Kleine landschapjes in olieverf van Sharon van den Berg

Sharon van den Berg maakt wonderlijke kleine schilderijtjes die makkelijk op je hand passen. Het zijn landschappen, het soort landschappen waar je eigenlijk aan voorbij rijdt - op doorreis. Urbanisaties, verstedelijkte stukjes platteland, vaak niet heel fraai of het moet de charme van houtje-touwtje bebouwing zijn. Toch zijn de schilderijtjes vol van een melancholiek intens gevoel. We besteden graag aandacht aan de maker van deze zinderende paneeltjes.

Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
Ik ben geboren in Den Haag in 1969 en ben na mijn middelbare school eerst naar Spanje gegaan om Spaans te leren. In 1995 ben ik afgestudeerd aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag. Tijdens de academie ben ik op uitwisseling naar Athene geweest, een hele inspirerende periode die veel invloed heeft gehad op mijn werk. Op dit moment woon en werk ik in Amstelveen.

Kun je ons vertellen hoe de serie Picturepaintings zijn onstaan?
In 2001 vertrok ik met mijn gezin naar Zuid-Spanje om daar een half jaar te gaan schilderen in een huis op het platteland. Ik had daar een prachtige ruimte met uitzicht op de landerijen en de rivier. Alleen kwam er niks uit mijn handen. Ik kreeg gezondheidsklachten en was zwaarmoedig. Toch ging ik daar elke dag zitten in de hoop dat ik tot iets kwam.

Ik werkte destijds vooral vanuit mijn hoofd, naar iets dat ik gezien had. Het schilderij kon dus nog alle kanten op en met die onzekerheid kon ik blijkbaar niet omgaan toen. Uit pure wanhoop om toch iets te doen ben ik de foto’s die ik altijd al nam tijdens reizen, van wegen en gebouwen, gaan schilderen. Op een te behappen formaat; 18 x 24 cm. En dat werkte, ik maakte in ieder geval íets.

In eerste instantie waren ze vrij grof en pasteus geschilderd met grote kwast, later werden ze teken-achtiger en leger, vooral in de periode dat ik tegelijkertijd werkte aan een serie kleine potloodtekeningen (‘Badgasten’ waar ook een boek van verschenen is).

Ik ben deze Picturepaintings zoals ik ze ben gaan noemen altijd blijven maken, naast ander werk, en ik kan er veel in kwijt. Het is inmiddels een enorme reeks geworden. De foto’s die ik gebruik zijn van bewust gekozen onderwerpen maar met de onbeduidendheid van simpele snapshots.

Fragmenten van buitenwijken, straten en wegen die leiden naar uiteindelijke bestemmingen. Het zijn plekken en gebouwen, (veelal in Spanje, maar ook bijvoorbeeld Athene en Argentinië) van ‘in het voorbij gaan’, die door niemand lijken te worden opgemerkt. Door ze te schilderen geef ik ze alsnog een podium.

Welke thema’s zijn belangrijk in je werk en onderzoek?
Ik vond mezelf altijd een verzamelaar maar bewaarster komt dichter in de buurt. Vanuit het bewaren, het koesteren van herinneringen, foto’s, teksten, details en dingen die ik vind ontstaat mijn werk.

Compleet willen zijn, alles is belangrijk, alles is te benutten en gewone en alledaagse dingen geef ik een podium. Elk project heeft een andere verschijningsvorm en formaat. Op dit moment werk ik aan mijn tweede boek ‘Literal Memories’, 47 tekeningen/collages in oude lijstjes, gebaseerd op flitsen van herinneringen uit mijn vroege jeugd die ik combineer met korte teksten. Een aantal werken uit deze reeks liet ik afgelopen voorjaar zien in het Cobra Museum voor Moderne Kunst in Amstelveen.

Wat inspireert je?
Architectuur in zuidelijke landen als Spanje en Griekenland. Taal; woorden en zinnen die ik overal vandaan haal en gebruik in mijn werk. Mijn atelier waar altijd wel iets te doen is. Maar ik kan ook erg geïnspireerd raken door een goede tentoonstelling. Afgelopen zomer heb ik in Oslo veel werk van Edvard Munch gezien, daar kan ik echt lang op teren en aan terug denken.

Kun je iets vertellen hoe je begint aan een nieuw werk?
Ik gebruik verschillende media en technieken afhangende van waar het medium om vraagt. Bij mijn serie Picturepaintings gaat het als volgt; ik schilder een aantal doekjes met acrylverf in een willekeurige kleur, soms laat ik ze wit. Het kan zijn dat de ondergrond nog te zien is in het uiteindelijke resultaat.

Ik heb stapels foto’s waarvan ik er eentje uit kies. Mijn kleurgebruik ontstaat heel intuïtief; verftubes en hoopjes olieverf liggen door elkaar op en rond mijn palet, daar pak ik vrij lukraak een kleur uit. Meestal zet ik met een aantal streken de eerste contouren neer en ga dan verder aan een ander werk. Later ga ik er dan weer mee aan de slag, het kan zo zijn dat het doekje al vrij snel af is maar soms werk ik maanden aan een werk en als ik er helemaal niet uitkom zet ik het voor onbepaalde tijd weg totdat ik weet wat ik ermee moet.

Hoe ziet een gemiddelde werkdag eruit?
Rond 9.30u ben ik op mijn atelier. Ik doe de kachels aan, zet thee en de radio aan en ga ‘scharrelen’; rommelen, klusjes doen. Meestal ga ik vervolgens een tijdje tekenen, terwijl ik af en toe opkijk naar de schilderijen die tegenover mij aan de wand hangen en waar ik nog wat mee moet, ik probeer uit te vogelen wat er nog aan schort.

Aan het einde van de ochtend zet ik de radio uit en een cd op of helemaal niks en ga dan tot het begin van de avond schilderen, als het kan werk ik door en eet ik wat op mijn atelier. Als ik mijn kwasten schoonmaak zet ik meestal de radio weer aan of een lekkere cd op.

Kun je voor ons je atelier omschrijven?
Mijn atelier zit in een mooi oud schoolgebouw met uitzicht op de kerk en het schoolplein. Er is een vide in gebouwd die dienst doet als opslag en waar ik een tafel heb staan waar ik tekeningen inlijst. Beneden, haaks op het raam, staat een tafel waar ik mijn collages en tekeningen maak, omringd door alles wat ik daarvoor nodig heb. Ik kijk vanaf deze plek naar mijn ezel en wand met schilderijen.

Er staat nog een grote tafel die te vol staat om aan te werken. De wanden die de vide ondersteunen hangen vol met tekeningen, woorden en zinnen. Verder ben ik een verzamelaar van boeken en van alles en nog wat: die liggen verspreid door het hele atelier en uitgestald in een oude vitrine. In mijn atelier heb ik bewust geen internet zodat alle aandacht naar mijn werk kan gaan.

Kun je drie ongewone items opnoemen in je studio?
Er staat een speelgoedafwasmachine die op batterijen werkt. Een verzameling lege bellenblaas flesjes, neergezet op kleur. Mijn kwasten staan in potten op het karretje dat uit de kapsalon van mijn moeder komt en dat later bij ons thuis nog jaren dienst heeft gedaan toen mijn moeder kapte aan huis. Tussen de wieltjes zitten nog steeds allerlei haren uit die tijd onwrikbaar vast.

Met welk materiaal werk je graag?
Voor de schilderijen; olieverf op linnen of hout. Voor tekeningen en collages; papier, oude prenten, borduursels, potlood, inkt, nagellak, gouache etc.

Waar streef je naar in een werk? Wanneer is een werk af?
Dat het van mij is. In de meeste gevallen weet ik intuïtief wel dat iets af is. Soms maak ik in een werk een nieuwe ontwikkeling door en kan het zijn dat het tijd nodig heeft om in te zien dat het al af is.

Heb je zelf werk van collega kunstenaars?
Ja, van bevriende collega-kunstenaars – onder andere van Roman Wolgin, Agnes de Wit en Marijke van Oostrum, maar ook werk dat ik tegenkom bij kringloopwinkels. Ik vind het fijn om het om me heen te hebben en naar mooie dingen te kijken.

Een aantal schilderijtjes van Sharon van den Berg staan in onze webshop, klaar om te bestellen (zie onder). Wil je meer werken zien? Dat kan – mail ons en we sturen je graag een overzicht. Je ontvangt bij aankoop het bijzondere Badgastenboek (ter waarde van 35 euro) cadeau.