Nieuwe foto’s van Awoiska van der Molen

Het werk van Awoiska van der Molen (1972, Groningen) lijkt een terugkerend element in onze verkooptentoonstellingen te worden. In de Bijenkorf, de Westergasfabriek en tijdens Art Rotterdam hingen haar donkere landschappen aan de We Like Art muur. Wij raken niet uitgekeken op haar mysterieuze foto’s van ongedefinieerde landschappen.

Awoiska-van-der-Molen-foto-2-334-9_12-14

#334-9_12-14, 50 x 60 cm, zilver gelatine hand print, op aluminium in lijst, oplage 7

Van der Molen heeft een interessante ontwikkeling doorgemaakt. Ze studeerde af met portretten, fotografeerde vervolgens interieurs en architectuur aan de randen van steden, maar inmiddels zijn menselijke invloeden veelal verdwenen uit haar foto’s. Bij de laatste foto uit haar serie stadsfoto’s voelde Van der Molen zich niet aangetrokken door het gebouw, maar wel door de pikzwarte aarde op de voorgrond. Dit zorgde ervoor dat Van der Molen de natuur inging op zoek naar de ongrijpbare donkerte.

Awoiska-van-der-Molen-foto-3_HM

Huis Marseille, ’De Herontdekking van de Wereld’, september 2013

Vaak wordt door de donkere foto’s gedacht dat Van der Molen altijd ’s nachts fotografeert, maar inmiddels heeft ze ook een methode gevonden om landschappen overdag donker te verbeelden. Ze noemt het donker een soort sluier die het onderwerp doet veranderen. Het verstilt het beeld en maakt het tijdloos. Verstilling en vertraging zijn terugkerende elementen in het gehele werkproces van Van der Molen.

Ze zoekt steeds plekken in de natuur op waar ze losstaat van de dagelijkse hectiek. Ze sluit zich langere tijd van de buitenwereld af om in stilte in de natuur te verzinken, de intensiteit hiervan vertaald ze in de foto’s. Dit kan ergens in Zuid-Europa of op een eiland zijn, maar eigenlijk doet het er niet toe waar de foto is gemaakt. Dat is ook een reden waarom de titels van de foto’s niet naar een plek of dag verwijzen. Het gaat haar enkel om de beleving van het opgaan in de natuur.

Awoiska-van-der-Molen-foto-4_350-4_2013

#350-4_13, 50 x 60 cm, zilver gelatine hand print, op aluminium in lijst, oplage 7

Van der Molen neemt weinig foto’s, ze heeft een lage ‘productie’. Ze neemt er veel tijd voor om de juiste atmosfeer te vinden en gebruikt vervolgens een langzame analoge camera om deze ongrijpbare toestand vast te leggen. Terug in Nederland drukt ze de foto’s handmatig op barietpapier. Door dit papier ontstaat er meer diepte in de foto’s. Zo ontstaan haar landschappen waarin je in een oneindige natuur lijkt te kunnen verdwijnen.

NB De digitale weergave op je beeldscherm van de bariet prints hier op de site is ‘lastig’, de prints tonen in werkelijkheid meer intensiteit en details.

Awoiska-van-der-Molen-foto-5_Gent2

Kristof De Clerq Gallerie, Gent, een duo show met Anna Dops, te zien t/m 27 april 2014

Van der Molen gaat als een speer. Tijdens de heropeningstentoonstelling in Huis Marseille vorig jaar was er een zaal aan haar werk gewijd. En voor de heropening van Museum Kranenburgh in Bergen maakte ze een monumentaal fotowerk in opdracht van het museum. Momenteel is haar werk te zien bij Kristof De Clercq Gallery in Gent, op 27 april opent haar solotentoonstelling in het Cultuur Centrum in Hasselt en vanaf 5 juni is haar werk te zien bij Purdy Hicks Gallery in Londen. In augustus verschijnt naar verwachting het eerste fotoboek van Van der Molen.