Gabriel Lester, Melancholia in Arcadia (2015), barietprint in lijst met passe-partout, oplage 50, 39,5 x 41 cm (inclusief boek Forced Perspectives).
Hij besloot tijdens de opleiding dat hij geen videokunst wilde maken en creëerde een bijzondere kunstenaarspraktijk; die hij beschrijft als ‘film zonder camera’.
Forced Perspectives, design Irma Boom
Het werk van Lester lijkt op het eerste gezicht moeilijk te doorgronden, maar gaat eigenlijk over simpele principes en eenvoud. Kritiek dat zijn werk niet echt maatschappelijk betrokken zou zijn, legt hij naast zich neer. Zijn werk is eerder poëtisch en filosofisch te noemen. Lester zegt dat de eenvoud waarmee een illusie kan worden opgeroepen hem fascineert. De magie van oude filmgenres bijvoorbeeld, waarbij je totaal voor de gek wordt gehouden, maar het toch gelooft.
Lester speelt graag met waarneming en ons geloof in de illusie. Een groot goed van de film uiteraard. Superman die kan vliegen, in het verhaal van de film geloven we dit graag. Hoe wordt een illusie gecreëerd? Een onweersknal met felle lichtflits kondigt de komst van de duivel aan. Hoe komt de spanning, de sfeer tot stand?
De titel van zijn solotentoonstelling Suspension of Disbelief in Boijmans van Beuningen in 2011 verwijst daar naar. De letterlijke vertaling, uitstel van ongeloof, is een term uit de cinema. Het publiek is bereid om de werkelijkheid die gecreëerd wordt in film of kunst te geloven, ook al is het (duidelijk) niet echt of logisch. In Lesters donkere huiskamersettings Habitat Sequences, wordt een compleet ingerichte huiskamer steeds een paar seconden verschillend verlicht door lampen die aan en uit gaan. Enerzijds speelt Lester hier met het gemoed, de sfeer. Aan de andere kant wordt je verbeelding aangesproken, net als in cinema. De oplichtende fragmenten probeer je in je hoofd samen te brengen, om je zo een beeld van de kamer te kunnen vormen.
Lester als showmaster in The Big One
Naast licht, geluid, sfeer, de architectonische ruimte in zijn installaties en het gesproken woord in zijn performances is de camera uiteindelijk van groot belang geworden in zijn werk. Hij maakt korte en langere films. The Big One is een film over een mega-loterij show. 250 Figuranten speelden mee, waarin de spanning en het ademloos afwachten van de loterij-deelnemers, de mood, een grote rol speelt. Lester zelf is de showmaster in deze film over geluk, de betekenis van toeval, wishful thinking, en ook over leven en dood. Het leven naar je eigen hand proberen te zetten, waarbij 1 op de 3 aan het kortste houtje trekt.
In dit filmpje op ArtTube vertelt hij onder andere over de dood van zijn moeder, die overleed aan kanker. Noodlot en geluk staan dicht bij elkaar, zo is het leven.
Ann Hodges (2010), c-print, oplage 3, 52 x 39 cm, € 1.500,-
Tijdens onze tentoonstelling in Rotterdam in 2014, lieten we een werk van Lester zien met de titel Ann Hodges. Ann Hodges is een vrouw die ooit getroffen is door een meteoriet. Ook hier speelt geluk of eerder het noodlot een rol, wie overkomt dit nou? Het bijgeloof en de betekenis van toeval interesseren Lester. Het zijn mooie thema’s in zijn werk. Hij wil niet zwaarmoedig overkomen en dat lukt hem ook. Toch komen de onderwerpen leven en dood wel degelijk achter het absurde en lichtvoetige vandaan.
Installatie Melancholia in Arcadia
Kijk naar de prachtige vastlegging van Melancholia in Arcadia die we hier laten zien. Stralende kanten gordijnen opbollend in de wind, waaiend vanuit de open ramen. Deze installatie maakte Lester tijdens een tentoonstelling in Istanbul. De gordijnen zijn behandeld met textiel-verharder en leunen bevroren tussen raamkozijn en vloer, de ramen zijn gesloten. Dit werk droeg hij op aan overleden vriend, die een dergelijke foto van opbollende gordijnen maakte. Het verwijst naar het laten gaan van de ziel van de overledene door de open ramen in het Jodendom, maar het kan ook gezien worden als de geest van de overledene die de gordijnen op laat bollen. Een Lester-weetje: in 9 van 10 filmpjes op You Tube verwijzen bewegende gordijnen naar een geestelijke verschijning. Weer een illusie.
Echt bijzonder dat we deze foto in lijst als speciale editie met boek kunnen aanbieden.
Gabriel Lester, Melancholia in Arcadia (2015), barietprint in lijst met passe-partout, oplage 50, lijst: 39,5 x 41 cm, beeld: 29 x 30 cm (incl. gesigneerd boek Forced Perspectives).
