We Like Art @ Art Rotterdam – Interview met Sigrid Calon

Wall Sigrid Calon

Heel bijzonder de reeks gestencilde werken van Sigrid Calon die we tonen in onze tentoonstelling komen de week. We zagen een afbeelding van de grote installatie vorig jaar van de hele serie op een wand in Tilburg en waren onmiddellijk verkocht. We vroegen de kunstenaar naar de herkomst van deze serie.

1. Hoi Sigrid, in 2012 was je te zien in het Stedelijk Museum bij de Best Verzorgde Boeken van 2012, kun je ons wat vertellen over je gelauwerde kunstenaarsboek?

Hoi! Het boek is eigenlijk het resultaat van jaren onderzoek en experiment. Ik ben al sinds 2005 bezig met de beeldtaal die ontstaan is vanuit mijn borduur-fascinatie. Geen klein & fijn borduurwerk, maar uitvergroot met dikke wol op board met gaten.
Na een werkperiode in Eindhoven bij de kunstenaarswerkplaatsen Daglicht en Beeldenstorm, heb ik het letterlijk borduren losgelaten en kreeg mijn werk meer abstractie, ging ik ‘borduren’ met plastic en met grafiek (diepdruk en hoogdruk).
De ideeën in mijn hoofd gingen echter sneller dan het daadwerkelijk uitvoeren ervan, ook waren er ook een heleboel mislukkingen en uiteindelijk werd het één grote frustratie.

Ik moest die grafische techniek (even) loslaten en zoeken naar de juiste vorm, waarbij ik wel die hoeveelheid van mijn ideeën kwijt kon en ook de tactiliteit en de ambacht van het borduren. Ineens wist ik het, het moest een boek worden, gedrukt in risografie/stencildruk. Het is dus geen boek met bestaande werken, maar het boek zelf is het werk!

Dat maakt het bijzonder, denk ik. Bovendien, toen ik tot het besef kwam dat het een boek moest worden, vond ik dat het een goed boek moest worden. Tja – wanneer is iets een goed boek? Je gaat dan nadenken over de papiersoort, de bindwijze, over de kaft, maar vooral ook over de opzet, het concept. …En als dat allemaal klopt kun je dus geselecteerd worden voor ‘De Best verzorgde Boeken’ en kom je in het Stedelijk!

Daar was ik natuurlijk heel erg blij mee. Behalve het bindwerk heb ik alles aan het boek zelf gedaan. Dus het ontwerpen , het drukken, het uitgeven, de financiering regelen. Dan is het na zo’n periode van hard werken en heel erg in jezelf geloven en weinig feedback heel erg fijn dat je zo’n positieve respons krijgt.

2. Wat een eer! Maar je boek heeft ook internationaal flink de aandacht getrokken toch?

Ja, super! Omdat ik dus zelf uitgever was, moest ik het natuurlijk ook zelf verkopen of onder de aandacht proberen te brengen. Ik had het ingestuurd voor Kaleid-editions in Londen en voor YIA in Berlijn, gewoon om te testen hoe het daar ontvangen werd.
Ondertussen zag ik via Facebook een oproep voor Small Publishers van Micro-festival tijdens de Salone di Mobile in Milaan. Ik was zeer welkom,  zag geen beren op de weg en ben gewoon in m’n eentje naar Milaan gereden!

Dat was een openbaring. En heel erg leerzaam en ook nog eens super leuk. Daarna volgde Artbookfair in Basel, Londen Artbookfair, Turijn en Berlijn. Op deze manier zit je gelijk bij de juiste doelgroep, heb je meteen door hoe er op gereageerd word en ontmoet je veel nieuwe mensen. Ook via internet kan het dan ineens hard gaan en kopen mensen uit Japan, Canada en Israel ook je boek. Via Kaleid-editions is het boek ook aangekocht door MOMA-library en de library van het Victoria & Albert Museum!
Het boek, gelimiteerde editie van 420, is inmiddels uitverkocht. Ongelooflijk toch?

beeld-2-DNAsigridcalon

3. Hoe is de serie werken ontstaan die in het boek zijn gekomen, het lijkt een dartel spel binnen strenge randvoorwaarden, klopt dat?  

Ja, dat klopt wel. Het is een redelijk eenvoudig concept, een paar regels waaraan ik me gehouden heb, en de 120 composities die daaruit zijn voortgekomen zijn geheel intuïtief ontstaan, dat zijn die ideeën die eruit moesten! Het concept zie ik als mijn DNA. Er is een grid van 9 stippen, in het vierkant. Dus 3 x 3. Dit zijn de oorspronkelijke borduurgaten. Vervolgens kun je binnen dit kleinste grid 8 verschillende steken maken (grafisch gezien zijn de steken lijnen).

De druktechniek, RISO, heeft de mogelijkheid te werken met verschillende kleurinkten, die je als het ware over elkaar heen drukt (net als bij zeefdruk). Ik heb ervoor gekozen om te werken met 8 kleuren. Het standaard digitale drukwerk wordt meestal opgebouwd uit CMYK; cyaan, magenta, geel en zwart. Door mengingen kun je daarmee kun je eigenlijk ‘alle’ kleuren maken.
De riso heeft echter geen magenta en geen cyaan-blauw. Maar ik had in plaats van 4 wel 8 volle kleuren tot mijn beschikking, waaronder bijvoorbeeld ook fluorrose, oranje en groen. Fascinerend om zelf op kleur-onderzoek uit te gaan!

De kleuren-combinaties hebben uiteindelijk voor de opbouw van het boek gezorgd, de hoeveelheid van 120 composities.
In het boek heb ik een grid gemaakt van 9 x 14 stippen, vervolgens ben ik met het DNA gaan bouwen. Hierbij maak ik gebruik van de grafische mogelijkheden van een computer, zoals vorm en restvorm. Lijnen kunnen verlengd of herhaald worden, vorm en/of tussenvorm kunnen over elkaar heen worden gezet in lagen. De kleuren kunnen vol gedrukt worden of in gradaties, waarbij ik dan gebruik maak van rasters. Het is een feest hoe je vervolgens kunt spelen, ontdekken en creëren!

beeld-3-details_prints_SigridCalon

4. Heb je deze prenten al eerder laten zien? 

Ik heb de prenten gepresenteerd in Tilburg, tijdens mijn boekpresentatie vorig jaar. Daar hing de hele serie op een enorm grote wand, heel erg indrukwekkend. De kleuren zijn zo intens en er is zoveel te zien dat je blik en gedachtes constant heen en weer schiet. Verder zijn ze in Nederland alleen een weekend te zien geweest in Amsterdam, tijdens de Inside Design en in het buitenland tijdens de ArtBookFairs waar ik was. Ik vind het wel fijn dat ze nu via jullie een groter podium krijgen.

5. Begin 2013 heb je een serie van alle prenten uit het boek gemaakt op RISO. Kun je ons iets vertellen over deze edities en de techniek die je gebruikt hebt?

Omdat de werken in het boek bij elkaar zitten, vormen ze samen ook een geheel. Wel heb ik geprobeerd afzonderlijk de nummers/werken zo sterk te maken, dat ze ook op zichzelf overeind zouden blijven. De composities vragen erom om er meer mee te doen dan om ze alleen in het boek te laten. Ik zou wel willen uitproberen hoever je daarin kunt gaan. Met welke andere technieken en formaten het zou kunnen werken.

Om bij de Risodruk-techniek te blijven… het maximale drukformaat is A3.  Mede doordat deze techniek goed betaalbaar is, is het een mooi medium om je werk te verspreiden en andere mee te laten genieten. Elke bladzijde uit het boek heb ik dus in kleine oplage gedrukt in een editie van 50. Waarvan de eerste tien nummers gereserveerd zijn voor de liefhebbers die graag de hele serie wil kopen. Het leuke is dat iedereen naar eigen budget kan kiezen. Wil je er bijvoorbeeld 3 of een blok van 12 of zelfs meer. Je kunt ook zelf je eigen samenstelling maken, vrijwel zeker dat niemand dezelfde combi kiest!

Wat betreft de techniek,  dat is er eentje waar ik eigenlijk een beetje verliefd op ben geworden. Beetje raar, want dan ben je dus een beetje verliefd op een machine, de Riso. Ze hebben deze oude stencilmachines doorontwikkeld, ondanks de opkomst van de kopieerapparaten,  de moderne printers en de digitale druktechnieken. Het fijne is dat ze handzaam zijn, zodat je ze zelf kunt bedienen. Er gaan grote inktpatronen in, zodat je dus zelf met kleuren kunt spelen. Het nadeel is – ze zijn vrij kostbaar. Vroeger kon je alleen bij Knust in Nijmegen iets laten stencilen, inmiddels zijn er meerdere plekken waar je terecht kan.

Maar ik ben wat eigenwijs en wilde graag zelf achter zo’n machine staan. Ik had het geluk dat ik dat kon doen in Maastricht bij de Jan van Eyck-academie. Ik was er nèt in de periode van oude naar nieuwe opzet, het publishing-lab was vers klaar, mèt een nieuwe Riso-machine en er waren nog geen deelnemers die daar aan het werk waren. Zo heb ik dus zeker twee maanden heerlijk m’n gang kunnen gaan!

Sigrid-Calon-12-werken-voor-Art-Rotterdam

Riso prints op Munken Pure papier, elk 46 x 34 cm, oplage 50, € 120,- per 3 stuks (set zelf samen te stellen)

6. We laten straks in Rotterdam een blok van 12 werken zien. Heel tof. Wat maakt deelname aan de We Like Art show @ Art Rotterdam aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

Art Rotterdam is toch een groot evenement, het is weer een heel ander publiek, de context is anders. Jullie pakken groots uit, er is veel te zien. Ik ben eigenlijk ook gewoon heel erg benieuwd hoe men hier gaat reageren en of er iets uit zal komen. Jullie laagdrempeligheid, jullie prachtige mix van goede werken en de betaalbaarheid is een fijne opzet!

portretSigridCalon