Willem de Haan, Unfair 2020
Hier vind je hem op Insta: @ThanksWillem. En check bijvoorbeeld zijn presentatie op de sympathieke beurs Unfair in de Westergasfabriek. Tot en met komende zondag 23 augustus kun je daar terecht om werk te spotten van aanstormende jonge kunstenaars. Willem de Haan pakte uit met het diepste boorgat ter wereld.
JP Ekker schreef Parool :
Willem de Haan, die al eens een kopie van een Rotterdamse metrohalte in een weiland plaatste, wekt de suggestie dat het diepste door mensen gegraven boorgat zich op het Westergasfabriekterrein bevindt in plaats van op het Russische schiereiland Kola. In een hoopje zand plaatste hij een putdeksel, waarop ‘12.226 metpob’ staat geschreven. Ernaast staat een enorme stellage met een uitgeschreven dialoog uit een filmscript.
De scène – waar de beurs- dan wel museumbezoeker als vanzelf onderdeel van wordt – is gesitueerd in een museum, ten tijde van een pandemie. “Ongelooflijk,” zegt de naamloze museumbezoeker. “Hoe hebben ze zo’n diep gat van Rusland naar Amsterdam kunnen verplaatsen?” “Goeie vraag,” antwoordt zijn vriendin. “Het moet een enorm bureaucratisch proces zijn geweest. Maar dit is niet waarvoor ik naar een kunstmuseum ben gekomen.”
Unconscious Performers – River Side (2020)
Opvallend in het werk van De Haan zijn de perfecte uitvoering en komische details van zijn ingrepen. De Haan maakt objecten, dat kunnen sculpturen zijn, maar ook foto’s of video’s die bijvoorbeeld voortvloeien uit een onderzoek. Voor hem zijn dat niet totaal verschillende dingen.
Een sculptuur, of een serie foto’s kan op zichzelf staan, maar kan ook onderdeel zijn van een totaal-installatie of een evenement zoals bijvoorbeeld de brommertours bij zijn afstuderen. Zijn werken zijn vervreemdend, de absurdistische kant van zijn nog jonge oeuvre zorgt ongemerkt vaak voor een grote glimlach. Bij ons in ieder geval.
En nu is er dus een nieuwe editie. De vorige edities van Wilem de Haan waren een groot succes, we maakten er meer dan 100 liefhebbers blij mee.
De camping van Willems Opa en Oma in Egmond
Ha Willem, speciaal voor We Like Art heb je in je drukke agenda tijd gezien om naar het strand te gaan. Kun je ons wat vertellen over de nieuwe speciale editie Sea Fruit Chocolates (2020)?
Mijn opa en oma hebben een boerencamping in Egmond. Normaal is die de hele zomer volgeboekt, maar door de erg intelligente lockdown kon ik mijn ‘bedrijfswagen turned camper’ ineens bij hen kwijt en had ik privé sanitair! Ik merk dat het strand daardoor vaker is teruggekomen in projecten dit jaar. Zo ook met een grote hoofdrol in het werk Sea Fruit Chocolates.
Willem de Haan, Sea Fruit Chocolates (2020), speciale editie We Like Art, oplage 25
Het idee voor het werk ontstond toen ik op het strand een schelp vond met een chocolade bruine kleur. Het deed me denken aan de chocolade praline, die gebruikelijk in zeevruchtenvormen worden uitgegeven. Ik kocht er een doosje van, om te kijken of mijn gevonden schelp overeenkwam met de chocoladeschelp. Maar helaas. Hij paste niet in het plastic vormpje. Vanaf dat moment was het wel game on.
Willem de Haan, Sea Fruit Chocolates (2020)
De volgende dag keerde ik terug naar het strand met de lege verpakking. Ik raapte de schelpen op waarvan ik dacht dat ze wél zouden passen, en gooide ze terug de zee in als dat niet het geval was. Dat viel op bij andere badgasten. Nieuwsgierige mensen kwamen naar me toe om te vragen wat ik aan het doen was, waarna er plotseling een groepje meezoekers achter me aanliep: ‘Ik heb een mossel! Die heb je ook nodig toch?’
Sea Fruit Chocolates (2020) op het kantoor van We Like Art
Iemand had ook nog een goeie tip voor de slakkenhuisjes, een Belgische vriendin van haar gebruikte die om bloemstukjes mee te decoreren. In een grote dichtgeplakte zak (zoals cocaïne in de films verpakt is) kreeg ik een verzameling schelpen opgestuurd vanuit België. Voor de garnaal ben ik naar de Albert Heijn gegaan.
Willem de Haan, Metrostation Eekteweg
Je maakt eigenlijk vooral moeilijk verkoopbaar werk, veelal (grote) installaties die specifiek voor een locatie zijn gemaakt of waar je op een concrete plek reageert. Hoe ervaar je het grote (verkoop)succes van je We Like Art edities?
Ik probeer mezelf altijd te verrassen. Als maker van publieke sculpturen, had ik niet perse verwacht dat ik collages zou gaan maken bijvoorbeeld. Als ik zoiets merk probeer ik het juist ineens erg serieus te nemen. Dat de collages al binnen een paar uur na hun release waren uitverkocht was een fijne bevestiging in een relatief nieuw medium.
De mentaliteit van het ‘knippen, plakken’ en combineren van bestaande beeldende elementen neem ik vervolgens mee in het maken van ander werk. Daardoor zou ik nu alles wat ik maak wel een collage kunnen noemen.
Willem de Haan, Holiday Picture Catalonia (2018)
De afgelopen periode zijn fysieke ontmoetingen moeilijker zijn geworden. Het voelt dan onlogisch om werk te maken dat groot en fysiek is. Mensen kwamen niet meer met het openbaar vervoer naar je kunstwerken toe gereisd en veel presentatie instellingen sloten hun deuren. Het delen van werk via foto’s gebeurde nog wel. Dan is het natuurlijk fijn als die foto ook gelijk het originele werk is.
Hoewel sommige schilderijen er op foto’s prachtig uitzien, moet je die toch altijd in het echt zien. Zo ben ik fotografie steeds meer gaan zien als eindproduct van mijn praktijk. Sea Fruit Chocolates is dus eigenlijk één van mijn eerste foto’s die ik echt als foto heb gemaakt. Een leuk detail is dat de schelpen en pralineverpakking op de fotoprint wel precies even groot zijn als de originele. Een representatie, maar wel 1:1.
De bus van Willem de Haan
Vertel ons alsjeblieft over je geweldige nieuwe bus.
Hij is groot, blauw en lijkt mede daardoor erg op een verkeersbord. Ik kocht hem vorig jaar van het geld dat ik als curator bij Showroom MAMA had verdiend. Na een hele tijd daar op kantoor te hebben doorgebracht, had ik erg veel zin weer de studio in te duiken. Die bus heeft er bij geholpen de veelal lompe dingen die daar ontstaan ook de studio weer uit te krijgen. Het vergroot mijn vrijheid als veelzijdige maker enorm.
Highway Camouflage (2020), Sticker design for blue van
Als je net een nieuwe bus hebt is het natuurlijk interessant ook na te denken over bestickering. Een bedrijfslogo? Ik had er een aantal schetsen voor klaar liggen toen het me opviel dat mijn bus bijna dezelfde kleur blauw is als de borden boven de snelweg. Aangezien de snelweg ook de plek is waar de nieuwe bus het meeste tijd doorbrengt leek het me leuk hem te camoufleren. Nu gaat hij helemaal op in zijn omgeving.
Beach Day (2020), 60 x 40 cm
Werk je in een atelier of alleen op locatie?
Beide natuurlijk! Bijna al mijn projecten beginnen op een specifieke locatie, zoals de nieuwe editie die op het strand ontstond. Voor sommige projecten is het vervolgens handig voorbereiding te treffen in de studio, waar de productie het meest efficiënt is.
De finishing touch vindt altijd pas plaats op de locatie waarvoor het werk gemaakt is. In sommige gevallen bestaat dat uit het plaatsen, assembleren of uitwerken van een groot sculptuur. Of het wordt pas echt geactiveerd door een performance of interactie met het publiek. In andere gevallen is het documenteren de finishing touch. Zoals bijvoorbeeld bij Sea Fruit Chocolates, waarvoor ik met de complete schelpenverzameling terug naar het strand ging.
Willem’s Opa
Wat zijn je plannen voor de komende tijd?
Volgende week start ik met een residentie bij de ZK/U in Berlijn. Daar zal ik tot en met januari 2021 onderzoek gaan doen naar de artistieke potentie van spitsuren. Ik zie veel van mijn beelden en interventies als scripts voor de publieke ruimte. Door de aanwezigheid van het beeld, verandert er iets in het dagelijks leven op straat. Net als hoe props invloed hebben op het verhaal in een toneelstuk of film. Tijdens spitsuren ontstaat er plots een hoop energie in het publieke domein. Ik wil die plotselinge massale beweging de komende tijd als mijn gereedschap benaderen.
Verder ben ik super enthousiast voor een aantal presentaties dichter bij huis. Tijdens de allerwarmste dagen afgelopen maand ben ik bezig geweest voor een presentatie bij De Nieuwe Vide in Haarlem, dat door bezoekers privé en geheel buiten de tentoonstelling ervaren kan worden. Voor de Belgische gemeente Roeselare maak ik een serie zeer alledaagse fietsenrekken, in het kader van de komende autovrije zondag aldaar. En bij Collectie De Groen in Arnhem laat ik binnenkort een complete tentoonstelling zien die er had kunnen zijn.
Het diepste door mensen gegraven boorgat, te zien bij Unfair 2020
Doen jullie nog een Unfair promo aan het einde van dit interview? Dan laat ik die even achterwege in deze nu al te lange opsomming.
Ja hoor Willem, dat zullen we doen! Het werk van Willem is ook nog tot en met 23 augustus te zien bij Unfair in de Westergasfabriek. Je kan er hier, hier en hier al over lezen.
OVER DE EDITIE
Willem de Haan, Sea Fruit Chocolates (2020)
maten met lijst/zonder lijst: 50,5 x 36 cm
Oplage 25 + 4 A.P.
Gesigneerd en genummerd door de kunstenaar
€250,- voor de losse print
€325,- voor de print opgeplakt op aluminium en ingelijst
Bestel het werk hieronder in onze webshop
