Ben Merris – videoportret

De ideale tentoonstellingsomstandigheden voor de jonge Amerikaanse schilder Ben Merris (Iowa, USA, 1978) zijn een dikke twee weken voorbereidingstijd om de ruimte waarin het werk komt te hangen volledig naar zijn hand te zetten. Merris wil graag met Total Painting de toeschouwer het schilderij in trekken. Zodat voor- en achtergrond, onder en boven er niet meer toe doen, elk stukje oppervak van de expositieruimte beschilderd is met pulserende, stralende patronen en kleuren en je je als bezoeker in de schilderflow van Merris opgenomen voelt. De omstandigheden op Art Amsterdam waren niet helemaal optimaal, in krap twee dagen een stand volledig maar je hand zetten – dat is hard werken. Samen met collega-schilder Alex Dordoy uit Glasgow beulde Merris vrijwel non-stop twee dagen aan de all-over-make-over van stand 040 van Cokkie Snoei getiteld: “ECSTATIC !NS!STANCE, a site-specific wall/floor painting”.

Temidden van de hectiek van de beursvloer in aanbouw en koortsige voorbereidingen op de opening filmde de jonge filmmaker Justin Hagens voor We Like Art Merris en Dordoy bij de werkzaamheden. Merris vertelt smakelijk en bezield over de enorme Group Show die zo’n beurs eigenlijk is, welke ongekende voordelen het maken van abstracte kunst biedt en over de mix van fascistische kleurstellingen en Nebula-nevel tinten.

Merris heeft inmiddels al een flinke internationale staat van dienst opgebouwd en gaat binnenkort in New York wonen en tentoonstellen. Hij is opgeleid aan de University of Massachusetts in Boston en aan de Glasgow School of Art. Zijn werk is nu nog zeer betaalbaar, dat kan nooit lang meer duren.

Merris z’n schilderijen onstaan in zijn atelier in reeksen van wel 40 stuks waar hij tegelijkertijd aan werkt. In elk werk probeert hij nieuwe dingen uit en stuurt graag aan op grandioze mislukkingen; om die vervolgens weer naar zijn hand te zetten. Muziek is daarbij heel belangrijk voor hem, hij luistert voortdurend naar allerlei soorten muziek van gruizige stoner-rock tot Londense dub-step en ‘warped’ sound-scapes. Het is een lust om hem te horen praten over muziek, kunst en zijn eigen werk. Hij streeft naar “paintings that cannibalize themselves in the quest for density” en naar “archaic, futuristic, hi-fi, brutally entangled harmony as only hands can do”. Heerlijk! Ga kijken.