Op dit moment is er een heel bijzondere tentoonstelling te zien in Huis Marseille in Amsterdam: Imperial Courts van Dana Lixenberg. De Amsterdamse Dana Lixenberg (1964) fotografeerde vanaf 1993 tot 2015 bewoners van Imperial Courts, een wijk in Los Angeles. Het fotoproject werd een uitgebreid persoonlijk portret van deze bewoners, die in al hun menselijke waardigheid zijn vastgelegd.
Dana Lixenberg, Martha Butler, Nome Alaska, (2009), analoge c-print in een Profilex lijst, 42 x 33,5 cm, oplage 15
De mens in pure vorm te portretteren, zonder te oordelen, met inlevingsvermogen is kenmerkend in het werk van Lixenberg. Het resultaat: sobere portretten in zwart-wit die de generaties omspannen. De indrukwekkende tentoonstelling is tot en met 6 maart 2016 te zien. Een echte aanrader.
De tentoonstelling is een enorme hit bij bezoekers, het was in de kerstvakantie niet eerder zo druk in het museum. Er is al op talloze plekken enthousiast geschreven over Imperial Courts, hier onder andere een stuk op de site van het NRC. Check ook het geweldige fotoboek dat verscheen bij Roma Publications (video). De eerste druk is bijna uitverkocht.
Bij onze tentoonstellingen in de Westergasfabriek toonden we werk uit Nome Alaska een ander langlopend project van Dana Lixenberg. We willen je graag wijzen op de vier foto’s uit deze reeks die exclusief via ons zijn te bestellen. Heel bijzonder, de werken hebben een relatief kleine oplage, zijn voorzien van een op maat gemaakte Profilex lijst – en zijn gunstig geprijsd. We vroegen hier op het blog Dana in een interview naar de achtergrond van de beelden uit deze reeks.
Dana Lixenberg , Untitled (gold dredge boat), Nome Alaska, (2009), analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15.
Ha Dana, kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?
Ik toonde in de tentoonstelling in 2014 bij We Like Art in het Machinegebouw ook een aatal werken uit de serie The Last Days of Shismaref. Deze serie is ontstaan doordat ik door de documentairefilmmaker Jan Louter mee gevraagd ben naar Shismaref, een eiland ten noordwesten van Alaska, dat langzaam wordt opgeslokt door de zee omdat de permafrost onder het eiland smelt. Er worden steeds nieuwe zeeweringen gebouwd, zodat het eilandje langer mee kan. Maar uiteindelijk op een dag is het gebeurd. De Inupiaq wonen daar al ruim 2.000 jaar, dus het is heel ingrijpend om het land van je voorouders te verlaten en te zien verdwijnen. Uit deze serie is in 2008 een boek en een tentoonstelling voortgekomen.
Untitled, Nome Alaska (2009 – 2013), analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15
Toen ik een jaar later de fotoboeken ging brengen naar Shismaref ben ik op de terugreis een week in het stadje Nome gebleven om daar aan een nieuwe serie te werken. Nome is eigenlijk ook een soort eiland, je kan er alleen maar per vliegtuig komen. Het is ontstaan rond 1900 toen er goud was ontdekt. Het was even de grootste stad van Alaska, mensen trokken daar naar toe om goud te zoeken.
Het is een heel intrigerend plaatsje. In eerste instantie zie je alleen een hoofdstraat met allemaal saloons waar dronken bewoners en seizoenswerkers in hangen. In de grote ruimte hangen twee foto’s uit de Nome serie: een portret en een landschap.. Op het landschap zie je een boot waarmee ze goud zoeken vanaf de bodem van de zee. Ik heb die foto genomen vanaf een strand waarop allerlei vrijbuiters wonen, net buiten het stadje. Mensen hebben daar hutjes op het strand gebouwd.
De jongen met de hoed, Jesse James, heb ik op het strand ontmoet. Hij was naar Nome gekomen om zijn geluk te beproeven. Om goud te winnen. Hij maakt daar sieraden van. Ik weet niet of hij er nu nog is. Ik ben zeker van plan om terug te gaan en meer te fotograferen.
Jesse James, Nome, Alaska analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15
Die jongen heeft een enorme open blik. Misschien bijna een beetje naïef. Het is een spirit die je niet meer zoveel ziet. Nome associeer ik met het verleden van Amerika, dat mensen ergens heen trekken om zich daar te settelen en een leven op te bouwen. De serie schommelt een beetje tussen een droomgevoel, iets ongrijpbaars, en een wat zwaarder gevoel. Naast het portret wilde ik ook graag bij jullie landschappen tonen, want beide zijn vertegenwoordigd in de serie.
De werken van Dana Lixenberg zijn groot te bekijken en te bestellen in onze Shop.
Jesse James van Dana Lixenberg op de tentoonstelling in de Westergasfabriek in 2014
In een mooie zomerreeks vragen we een aantal kunstenaars in aanloop naar de tentoonstelling, 4-7 september 2014, naar het werk dat ze tonen bij We Like Art! in het Machinegebouw. Vandaag je speciale aandacht voor Dana Lixenberg.
Lees verder: 5 Vragen aan Dana Lixenberg
Op Art Rotterdam en in de Westergasfabriek hadden we een mooie primeur: we toonden werk uit Dana Lixenbergs serie No Place Like Nome. Deze serie is nog ‘in progress’ en de foto’s zijn nog nergens anders vertoond. Toch wilde Lixenberg graag speciaal voor We Like Art deze twee edities ontwikkelen en laten zien.
Lees verder: Dana Lixenberg – nieuwe foto’s uit de serie Nome
Als eerste informatie ontvangen over nieuwe edities en aanbiedingen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief:
