Leave a Comment

Paul Klemann, A crown for deer with four horns (2010), kleurpotlood, potlood, met toets verf en /of inkt, 21 x 15 cm

Op één tekening liggen in een rietlandschap twee poppenkastpoppen, die met elkaar lijken versmolten. De ene kant is een persoon met een tijgerkop. De andere kant is een tijger met juist een mensenhoofd. In de lucht trekken vreemde vogels voorbij en het riet op de achtergrond lijkt allerlei gezichten aan te nemen.

Incense makes it invisible, kleurpotlood, potlood, met toets verf en /of inkt, 33 x 45 cm

(meer…)
Marjan Teeuwen – Verwoest Huis – “Een orgie van puin”
22 april 2014 14:15 1 Comment

Foto: Peter van der Meer

8 Woningen werden door het team van de kunstenaar gestript en grotendeels verhakseld. Er werden nieuwe doorgangen gemaakt met opgevulde tussenruimtes en pilaren van gestapelde deuren, plafonds, buizen en puin. Plafonds worden wanden en andersom. De nieuwe setting van het pand wordt door Teeuwen als stilleven gefotografeerd en zal als monumentale fotoreeks voortbestaan wanneer het gebouw allang tegen de grond gegaan is.

Foto: Hans de Bruijn

De kunstenaar heeft al een aantal van deze projecten gedaan, dit is het grootste waagstuk tot dusverre. We schreven hier op We Like Art al eerder over haar Verwoest Huis project in de Siberische stad Krasnojarsk:

(meer…)
Nieuwe foto’s van Awoiska van der Molen
7 april 2014 10:11 Leave a Comment

#334-9_12-14, 50 x 60 cm, zilver gelatine hand print, op aluminium in lijst, oplage 7

Van der Molen heeft een interessante ontwikkeling doorgemaakt. Ze studeerde af met portretten, fotografeerde vervolgens interieurs en architectuur aan de randen van steden, maar inmiddels zijn menselijke invloeden veelal verdwenen uit haar foto’s. Bij de laatste foto uit haar serie stadsfoto’s voelde Van der Molen zich niet aangetrokken door het gebouw, maar wel door de pikzwarte aarde op de voorgrond. Dit zorgde ervoor dat Van der Molen de natuur inging op zoek naar de ongrijpbare donkerte.

Huis Marseille, ’De Herontdekking van de Wereld’, september 2013

Vaak wordt door de donkere foto’s gedacht dat Van der Molen altijd ’s nachts fotografeert, maar inmiddels heeft ze ook een methode gevonden om landschappen overdag donker te verbeelden. Ze noemt het donker een soort sluier die het onderwerp doet veranderen. Het verstilt het beeld en maakt het tijdloos. Verstilling en vertraging zijn terugkerende elementen in het gehele werkproces van Van der Molen.

Ze zoekt steeds plekken in de natuur op waar ze losstaat van de dagelijkse hectiek. Ze sluit zich langere tijd van de buitenwereld af om in stilte in de natuur te verzinken, de intensiteit hiervan vertaald ze in de foto’s. Dit kan ergens in Zuid-Europa of op een eiland zijn, maar eigenlijk doet het er niet toe waar de foto is gemaakt. Dat is ook een reden waarom de titels van de foto’s niet naar een plek of dag verwijzen. Het gaat haar enkel om de beleving van het opgaan in de natuur.

#350-4_13, 50 x 60 cm, zilver gelatine hand print, op aluminium in lijst, oplage 7

Van der Molen neemt weinig foto’s, ze heeft een lage ‘productie’. Ze neemt er veel tijd voor om de juiste atmosfeer te vinden en gebruikt vervolgens een langzame analoge camera om deze ongrijpbare toestand vast te leggen. Terug in Nederland drukt ze de foto’s handmatig op barietpapier. Door dit papier ontstaat er meer diepte in de foto’s. Zo ontstaan haar landschappen waarin je in een oneindige natuur lijkt te kunnen verdwijnen.

NB De digitale weergave op je beeldscherm van de bariet prints hier op de site is ‘lastig’, de prints tonen in werkelijkheid meer intensiteit en details.

Kristof De Clerq Gallerie, Gent, een duo show met Anna Dops, te zien t/m 27 april 2014

Van der Molen gaat als een speer. Tijdens de heropeningstentoonstelling in Huis Marseille vorig jaar was er een zaal aan haar werk gewijd. En voor de heropening van Museum Kranenburgh in Bergen maakte ze een monumentaal fotowerk in opdracht van het museum. Momenteel is haar werk te zien bij Kristof De Clercq Gallery in Gent, op 27 april opent haar solotentoonstelling in het Cultuur Centrum in Hasselt en vanaf 5 juni is haar werk te zien bij Purdy Hicks Gallery in Londen. In augustus verschijnt naar verwachting het eerste fotoboek van Van der Molen.
Interview met Marcel van den Berg over zijn Rijksakademie residency
25 maart 2014 14:49 Leave a Comment

Chuck D. (2013), olieverf op linnen, 30 x 40 cm, € 930

Vandaag aandacht voor de schilder Marcel van den Berg. Van den Berg is momenteel te zien als deelnemer aan de tentoonstelling met jonge schilders in de LUMC galerie in Leiden: Nieuw, Nieuwer, Nieuwst. Met werk van kunstenaars die op de Rijksakademie en de Ateliers werken of er net vanaf zijn. Een mooie vijver van talent. Deze periode in de loopbaan van dit gezelschap kunstenaars is voor de echte liefhebber met een beperkt budget een mooie kans om er nog op tijd bij te zijn.

Marcel van den Berg had bij de open dagen van de Rijksakademie een bijzonder vette presentatie. In zijn werk zie je duidelijk schilderplezier en een energiek handschrift. Verontwaardiging, bravoure en een lichte morsigheid gaan hand in hand. We waren nieuwsgierig naar zijn ervaringen op de Rijks en stelden hem flink wat vragen.

Ha Marcel, sinds wanneer ben je resident aan de Rijksakademie in Amsterdam?

Sinds januari 2013 ben ik hier resident.

Hoe zou je uitleggen aan een niet ingewijde liefhebber wat de Rijksakademie is?

De Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam is een post-academische instelling. Zij bieden hoogwaardige artistieke, technische en theoretische faciliteiten. Onderzoek, experiment en de ontwikkeling van vernieuwende kunst staan centraal. Een verblijfsperiode duurt twee jaar. Tijdens die twee jaar werk ik aan verdieping, verbreding en versnelling van mijn kunstpraktijk.

Kunstenaars die zich hiervoor aanmelden hebben over het algemeen al een aantal jaren veldervaring.

Groot onderdeel van een residency is het bezoek van advisors, dit zijn professionals uit de kunstwereld (kunstenaars, curatoren, kunstcritici, hoogleraren etc.) met veel internationale ervaring die in je atelier je werk bespreken. Door deze gesprekken heb je de mogelijkheid om je werk, je atelierpraktijk, inhoudelijke aspecten tegen het licht te houden, en zodoende je ontwikkeling te versnellen.

Je zit nu in je tweede jaar van je residency, hoe kijk je terug op je eerste jaar en de open dagen waarop je je werk toonde aan de duizenden bezoekers van RijksakademieOpen 2013?

(meer…)
Nieuwe schilderijen van Miko Veldkamp
20 maart 2014 16:02 Leave a Comment

Flat (2013), 60 x 50 cm, olieverf op doek

Miko Veldkamp (Paramaribo, 1982) maakte veel indruk afgelopen jaar bij de open ateliers van de Rijksakademie in Amsterdam. In de voormalige manege had hij een fraaie solo ingericht met stuk voor stuk sprankelende schilderijen in ongewone kleuren. Hij vertelt over zijn manier van werken in dit interview op de tumblr van de Rijksakademie.

Zijn verlangen om in het schilderij de volgorde te laten zien van zijn vlakopbouw, de geschilderde partijen en kwaststreken werkt aanstekelijk. Van dichtbij kun je je verbazen over de vaart van schilderen en zijn vlotte en virtuoze hand. De verf is vaak vrij schraal opgebracht op het ongeprepareerde doek. Dun maar in een heel bijzonder kleurenpalet. Veldkamp leunt qua kleurgebruik gek genoeg amper op improvisatie maar plant van tevoren nauwgezet de diverse tinten die hij inzet per schilderij.

De onderwerpen – stadsparken, kamers, stedelijke landschappen – zijn geabstraheerd en ontdaan van details. De details in de verf daarentegen zijn heel fijn: hoe hij de vlakken naast elkaar plaatst en kleine randjes laat kieren – een genot om naar te kijken. Ook het spel met voor- en achtergrond is mooi. Alles wordt opgelost in het platte vlak. Het doet in de verte soms denken aan oplossingen in de prenten uit bijvoorbeeld Wim is Weg uit de Gouden Reeks.

Class Photo (2013),40 x 40 cm, olieverf op doek

(meer…)
Frederique van Rijn – La Coma (2012)
10 maart 2014 13:56 Leave a Comment
Frederique van Rijn (1982, Parijs) werkt al jaren aan haar serie ‘Interiors’. De fotograaf woonde en werkte tot voor kort in de Spaanse Pyreneeën op een groot stuk land met verlaten gebouwen. De foto’s die ze maakt in verschillende ruimten, zijn op het eerste gezicht leeg, met her en der ‘sporen’. Sporen van eerdere bewoners, van geschiedenis, vergankelijkheid, van leven, bloemen vers geplukt, een fauteuil.

Door de kracht van haar composities, samen met het natuurlijke licht dat Van Rijn vangt in haar foto’s, ontstaat er een poëtisch beeld op je netvlies dat je niet snel meer loslaat. Het stemt tot een soort opgetogen deemoed, een tijdmachinegevoel. De power van het licht vlamt op in de matte afdruk.

Naast dit werk toonden we al eerder zinderende fotografie van Frederique op We Like Art. Eind maart is nieuw werk te zien van Frederique in Museum Kranenburgh, “Vogelwater “. Het afgelegen Huize Vogelwater is een verblijfplaats van dichters en schrijvers. De kunstenaar fotografeerde het huis en omgeving in alle seizoenen. Kees van Kooten is enthousiast:

“Blijf alstublieft openbaren wat wij zo onachtzaam over het hoofd zien, geniale en genereuze Frederique van Rijn”.

Categorie<€ 1.500

1

2

Informatie over de werken van Scarlett Hooft Graafland

Click and Buy

NIEUWSBRIEF