Categoriefotografie

  1. Verwoest Huis Gaza van Marjan Teeuwen

    Leave a Comment

    Twee weken geleden is in Amsterdam-Noord bij Framer Framed de tentoonstelling HOME geopend, met foto’s van Teeuwens laatste project; Verwoest Huis Gaza. De hele zomer nog te zien tot en met 3 september. In de tentoonstelling bij Framer Framed wordt de volledige serie fotowerken van Verwoest Huis Gaza getoond, in combinatie met de gelijknamige film. “Verwoest Huis Gaza is tot stand gekomen vanuit Teeuwens overtuiging dat de mens de polariteit tussen verwoesten en creëren niet kan overwinnen, een thema dat zij in veel contexten van toepassing acht.”

     

    We schreven op We Like Art eerder over haar project Verwoest Huis in de Siberische stad Krasnojarsk:

    “Ze transformeerde daar een volledig huis in een wonderlijke kijkdoos. Wanden, plafonds en vloeren werden in stukken gezaagd om vervolgens gerangschikt op kleur en vorm te dienen als stukjes van een nieuwe setting. Zelfs de houten buitenkant van het huis werd helemaal gestript en vermotorzaagd en binnen opgevoerd in een nieuwe hoedanigheid. Een beetje zoals een varken dat eenmaal geslacht en vermalen vervolgens in z’n eigen darmen geduwd wordt.

    Het resultaat is echt fantastisch, het doet een beetje denken aan die oude prenten van Piranesi (van die doorkijkperspectieven in enorme ondergrondse kerkers en trappenhuizen) maar is toch ook zwaar verwant met het werk van minimalistische kunstenaars van recenter datum. Wat staat na alle sloopwoede en zorgvuldig hergebruik is een serie monumentale foto’s die je, zelfs op klein formaat, doen duizelen. Hier is wat volbracht.”

     

     

    Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk?
    Een gebouw als sculptuur. In mijn werk staan grootschalige architectonische installaties in gebouwen centraal, installaties die daarna worden gesloopt. Op basis van die tijdelijke ingrepen ontstaan autonome fotowerken.

    Tot nu toe realiseerde ik zes installaties: Verwoest Huis (2008), Verwoest Huis Krasnoyarsk (2009), Verwoest Huis Piet Mondriaanstraat (2010/2011), Verwoest Huis Bloemhof (2012), Verwoest Huis Op Noord (2014), Verwoest Huis Leiden (2015) en Verwoest Huis Gaza (2016-2017).

    Er is maar een kort lijntje van kunstenaars die in gebouwen snijden, kunstenaars die gebouwen perforeren. Gordon Matta-Clark is de pionier van het transformeren van architectuur tot sculptuur. Ook Richard Wilson en Urs Fisher hanteren soms dit medium. Verder is het opvallend stil.

    In mijn werk gaat de constructieve kracht van bouwen hand in hand met de kracht van verwoesting en verval. De aanwezigheid van uitersten: opbouwen – verwoesten, vallen – staan, orde – chaos is in mijn ogen een essentie in de menselijke toestand. Als een duivels conflict. De schrijver Dostojewski stelt dat het overwinnen van deze polariteit het menselijke te boven gaat.

     

    In mijn installaties tonen deze krachten zich in monumentale constructies. Vloeren zijn scheef gezet of verzakken; wanden zijn er deels of volledig uitgeslagen. Vloeren vallen loodrecht naar beneden (en worden zo weer wand) of vallen in een kruis.

    De aangebrachte verwoestingen zijn het uitgangspunt voor het opbouwen van een nieuw artistiek beeld, met sloopmateriaal afkomstig uit de gebouwen. Stapelingen, die zich als een virus door het pand vertakken, bedekken alle wanden of zijn zorgvuldig geordend tot architectonische sculpturen. Alles staat én is scheef.

    Er ontstaat een transformatie van veelal kleine woningen tot één monumentale ruimtelijke ervaring. Mijn werk heeft naast een rauwe beeldtaal van chaos, afbraak en verwoesting, ook een sterk abstract, minimalistisch karakter.

     

    Wat inspireert je?
    Beeldende kunst, architectuur, literatuur, filosofie en muziek. Altijd al voel ik me betrokken bij de wereld, hoe de mens dat doet, samenleven of juist zijn onvermogen om samen te leven. De tegenstelling opbouwen versus verwoesten.

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw project?
    Aan elk project gaat intensief overleg met de eigenaar (projectontwikkelaar, woningbouwvereniging of gemeente), ambtenaren van de desbetreffende gemeente (inzake een omgevings- en publieksvergunning), constructeur (constructierapport) en aannemer vooraf.  Ook het aanvragen van subsidie is een onderdeel van het project.

    Het is monnikenarbeid – dit genereert een beeld van de kracht én de schoonheid van zowel opbouw als verwoesting. De meeste fotografen nemen een foto, in mijn werk worden foto’s gebouwd.

     

    Wat was je laatste grote project?
    Verwoest Huis Gaza

    Hoe zag daar je gemiddelde werkdag er uit?
    Bouwen, slopen, breken, stapelen, overleggen, fotograferen, filmen.

     

    Kun je voor ons je werkplek omschrijven?
    Ik werk in gebouwen die na mijn ingreep afgebroken worden. In zulke gebouwen ontstaan mijn fotowerken uit de serie Verwoest Huis. De fotowerken in de Archief-serie realiseer ik op een specifieke locatie of in het atelier.

    Werk je graag met muziek?
    Ik werk het liefst in stilte of met klassieke muziek.

     

    Met welk materiaal werk je graag – is kleurgebruik voor jou belangrijk?
    Alle materialen afkomstig uit gesloopte verwoeste huizen zijn bruikbaar en inzetbaar. En ja, kleurgebruik is belangrijk: witten, zwarten, natuurlijke materiaaltinten.

    Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars?
    Ja, ik heb een aardige collectie kunstwerken van collega-kunstenaars. Ze vertegenwoordigen voor mij een artistieke rijkdom. Ze inspireren mij.

     

    Bekijk het portret van Marjan Teeuwen uit de reeks Hollandse Meesters door regisseur Rudolf van den Berg

    Onderstaande werken zijn via ons te koop. Wil je meer weten over de afwerking van de foto’s van Marjan Teeuwen? Mail ons – we helpen je graag verder.

    Installatiefoto HOME bij Framer Framed, werk Marjan Teeuwen – Verwoest Huis Gaza, foto (c) Marlise Steeman

  2. Hans Wilschut en de universele moderne stad

    Leave a Comment

    Welke thema’s zijn belangrijk in jouw werk? – Waar ben je opgegroeid en opgeleid?
    Mijn werk vind zijn oorsprong in de urbane wereld en komt tijdens reizen tot stand. De laatste jaren richt ik mij op een aantal metropolen (Lagos, Johannesburg, Hong Kong, Sao Paolo) die ik met regelmaat bezoek, hierdoor ontstaat een nauwere betrokkenheid met de thematiek van de stad. Ik ben autodidact na een korte studie aan de Wilem de Kooning Academie te Rotterdam.

    Wat inspireert je?
    Al werk ik de laatste jaren vooral met lens based media is het domein van de beeldende kunst, architectuur en muziek mijn referentie kader. Steden die mij het meest inspireren zijn onaf en in ontwikkeling.

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
    De laatste jaren werk ik langere tijd aan projecten, soms meerdere jaren. Mijn meest recente reeks werken is ontstaan in Johannesburg waar ik in 2008, 2016 en 2017 lange tijd verbleef. De ideeën voor verschillende werken komen voort uit de omgeving waar ik verblijf, ze reflecteren op lokale problematiek maar ook op mijn eigen rol daarin.

    Hoe ziet je gemiddelde werkdag er uit?
    Er zijn veel dagen dat ik op pad ben en zoek naar ideeën voor fotowerken. Er zijn ook dagen dat ik het fotograferen moet plannen, fotolocaties moet regelen, vanaf een hoogwerker of zelf vanuit een vliegtuig. Dan is er nog het studio proces waar ik dagen kan sleutelen aan een foto, test prints maak om tot de keuze van het uiteindelijke werk te kunnen komen. Voorafgaand aan de reizen die ik maak zijn er ook periodes van research.

    Kun je voor ons je werkplek/atelier/studio omschrijven?
    Mijn studio is aan de rand van het centrum van Rotterdam in een gebouw waar de brandweer en de roteb de buren zijn. Een gebouw met veel activiteiten. Soms zie ik mijn auto ook een beetje als atelier omdat ik er vaak in rondreis en overnacht. Zo kan ik langere tijd op locatie verblijven en de lichtsituaties van een plek die ik wil fotograferen goed doorgronden.

    Kun je 3 ongewone items opnoemen in je studio?
    Een plastic fornuis, eigenlijk een speelobject van mijn dochter.
    Een drumstel.
    2 hele mooie champagne glazen.

    Werk je graag met muziek of in stilte?
    Graag met muziek of actualiteits-programma’s op de radio of via het internet.

    Met welk materiaal werk je graag – is kleurgebruik voor jou belangrijk?
    Ik heb meer dan 10 jaar de wereld rondgereisd met een technische camera. Hierdoor heb ik geleerd de tijd te nemen voor mijn fotografie. De laatste jaren werk ik op groot formaat digitaal maar dankzij het trage proces van vroeger is mijn werkwijze nauwelijks veranderd door de digitale snelheid.

    Waar streef je naar in je werk? Wanneer is een werk voor jou af?
    Ik verwacht van een goed fotowerk dat het monumentaal en gelaagd is. Ik maak zelden foto’s a la minuut maar neem er juist veel tijd voor. Een goede foto is als een landkaart, die zijn vaak gedetailleerd van linksboven tot rechtsonder. Meestal weet ik pas na een half jaar of langer of een foto echt goed genoeg is om te beklijven.

    Heb je zelf thuis werk van collega kunstenaars? Waarom?
    Ik heb thuis een aantal werken van collega’s, deze inspireren of verwarren mij. Een bijzonder kunstwerk hoeft voor mij niet perse mooi te zijn.

  3. PRIMEUR | Eerste We Like Art Editie | Sarah Mei Herman

    Leave a Comment

    Sarah Mei Herman, Yaki (2016) Fotoprint, 40 x 50 cm, oplage 20 Haar foto’s lijken voorzichtig genomen, precies en subtiel, en altijd gevangen in een bijzonder licht. Ze houden je blik vast en gaan over het steeds in verandering zijnde leven, over groei en over liefde. Wij zijn heel blij met deze allereerste We Like Art Editie van Sarah Mei Herman. Een mooie gelegenheid om haar wat vragen te stellen over haar werk en over specifiek deze bijzondere editie.

    Sarah Mei Herman Yaki We Like Art editie

    Hoi Sarah Mei, wat inspireert jou?
    Intimiteit tussen mensen en hoe ze zich tot elkaar verhouden – dat inspireert mij. Jonge mensen en de fasen tijdens het opgroeien. Het schemergebied. De kwetsbaarheid en soms eenzaamheid die met deze fasen gepaard gaan.

    Kun je ons iets vertellen over hoe je begint aan nieuw werk? Start je met een idee, een verhaal of een beeld?
    Meestal begin ik met een globaal idee in mijn hoofd en dan vormt het zich verder terwijl ik aan het fotograferen ben. Maar soms ontstaat het idee ook pas gaandeweg tijdens het fotograferen. Ook haal ik vaak mijn inspiratie uit observaties: soms kom ik tot een nieuw idee door iets dat ik in het dagelijks leven zie plaatsvinden.

    studio Sarah Mei Herman Hoe ziet je gemiddelde werkdag er uit?
    Dat verschilt heel erg. Ik werk wat dat betreft niet heel erg volgens een eenduidige structuur. De ene dag werk ik voornamelijk achter de computer, de andere dag ben ik op locatie aan het fotograferen voor mijn autonome werk of in opdracht. Of ik geef les (workshops) op de fotoacademie of privé.

    Met welk materiaal werk je graag – is kleurgebruik voor jou belangrijk?
    Ik werk met name op middenformaat kleurenfilm (altijd Fuji ProH 400) op een Mamiya 6 x 7 RZ. Fuji is een wat koelere film die ik erg mooi vind. Ik gebruik deze film al vanaf het begin en ben nooit overgestapt. Kleurgebruik is in mijn werk zeer belangrijk. Over het algemeen kies ik voor zachte tonen en kleuren, ik zoek naar een stille wereld waarin er niets schreeuwt.

    Waar streef je naar in je werk? Wanneer is een werk voor jou af?
    Als het gaat om een werk op zich dan is het voor mij belangrijk dat het een bepaalde intensiteit in zich heeft – dat je ernaar wil blijven kijken. En ik streef ernaar dichtbij te komen. De schoonheid van mensen vast te leggen en hun stilte.

    Screen Touch overzicht, Seelevel Gallery

    Screen Touch overzicht 2016, Seelevel Gallery

    Kun je iets vertellen over de foto die we samen uitkozen voor de speciale editie en de serie ‘Screen Touch’ waar deze onderdeel van is?

    In september 2014 kreeg ik dankzij een Vrije Beurs Praktijkverdieping van het Mondriaanfonds de mogelijkheid om vier maanden een Artist in Residence te doen bij het CEAC in Xiamen. Voor mijn autonome werk is deze periode heel waardevol geweest.

    Tijdens mijn verblijf maakte ik het werk Screen Touch (2014/2015), waarvoor ik onderzoek deed naar de verschillen tussen mijn eigen en de Chinese cultuur, maar ook naar universele overeenkomsten; wat mensen met elkaar verbindt; de betekenis van vriendschap en liefde.

    Linli and Naomi, Xiamen 2015

    Eén van de eerste dingen die mij opviel in Xiamen was het extreme en constante gebruik van Smartphones, met name onder jonge mensen. De Smartphone functioneert als een instrument voor intimiteit; het scheidt mensen, maar tegelijkertijd brengt het mensen bij elkaar in fysieke zin door samen naar een scherm te kijken. Hierdoor lijkt het een alternatieve manier te zijn geworden om contact met elkaar te hebben en intimiteit te delen – haast als een excuus om in elkaars persoonlijke ruimte te treden. Deze contradictie fascineert mij, die ik omschrijf als ‘detached closeness.’

     

    Yafang and Linli, Xiamen 2014

    Tijdens deze Artist in Residence ben ik voor het eerst beelden van jonge mensen en hun intieme relaties met vrienden en geliefden, gaan combineren met ‘stillevens.’ Daarnaast bevat deze serie ook reflecties van de stad, of ‘screens of the city,’ zoals ik ze graag noem.

    Yaki Sarah Mei Herman We Like Art

    Ik zag Yaki – het onderwerp van mijn speciale editie voor We Like Art – in de kantine van Xiamen University en vond haar heel mooi. Met name haar ogen fascineerden mij. Ze had iets ongrijpbaars. Ik sprak met haar af en fotografeerde haar op de universiteits-campus. Ik ben op een bankje gaan staan tijdens het fotograferen, zodat alleen de grond met de lichtvlekken achter haar zichtbaar werd.

    BESTEL DEZE EERSTE WE LIKE ART EDITIE

    Reserveer bij ons deze bijzondere, vrij grote en scherp geprijsde editie van Sarah Mei Herman, Yaki (2016), fotoprint, 40 x 50 cm, oplage 20. 

    Je bent van harte welkom om het werk te komen bekijken op ons kantoor (Leliëndaalstraat 4, Amsterdam).

  4. Gabriel Lester in De Appel Arts Centre

    Leave a Comment

    Gabriel-Lester1fotograaf: Antonio Picascia

    Ken je de website FC Kunst al? Zeker eens gaan kijken. De beschrijving van de site zegt: Al uw kunstnieuws. 0% voorspelbaar, 100 % betrouwbaar. Wat wil een mens nog meer (naast We Like Art natuurlijk)?

    In elk geval, de horoscoop van FC Kunst raadt sterrenbeeld Eend aan om naar De Appel te gaan:

    EEND 4 mei – 2 juni
    Je leven dreigt in een sleur te raken, lieve Eend, nu je vorige maand eindelijk je bureau hebt opgeruimd en je liefdesleven ook. Ga voor een beetje opschudding kijken naar Gabriel Lesters solotentoonstelling in de Appel. Gastoptredens, remixes en een hoop andere gekkigheid.
    Gabriel Lester’s Unresolved Extravaganza bij de Appel t/m 2 oktober
    Het lijkt ons ook een goed idee om naar deze tentoonstelling over en door Gabriel Lester te gaan. We kunnen installaties verwachten met sculpturen, zand, licht, geluid, als ook video en gedichten.

    Over Gabriel Lester schreven we eerder op WLA. Hij studeerde film op de Sint-Lukas in Brussel, en belandde uiteindelijk op de Rijksakademie in Amsterdam. Hij besloot tijdens de opleiding dat hij geen videokunst wilde maken en creëerde een bijzondere kunstenaarspraktijk; die hij beschrijft als ‘film zonder camera’.

    Gabriel-Lester2Installatie Unresolved bij De Appel – fotograaf: Antonio Picascia

    (meer…)

  5. Robin de Puy – speciale editie Cherish

    Leave a Comment

    Speciale editie Cherish Robin de Puy

    Ze wil mensen fotograferen die er buiten valllen. Die niet de aandacht op zichzelf vestigen en minder bezig zijn met wie ze zijn, of hoe ze horen te zijn. Daarom besluit De Puy om even weg te gaan. Weg uit Nederland, weg van alle verwachtingen. Ze maakt in 2015 een roadtrip door Amerika en portretteert daar mensen die ze tegenkomt. Het Fotomuseum Den Haag toont momenteel de fotoserie die ze daar maakte en wij bieden een speciale editie aan uit deze serie If this is true, I’ll never have to leave home again.

    Op de editie is het jonge meisje Cherish te zien. Met gesloten ogen en afgewend hoofd is Cherish enigszins onbereikbaar. Haar handen frunniken onzeker aan haar tuinbroek. We weten niets van haar en toch is het een indringende portret die veel vragen oproept. Dit meisje kwam De Puy toevallig tegen, net als al de andere geportretteerden die ze opduikelde in motels, benzinestastions, supermarkten of trailerparks. De Puy ziet in al haar foto’s iets van zichzelf terug. Het gaat eigenlijk allemaal over haar.

    Robin-de-Puy-Ludion

    Wie zij zelf is wordt zichtbaar in de indringende documentaire Close Up: Robin de Puy – ik ben het allemaal zelf. Het schetst het portret van de fotograaf met een angststoornis die zichzelf uitdaagt door niet alleen in haar eentje op reis te gaan, maar daar ook allerlei mensen aan te spreken, terwijl ze zichzelf eigenlijk het liefst opsluit in haar motelkamer. Totdat ze na een paar weken juist vertrouwd is met haar rondreizende bestaan en juist weer bang wordt om terug te gaan naar Nederland, waar verwachtingen zijn en waarvoor ze eerst nog goede foto’s moet maken.

    Dat De Puy’s portretten allemaal iets van haar weg hebben, komt ook door de types die ze fotografeert. Ze zoekt mensen uit waarbij zij zich op haar gemak voelt. Het zijn allemaal buitenbeentjes. De Puy stoort zich eraan dat er een standaard is waar mensen fysiek of mentaal aan moeten voldoen. Zij richt haar camera juist op anderen. Ze creëert een wereld waarin zij er niet meer buitenvalt. Die onzekerheid en geslotenheid van Cherish die horen ook bij De Puy.

    Robin de Puy Cover If This Is True Ludion

    De fraaie editie Cherish wordt uitgebracht bij het boek If this is true, I’ll never have to leave home again, waarin foto’s uit de serie worden aangevuld met dagboekfragmenten van De Puy.

    Cherish (2015), 33 cm x 24,75 cm (+ 1 cm witrand), Epson print op Baryta 310g, oplage 45 exemplaren, € 300,- (inclusief boek)

    Bestellen doe je hier: helaas is de foto inmiddels uitverkocht, het is heel hard gegaan.

    Reisverslagen van de roadtrip zijn te lezen op de website van De Puy. De tentoonstelling If this is true… 10.000 km door Amerika op een motor is t/m 26 juni te zien het Fotomuseum Den Haag.

  6. Wouter van Riessen vertelt over zijn maskerfoto’s

    Leave a Comment

    1 Wouter van Riessen Selfportrait with Orange Cap

    Self Portrait with Orange Cap (2016), lambdaprint op 3mm dibond met uv filter en ophangstrip, oplage 7, 64 x 43 cm, € 1.150,-

    De poppen in zijn werk lijken nogal eens aan de haal te gaan met de poppenspeler – als muitende marionettenen die hem het zwijgen op willen leggen. De maskers die Wouter van Riessen maakt spelen een belangrijke rol in zijn fotografie. Wij zijn heel blij dat we nu een hele reeks bijzondere fotoportretten van hem kunnen tonen op We Like Art. En – een mooie primeur – twee foto’s zijn nog niet eerder te zien geweest.

    2 Wouter van Riessen Zelfportret met Hoge HoedSelf Portrait with High Hat (2016), lambdaprint op 3mm dibond met uv filter en ophangstrip, oplage 7, 64 x 43 cm, € 1.150,-

    Een goede aanleiding om Wouter van Riessen eens uitgebreid te vragen naar zijn nieuwe werk.

    Ha Wouter, wat bijzonder dat je weer nieuwe maskerfoto’s hebt gemaakt. Zijn ze van recente datum?

    (meer…)

  7. Dana Lixenberg – 4 werken uit de serie ‘Nome Alaska’

    Leave a Comment

    1-Dana-Lixenberg-Martha-Butler--Nome

    Dana Lixenberg, Martha Butler, Nome Alaska, (2009), analoge c-print in een Profilex lijst, 42 x 33,5 cm, oplage 15

    De mens in pure vorm te portretteren, zonder te oordelen, met inlevingsvermogen is kenmerkend in het werk van Lixenberg. Het resultaat: sobere portretten in zwart-wit die de generaties omspannen. De indrukwekkende tentoonstelling is tot en met 6 maart 2016 te zien. Een echte aanrader.

    De tentoonstelling is een enorme hit bij bezoekers, het was in de kerstvakantie niet eerder zo druk in het museum. Er is al op talloze plekken enthousiast geschreven over Imperial Courts, hier onder andere een stuk op de site van het NRC. Check ook het geweldige fotoboek dat verscheen bij Roma Publications (video). De eerste druk is bijna uitverkocht.

    Bij onze tentoonstellingen in de Westergasfabriek toonden we werk uit Nome Alaska een ander langlopend project van Dana Lixenberg. We willen je graag wijzen op de vier foto’s uit deze reeks die exclusief via ons zijn te bestellen. Heel bijzonder, de werken hebben een relatief kleine oplage, zijn voorzien van een op maat gemaakte Profilex lijst – en zijn gunstig geprijsd. We vroegen hier op het blog Dana in een interview naar de achtergrond van de beelden uit deze reeks.

    Dana Lixenberg Gold Dredge Boat Nome Alaska

    Dana Lixenberg , Untitled (gold dredge boat), Nome Alaska, (2009), analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15.

    Ha Dana, kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

    Ik toonde in de tentoonstelling in 2014 bij We Like Art in het Machinegebouw ook een aatal werken uit de serie The Last Days of Shismaref. Deze serie is ontstaan doordat ik door de documentairefilmmaker Jan Louter mee gevraagd ben naar Shismaref, een eiland ten noordwesten van Alaska, dat  langzaam wordt opgeslokt door de zee omdat de permafrost onder het eiland smelt. Er worden steeds nieuwe zeeweringen gebouwd, zodat het eilandje langer mee kan. Maar uiteindelijk op een dag is het gebeurd. De Inupiaq wonen daar al ruim 2.000 jaar, dus het is heel ingrijpend om het land van je voorouders te verlaten en te zien verdwijnen. Uit deze serie is in 2008 een boek en een tentoonstelling voortgekomen.

    Dana-Lixenberg,-No-Place-Like-Nome

    Untitled, Nome Alaska (2009 – 2013), analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15

    Toen ik een jaar later de fotoboeken ging brengen naar Shismaref ben ik op de terugreis een week in het stadje Nome gebleven om daar aan een nieuwe serie te werken. Nome is eigenlijk ook een soort eiland, je kan er alleen maar per vliegtuig komen. Het is ontstaan rond 1900 toen er goud was ontdekt. Het was even de grootste stad van Alaska, mensen trokken daar naar toe om goud te zoeken.

    Het is een heel intrigerend plaatsje. In eerste instantie zie je alleen een hoofdstraat met allemaal saloons waar dronken bewoners en seizoenswerkers in hangen. In de grote ruimte hangen twee foto’s uit de Nome serie: een portret en een landschap.. Op het landschap zie je een boot waarmee ze goud zoeken vanaf de bodem van de zee. Ik heb die foto genomen vanaf een strand waarop allerlei vrijbuiters wonen, net buiten het stadje. Mensen hebben daar hutjes op het strand gebouwd.

    De jongen met de hoed, Jesse James, heb ik op het strand ontmoet. Hij was naar Nome gekomen om zijn geluk te beproeven. Om goud te winnen. Hij maakt daar sieraden van. Ik weet niet of hij er nu nog is. Ik ben zeker van plan om terug te gaan en meer te fotograferen.

    Dana-Lixenberg-Jesse-James_Nome_2009_DL

    Jesse James, Nome, Alaska analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15

    Die jongen heeft een enorme open blik. Misschien bijna een beetje naïef. Het is een spirit die je niet meer zoveel ziet. Nome associeer ik met het verleden van Amerika, dat mensen ergens heen trekken om zich daar te settelen en een leven op te bouwen. De serie schommelt een beetje tussen een droomgevoel, iets ongrijpbaars, en een wat zwaarder gevoel. Naast het portret wilde ik ook graag bij jullie landschappen tonen, want beide zijn vertegenwoordigd in de serie.

    De werken van Dana Lixenberg zijn groot te bekijken en te bestellen in onze Shop.

    WLA-at-WGF_2014_web_01

    Jesse James van Dana Lixenberg op de tentoonstelling in de Westergasfabriek in 2014

  8. Gerco de Ruijter – speciale editie TAG #4

    1 Comment

    1-Gerco-de-Ruijter-speciale-editie-TAG

    Gerco de Ruijter, TAG #04 (2014), archival inkjetprint op dibond, 30 x 30 cm, oplage 30), € 425,- (inclusief het boek Almost Nature). Boek en de print zijn beide genummerd en gesigneerd.

    In eerste instantie lijkt TAG #04 een abstract grid van groene en gelige tinten, maar bij nadere beschouwing lijken de groene vormen wel bomen of planten. Het is een van bovenaf gefotografeerde hoeveelheid tuinplanten die wachten tot ze op transport gaan. De gele kaartjes zijn labels met alle informatie over de planten.

    2-Gerco-de-Ruijter-speciale-editie-TAG-4-detail

    Detail van de speciale editie TAG #4

    Gecultiveerde landschappen, zoals bloemenvelden maar ook echte natuur en erosies vervreemden doordat De Ruijter ze van bovenaf fotografeert. Hij laat een vlieger op met een camera. Zelf blijft hij op de grond staan en hij weet dus ook pas achteraf hoe het landschap er van bovenaf uitziet. Ook voor hem blijft het een onbekend perspectief. Op de foto’s is geen horizon zichtbaar en ook de omgeving blijft onbelicht. De schaal van het gefotografeerde en de context ontbreken, waardoor je nooit helemaal zeker bent waar je naar kijkt. De Ruijter is op zoek naar onderliggende abstracties en structuren in de natuur.

    In het boek Almost Nature wordt met foto’s uit 2003-2015 een overzicht gegeven van deze fotoserie. Het bevat zowel foto’s van Hollandse tuinbouwlandschappen, maar ook van surreële landschappen in onder andere Dubai, IJsland en de Verenigde Staten.
    Daarnaast staan er teksten in van schrijver Dirk van Weelden en Kelly Gordon Margolis, curator van het Hirshhorn Museum in Washington DC. In deze video kun je alvast een kijkje in het boek nemen.

    Tot en met 6 februari kun je recente foto’s en films van De Ruijter zien in zijn solotentoonstelling Extended View bij Galerie Kranendonk in Den Haag.

    De editie TAG #4 en andere beschikbare edities van Gerco de Ruijterstaan in onze shop.

  9. 10 Decembertips van We Like Art

    Leave a Comment

    1-Scarlett-Hooft-Graafland-Blue-People

    1

    Van Scarlett Hooft Graafland toonden we afgelopen jaar de nieuwe editie Blue People. Er gaat achter dit werk een bijzonder verhaal schuil, over de roerige geschiedenis van Madagascar. Check de making-of video. Deze ingelijste print van 32 x 40 cm kost € 625.

     

    2-Roy-Villevoye-StudyforPreparations

    2

    Dan dit werk van Roy Villevoye, Eró (Preparing Memorial Carving for Omomá), met deze foto uit 2012 (30 x 45 cm in lijst, € 1.050). Roy is sinds kort weer terug van een nieuwe reis naar de Asmat. Je leest hier meer over zijn oeuvre dat zo intiem vervlochten is met een kleine groep mensen in Papua: link.

    3-Awoiska-van-der-Molenfoto-2013

    (meer…)

  10. Antoinette Nausikaa – Interview over haar ‘heilige bergen’ project

    Leave a Comment

    1-Antoinette-Nausikaa-Showing-the-tree-my-drawing_-Olympus-2014

    Showing the tree my drawing (2014), 41 x 61 cm, oplage 15, geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    De kunstenaar bezoekt een reeks van heilige bergen in diverse landen en portretteert op een intensieve en ontwapenende manier de bergen. Voor ons reden om Antoinette te vragen naar dit omvangrijke ‘bedevaart’ project.

    Hoi Antoinette, we zagen vorig jaar de foto van een vrouw die een boek met tekeningen laat zien aan een oude boom: Showing the tree my Drawing, Olympus 2014. Kun je iets vertellen over dit werk dat diepe indruk op ons maakte?

    Gedurende de lente van 2014 bezocht ik de berg Olympus in Griekenland en verbleef daar op de hellingen van de aangrenzende kleinere berg Kato Olympus. Vanaf Kato Olympus observeerde ik zo drie maanden de grote mysterieuze berg. Iedere dag wandelde ik langs deze boom en het voelde alsof hij me in de gaten hield. Op een dag besloot ik hem mijn tekeningen te laten zien. De boom zei niet veel maar ik was erg onder de indruk van zijn veelzeggende vertoning.

    De kunstenaar aan het werk op locatie bij de berg Ararat.

    Je werk was afgelopen maand te zien in de Brummelkamp galerie in het AMC. Kun je iets vertellen over de tentoonstelling en je komende presentatiebinnenkort bij PuntWG in Amsterdam?

    In het voorjaar van 2015 reisde ik per trein naar China voor een werkperiode rond de vijf grote heilige bergen, de ‘Wuyue’. In de Brummelkamp galerie waren foto’s, tekeningen en Chinees porceleinen sculpturen te zien die ik tijdens de reis heb gemaakt. In de collectie zijn twee werken opgenomen Showing the tree my drawing 2014 en Paying my respects to the mountain 2015. Dit werk en het boek zijn in een iets andere vorm ook te zien bij PuntWG in Amsterdam van 7 november tot en met 15 november.

    3-Antoinette-Nausikaa--Birds-on-a-wire_Ararat-2014

    Birds on a wire (2014), 41 x 61 cm, oplage 15, geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Je werkt al sinds 2010 aan een wereldwijd project over heilige bergen. Hoe ben je zo gefascineerd geraakt door dit onderwerp?

    Ik zoek altijd naar een bepaalde kern van dingen en plekken, naar iets wat er altijd al geweest is te midden van al het veranderlijke. Toen ik in 2005 voor vijf maanden in Tokyo woonde raakte ik gefascineerd door het idee dat er vlakbij deze enorm drukke en snelle stad al duizenden jaren een hele grote rustige berg lag, de iconische berg Fuji. Een berg die heel veel betekent voor de Japanners, ze zien hem als een god en hij wordt overal afgebeeld. Maar, ik kon hem niet zien door alle hoge gebouwen. Ik maakte daar toen een publicatie over met de titel: 36 views without Mt Fuji, geïnspireerd op de beroemde houtsneden van Hokusai 36 views of mount Fuji.

    De herinnering aan de onzichtbare berg Fuji bleef mij bij. En in 2010 besloot ik om hem te gaan bezoeken en te ervaren wat zijn invloed op mij zou zijn. Het contrast van de stilte en tijdloosheid van de grote oeroude berg naast het veranderlijke leven eromheen heeft me gegrepen, en ik wilde vervolgens onderzoeken wat de invloed van andere heilige bergen is op mij en op de omgeving.

    Instant Shrine, Taian (2018), geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Je bezocht inmiddels een indrukwekkende reeks plekken: de Mount Fuji in Japan, de Olympus in Griekenland en de Ararat op de grens van Turkije en Armenië en afgelopen jaar maakte je een reis door China naar de beroemde ‘Wu Yuè’, vijf bergen die door het land verspreid liggen. Kun je ons vertellen hoe je te werk gaat als je daar bent? Heb je een atelier of ga je dagelijks op pad?

    Ik probeer altijd zoveel mogelijk tijd op en rond de berg te beleven. Bij iedere berg werkt dat anders. Bij Fuji reisde ik er bijvoorbeeld anderhalve maand met de bus omheen, en observeerde hem vanuit alle dorpjes en steden die er in de buurt lagen. Op Olympus wilde ik echt wonen en heb ik drie maanden in een klein huisje gezeten. Waarbij ik altijd buiten werkte en de berg als object en al studio gebruikte.

    Ik doe alles heel langzaam en neem de tijd om te kijken, te observeren, ik herhaal en werk toe naar een zekere verstilling. Het gaat mij erom concentratie op te bouwen zodat ik dichter bij de dingen kan komen.

    Steps, Taian (2018), geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Hoe verhoud je je tot die bergen als je er bent?

    De berg wordt op zo’n moment niet alleen mijn studio maar ook mijn gezelschap. Ik voel me enorm door de bergen bekeken. En ga er een relatie mee aan. Dat is een deel van mijn onderzoek. Wie ben ik ten opzichte van de berg? Wat is de berg voor mij? Door middel van het reageren op mijn directe omgeving met tekeningen en fotografie probeer ik daar een vorm aan te geven. Ik ben dus eigenlijk als een onderzoeker en observator bezig.

    Twigs, Huashan (2019), 36,5 x 55 cm, oplage 20, geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Je maakt foto’s, tekeningen en sculpturen – hoe verhouden die werken zich tot elkaar?

    De verschillende media geven verschillende dimensies aan waarin voor mij de wereld zich afspeelt. De directe en simpele inkttekeningen en teksten komen voort uit mijn gedachtestroom en verbeelden mijn onmiddellijke ervaring van de wereld. Het zijn mensfiguurtjes die veelal mijzelf afbeelden met mijn vragen, opvattingen en gevoelens. De foto’s hebben een meer registrerend karakter en met de sculpturen, die ik maak van de aarde van de bergen, leg ik een directe relatie naar de vaste materie van de plek waar ik me bevind.
    Binnen een installatie of publicatie leg ik op een later tijdstip weer verbindingen tussen deze verschillende media en maak daarmee een nieuw geheel, waarbij ik deze verschillende werkelijkheden opnieuw met elkaar verbind. Mijn werk gaat over thema’s als verwondering, ‘zijn’, vergankelijkheid, tijd en perceptie.

    Snow Tree Snow, Transsiberia Express (2015), geprint op fine-art photo paper in een lijst met museumglas

    Kun je iets vertellen over de reeks foto’s die je selecteerde voor We Like Art?

    De foto’s die ik voor de website selecteerde zijn een selectie uit de verschillende berg-projecten van Olympus, Ararat en China, waarin mijn persoonlijke relatie tot de berg centraal staat. Ze zijn gemaakt tijdens de werkperiode op of rond de heilige berg die als mijn studio en onderzoeksruimte functioneerde.

    8-Antoinette-Nausikaa-Overzicht-LUMC-Sometimes-You-See-it-Sometimes-You-dont-2014

    Overzichtsfoto kunstruimte LUMC 2014: Sometimes You See it Sometimes You don’t

    Wat zijn je plannen voor de komende tijd?

    Op 7 november wordt mijn nieuwe boek uit China gelanceerd bij PuntWG. First moments of things I saw, is een artistbook vol met tekeningen en fotografie gemaakt gedurende de reis langs de vijf grote bergen in China in 2015. Het boek heeft een oplage van 250 en is in samenwerking met een Chinese designer ontworpen en gedrukt.

    9-Antoinette-Nausikaa-At-work-Mount-Ararat

    De kunstenaar aan het werk op locatie bij de berg Ararat.

    Naast het bergen project werk ik ook nog op andere locaties, zo is er tot begin 2016 een hangende installatie in de beeldentuin van het LUMC te zien en werk ik aan een presentatie voor Probe.
    Ondertussen ben ik aan het kijken naar een volgende locatie.

    Portret Antoinette Nausikaä

    Antoinette Nausikaä studeerde aan de Gerrit Rietveld Academie en de Rijksakademie (2009/2010).
     

  11. Polly’s Picture Show: Out of Shape – negen edities in een box

    Leave a Comment

    1Polly-OutofShapeBox

    Wij zijn al jaren fan en werkten samen met Polly voor een We Like Art Wall en bij OBJECT Rotterdam. Ook toonden we een grote installatie tijdens Art Rotterdam 2014. Polly is een energieke club jonge kunstenaars met een voorname focus op fotografie en onderzoek, het is een gemeenschappelijk initiatief van Anne Huijnen, Isabelle Wenzel, Suzanne Posthumus en Anna de Jong.

    2Polly-OutofShapeBox

    Lotte Reimann, Nude Sitting, ?59 x 41,5 cm, Silkscreen (C/M/Y) on 90 grams paper (opgevouwen)

    Afgelopen jaar werkten ze aan een nieuwe editie in een residency bij het Frank Masereel Centrum in het Belgische Kasterlee. De uitkomst is een fraaie box: Out of Shape. Het zijn eigenlijk 9 edities van 9 kunstenaars. Kunstenaars die elk in hun werk nadruk leggen op vorm en vlakken. Elke kunstenaar leverde een beeld aan en de harde kern van Polly zocht naar een geschikte druktechniek om een oplage van 50 mogelijk te maken.

    3Polly-OutofShapeBox

    Fleur van Dodewaard, Kube?, 18 x 21 cm, Litho (K) on 300 grams paper

    (meer…)

  12. Nieuwe edities van Hellen van Meene – Delphinium en Achimenes

    Leave a Comment

    Achimenes Hellen van Meene

    Ons zicht op hun blik wordt geblokt, in tegenstelling tot het vroegere werk van Van Meene waar lichamen en gezichten tot in detail werden blootgelegd. Het personage lijkt zich te willen verstoppen, overweldigd en verborgen achter haar uitdossing, maar ook geeft ze ook een dreigende indruk, alsof ze juist macht heeft gekregen door ontoegankelijk te zijn.

    (meer…)

  13. Juul Kraijer – Groot overzicht in Assen

    Leave a Comment

    Juul Kraijer CBK 1

    Kraijer is bekend geworden met haar meisjesportretten in houtskool. De afgebeelde androgyne meisjes gaan volledig op in hun transformatie naar bijvoorbeeld een vulkaanlandschap of een slangenlichaam. Uilen, bijen en tongen die zich geheel vanzelfsprekend over het lichaam uitzaaien of uitstrooien. Kraijer werd al jaren geleden internationaal opgepikt en de aankoop van haar werk door het Museum of Modern Art in New York heeft er wel enigszins toe bijgedragen dat er inmiddels wachtlijsten bestaan voor haar werk. Juul Kraijer maakt sinds een aantal jaren ook foto’s in oplage. Heel bijzonder onderstaande – speciaal voor We Like Art gemaakte – vriendelijk geprijsde editie.

    Juul-Kraijer-Zonder-titelLJuul Kraijer, Zonder titel, 2013, 24,3 x 17,5 cm, oplage 30, € 450
    (meer…)

  14. Mariken Wessels vertelt over Taking Off, Henry my neighbor | deel 1

    Leave a Comment

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten Tromp
    Is het fictie of zijn het ego-documenten? Waar is de hand van de kunstenaar te zien? Welk stuk is eigenlijk authentiek? Wessels laat graag in het midden wat wel en niet van de kunstenaar afkomstig is.

    Haar boeken spoken na ‘lezing’ nog dagen in je hoofd. De raadselachtige collages van oude zwart-wit familiefoto’s, bewerkte portretfoto’s, bewerkte contactafdrukken, stills uit Kodak 8 mm films, foto’s van foto’s. De boeken zijn elk een verontrustend, meerduidig en aangrijpend verhaal waarin Wessels de virtuoze verteller is.

    Kort geleden verscheen haar nieuwste boek: Taking Off, Henry my neighbor. Het is thematisch verwant aan de eerdere boeken van Wessels – qua visuele biografie, privacy, exhibitionisme, voyeurisme, maar ook wat betreft de gelaagde vertelstructuur. De kijker wordt uitgedaagd om zich te verplaatsen in de personages. Door de rol van voyeur die je als kijker toegespeeld krijgt, kan er zelfs een gevoel van medeplichtigheid ontstaan. Mariken vertelde ons eerder dat als dat gebeurt, dat ze dan haar werk geslaagd vindt.

    Het wonderlijke verhaal van Taking Off, Henry my neighbor gaat over een gedoemd huwelijk, seksueel obsessief gedrag en creatieve gekte. Een buitengewone verzameling foto’s en geknipte collages monden uit in een “vertigo of amateur nude art”. We Like Art is al een hele poos fan van het werk van Mariken Wessels en vond het hoog tijd voor een uitgebreid interview en een bezoek aan haar Amsterdamse studio. We vroegen Mariken naar haar jongste fotoboek en haar bijzondere werkplek.

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten Tromp

    Wow Mariken, wat een bijzonder atelier heb je! Kun je iets vertellen over deze ruimte?

    Deze ruimte was voorheen in gebruik van drukkerij Bevrijding. Daarna zijn er atelierruimtes ingericht in dit pand, gelegen aan een onopvallend straatje hier midden in Amsterdam. Maar achter deze panden schuilen vaak gigantische ruimtes, zoals pottenbakkerij de Walvis, edelsmid-atelier L’ Orfèvrerie en andere studio’s.

    We Like Art - Portret Mariken Wessels Foto © Maarten TrompKun je ons iets vertellen over je dagelijkse werkdag in je atelier?

    Meestal ga ik tegelijk met mijn twee schoolgaande zonen de deur uit, dan eerst naar de Bio-winkel voor boodschappen voor de lunch en daarna naar mijn atelier. Afhankelijk van waar ik mee bezig ben blijf ik daar meestal de hele dag, of ga ik op pad voor werkgerelateerde afspraken.

    De periode waarin ik aan mijn nieuwe boek Taking Off werkte draaide ik vaak dezelfde muziek, vrij luid ook. Alle projecten worden zo door hun eigen soundtrack begeleid, als een repeterende factor gekoppeld aan een werk, waarmee ik in een bepaalde stemming kom die ik nodig denk te hebben en ook prettig vind.

    Ik neem me altijd voor om rond lunchtijd naar buiten te gaan, maar dat doe ik zelden, ook omdat ik graag weer thuis ben als mijn zonen van school terugkomen, dus werk ik gewoon door. Misschien neem ik eens een hondje, dan moet ik wel naar buiten toe… dat heb ik toch het liefst.

    Ben je eigenlijk altijd kunstenaar geweest?
    (meer…)

  15. Beschikbare edities van Scarlett Hooft Graafland

    Leave a Comment

    Blue People

    Blue People, 32 x 40 cm

    Zelfs spreekt ze over sculpturen die ze in het landschap plaatst. “Het landschap vertelt een verhaal en ik probeer daar grip op te krijgen.” Hoewel Hooft Graafland veel foto’s ensceneert met objecten, speelt toeval toch een grote rol. Ze werkt met een analoge camera en ziet thuis pas – na het ontwikkelen van de rolletjes – het resultaat van de foto’s. Ze gebruikt geen Photoshop of bewerking achteraf, ze laat bewust zien hoe het in elkaar zit.

    In samenwerking met inwoners van het gebied, bij wie zij vaak zo’n drie maanden verblijft, laat zij de beelden in haar hoofd werkelijkheid worden. In maar een paar uitgekiende opnamen legt ze de sculpturale performances vast.

    We zijn heel trots dat we in nauwe samenwerking met Scarlett nu alle beschikbare fotowerken kunnen tonen en aanbieden aan onze lezers. Zie de werken in onze webshop onderaan deze pagina. Vraag ons gerust om aanvullende beelden en informatie. Als je op afbetaling met de KunstKoop van het Mondriaanfonds een werk wil aankopen, dan kan dat. In deze post lichten we een aantal werken uit omdat er zulke mooie verhalen vast zitten aan de bijzondere foto’s.

     

     

    VIDEO: Mooi om te zien hoe Scarlett Hooft Graafland aan het werk is op locatie, in dit geval Madagascar. Je ziet in de video making-of beelden van Mothers of The Forest, Chez Pierrot en Blue People.

    Scarlett reisde een aantal keer naar Madagaskar. In eerste instantie trok het eiland haar vanwege de natuur en eeuwenoude baobab-bomen, maar al snel bleken de lokale omstandigheden nog indringender. “Ik had me alleen niet gerealiseerd dat het land enorm ontbost is en enorme erosie – en dat het land nauwelijks nog bestuurd wordt. Politiek is het er een chaos en het is niet ongevaarlijk op veel plekken.” Zo ontdekte ze onder meer dat slaven vroeger blue people werden genoemd en vertaalde dit element in een aantal van haar foto’s door blauwgeverfde kinderen in het landschap te fotograferen.

    In 2015 reisde ze naar een afgelegen plek in de Pacific waar ooit Thomas Cook aan land is gegaan. Op de plek waar zijn schip verscheen vroeg ze nazaten van het stamhoofd dat Cook ontving te poseren met een replica van het schip.

     

    Scarlett Hooft Graafland

    Scarlett Hooft Graafland, Resolution, Malekula, (2015), 60 x 75 cm, in witte Profilex lijst met Artglass (oplage 12)

     

    De waanzinnige beelden van trucks op een afgelegen zoutvlakte in Bolivia zijn inmiddels al de hele wereld over gegaan. Zinderende stillevens met trucks plus wonderlijke lading onder een vaak krankzinnig blauwe hemel. Scarlett vertelde ooit tijdens een We Like Art middag over haar belevenissen in Bolivia. Reizend met de trein van La Paz naar de zoutwoestijnen met staven dynamiet in haar bagage voor bovenstaande foto. Over de lastige dosering van de hoeveelheid dynamiet om alleen de zoutberg en niet de hele truck te laten ontploffen. Of over de vele zakken gekeurde gemalen en gedroogde peperpoeders die ze meezeulde en gebruikte voor een aantal foto’s.

     

    White Pyramid, opgeplakt op aluminium achter Diasec plexiglas of in witte Profilex lijst met Artglass 28 x 80 cm (oplage 12)

    Voor de rendier-serie verbleef ze in het midden van Noorwegen bij een Sami familie die een enorme kudde rendieren hoedt in het berggebied. Een paar weken lang bivakkeerde ze in dit bijzondere gebied om getuige te zijn van het vertrek van de kudde rendieren. Haar fascinaties: de macht van de natuur, de daardoor soms barre leefomstandigheden van de mens en de tegenstelling met het gecultiveerde en welvarende Nederland. De kleine, vervreemdende, vaak gekleurde toevoegingen aan de overweldigende natuur in haar werk laten deze fascinaties prachtig samen komen. “Combining the man-made and the natural as a fragmented story”.

    We hebben in opdracht van het AMC een mooi videoportret gemaakt van Scarlett waarin ze uitgebreid vertelt over de omstandigheden waarin ze gewerkt heeft in Noorwegen.

     

    Informatie over de werken van Scarlett Hooft Graafland

    Goed om te weten: Scarlett werkt voor het afdrukken van haar negatieven nauw samen met AAp-lab (Amsterdam Analogue Printing). De meester van de analoge print Peter Svenson is internationaal vermaard vanwege zijn lab, deskundigheid en ervaring. De werken van Scarlett worden ingelijst bij Profilex in Amsterdam. Het team van Profilex levert lijsten van museale kwaliteit. Onder zie je het werk Chez Pierrot in de bijbehorende lijst. De levertijd van de foto’s in lijst is over het algemeen 4 tot 8 weken. Alle genoemde prijzen zijn inclusief lijst.

     

    Scarlett Hooft Graafland in Huis Marseille

    Op deze pagina staat een – niet volledig – overzicht van de beschikbare werken. Mail ons (klik hier) als je meer informatie of een werk van Scarlett wil bestellen. Goed om te weten, we kunnen je op verzoek extra beelden en prijsinformatie sturen van andere, grote formaten. Staat jouw favoriete werk van Scarlett er niet bij? Mail ons – dan zoeken we graag voor je uit of het nog beschikbaar is.

     

    Op Art Rotterdam 2020 presenteerden we een vijftal werken van Scarlett Hooft Graafland

    Ook voor grote werken van Scarlett Hooft Graafland kun je bij We Like Art terecht. Ter indicatie: werken van 100 x 125 cm in een editie van 6, kosten 7.500 euro. En werken van 120 x 150 cm editie 6 zijn 8.800 euro. Deze werken kun je op afbetaling bij ons kopen, vraag naar de aantrekkelijke voorwaarden om in 3 jaar af te betalen. Want goed om te weten: werk vanaf 500 euro kan met de KunstKoop van het Mondriaanfonds op afbetaling worden aangekocht. Je betaalt het bedrag dus niet ineens maar in maandelijkse termijnen. De rente voor je kunstlening betaalt het Mondriaan Fonds.

     

    Dragon’s Blood, Socotra, Yemen (2014), 60 x 75 cm, in witte Profilex lijst met Artglass (oplage 12)

     

    Item in KunstUur over Scarlett Hooft Graafland:

  16. WassinkLundgren | This Land is Your Land, This Land is My Land – Parnassusweg, Amsterdam (2012)

    Leave a Comment

    This Land is Your Land, This Land is My Land - Parnassusweg

    WassinkLundgren, This Land is Your Land, This Land is My Land – Parnassusweg, Amsterdam (2012), Gyclee print in lijst, 50 x 40 cm , oplage 5 + 2 A.P.

    Zoals bij de serie This Land is Your Land, This Land is My Land van WassinkLundgren. Hier liggen klonten aarde in een steriele ruimte. De context is totaal uit beeld verdwenen. Wat overblijft zijn stukken aarde die zich van elkaar onderscheiden door de verschillende grassprieten of bloemetjes die hier en daar treurig naar beneden hangen, maar soms nog vrolijk overeind blijven staan.

    De titel van de serie geeft al aan dat er iets aan de hand is met de toe-eigening van de grond. Dit land is jouw land, dit land is mijn land? Welk land dan? In de foto hierboven gaat het om de Parnassusweg. Andere straatnamen die voorbij komen zijn De Boelelaan, Gustav Mahlerlaan, Prinses Irenestraat, Beatrixpark en Beethovenstraat. Dit zijn allemaal straten rond de Zuidas van Amsterdam waar Thijs Groot Wassink (1981) en Ruben Lundgren (1983) een stuk grond hebben uitgegraven. Ze waren zelf op dat moment in pak gekleed, zodat ze niet opvielen tussen de zakenlui. Toch een enigszins maf gezicht, twee mannen in pak die grond uitgraven tussen de kantoorkolossen.

    wassinklundgren_-_this_land_is_your_land_this_land_is_my_land_-_on_location

    (meer…)

  17. Hellen van Meene | The Secret Lives of Girls (2012)

    Leave a Comment

    Eind jaren negentig, begin 2000 werd Hellen van Meene wereldberoemd met haar portretten. Ze wordt als een van de belangrijkste fotografen van dit moment gezien. Alle vooraanstaande musea in de wereld hebben werk van haar in hun collectie (Guggenheim, Stedelijk Museum, MOCA Los Angeles, Victoria en Albert museum etc). In 2006 was er een mooi overzicht van haar werk in Huis Marseille in Amsterdam. Ze wordt in Londen vertegenwoordigd door galerie Sadie Coles en in New York door galerie Yancey Richardson.

    Hellen van Meene Secret Lives 2

    We vragen graag nog een keer je speciale belangstelling voor een bloedmooie editie van Van Meene. Eerder toonden we ons op WLA al enthousiast over Tout va disparaitre, Saint-Petersbourg uit 2008. Een teder frêle portret van een tenger meisje in een armoedig keukentje.

    Hellen van Meene Secret Lives 3

    Nu is er een box met 5 foto’s van 5 jonge Amerikaanse filmactrices: The Secret Lives Of Girls. We zien: Gabourey Sidibe, Carey Mulligan, Emily Blunt, Saoirse Ronan en Abby Cornish. In opdracht van The New York Times maakte Hellen naar aanleiding van de Oscarnominaties in 2010 onvergetelijke beelden van deze jonge op doorbreken staande vrouwen. Losgezongen van de spotlights van Hollywood, met de blik naar binnen gericht. Check de slideshow van The New York Times  hier.

    Abby-australain-girl-dust-free-2

    Ook de locatiescout verdient overigens een groot compliment! Wat een heerlijke gare vloerbedekkingen en interieurs. You came a long way Baby. En bedenk dat Van Meene alles ensceneert. De belangrijkste props zijn hier de stoelen, maar ook de belichting en het kleurenpalet zijn volledig uitgedacht en kloppend gemaakt.

    4-Hellen-van-Meene-Atelier

  18. 5 Vragen over het werk van Ed van der Elsken

    Leave a Comment

    Ed-van-der-Elsken-Prinsengracht

    Ed van der Elsken, Prinsengracht (1958), silver gelatin print, analogue barite print on Ilford neutral tone paper, 30 x 40 cm, oplage 20

    Kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

    De Groenburgwal en Snoekjesgracht foto’s van Ed van der Elsken zijn opgenomen in Van der Elsken’s recent opnieuw gepubliceerde boek Amsterdam! Oude foto’s 1947-1970.

    Ed van der Elsken schreef zelf over de mensen gefotografeerd in Amsterdam!: “Mijn Amsterdam. Mijn Amsterdammers. Vaak gabbertjes, waar je “Ha die Ome Sjaak” tegen zegt, of “Tante Nel!”, of “Hee, ouwe ruigpoot”, of “Dag moppie”. Mensen uit fatsoenlijke buurten, de Nieuwmarkt, de Zeedijk, de wallen, de Nieuwendijk, de Haarlemmerstraat, de Jordaan, de Jodenbuurt, de Kinkerbuurt, de Pijp, de Eilanden, Wittenburg, Kattenburg. Mensen die nooit op de Apollolaan komen of op de Goudkust, nou ja misschien als Melkboer, of als inbreker.”

    De Prinsengracht foto maakte Van der Elsken in dezelfde periode en nam hij vanuit het raam van zijn appartement aan de Prinsengracht. Amsterdam was een van Van der Elsken’s grootste bronnen van inspiratie, vooral de omgeving en de bewoners van de Nieuwmarkt, Zeedijk en het Waterlooplein waren erg belangrijk voor hem. Hier vond hij de ziel van een Amsterdam dat volgens hem langzaam aan het verdwijnen was.

    Ed-van-der-Elsken-Snoekjesgracht

    Ed van der Elsken, Snoekjesgracht II (1956), silver gelatin print, analogue barite print on Ilford neutral tone paper, 30 x 40 cm, oplage 20

    Wat is Ed van der Elsken Archives?

    In september 2014 opende naast Annet Gelink Gallery een nieuwe ruimte: Ed van der Elsken Archives, gewijd aan het werk van de geroemde Nederlandse fotograaf Ed van der Elsken. Annet Gelink werkt al twintig jaar met de nalatenschap van deze fotograaf en met de groeiende belangstelling voor het werk van Van der Elsken voelt de Archives als een natuurlijke volgende stap. Ed van der Elsken Archives zal permanent het rijke en gevarieerde oeuvre van Van der Elsken laten zien.

    Het doel van deze ruimte is de erfenis en het werk  voor het publiek toegankelijk te houden, op een manier zo levendig als de werken zelf. Zijn foto’s, films, boeken en dia’s worden in wisselende presentaties getoond. Met Van der Elskens nalatenschap als uitgangspunt zullen er tentoonstellingen worden georganiseerd in samenwerking met mensen uit de wereld van de mode, kunst, film en literatuur.

    Het idee voor de Archives ontstond met de tentoonstelling Look.Ed!, in Annet Gelink Gallery in 2012. Hiervoor werden Rineke Dijkstra, Marlene Dumas en Marijke van Warmerdam gevraagd een keuze te maken uit Van der Elsken’s rijke oeuvre. De daaruit resulterende show liet naast de hele breedte van Van der Elsken’s werk ook de respons zien die zijn foto’s oproepen. In het spoor van deze tentoonstelling hopen we dat Ed van der Elsken Archives een ruimte zal worden die frisse en nieuwe perspectieven laat zien op werk dat al tientallen jaren toegankelijk is voor het publiek. Zo laat onze huidige tentoonstelling Color & Motion nog nooit tentoongestelde Polaroids van Robby Müller zien naast zijn selectie uit het archief van Van der Elsken.

    Ed-van-der-Elsken-Groenburgwal

    Ed van der Elsken, Groenburgwal (1956), silver gelatin print, analogue barite print on Ilford neutral tone paper, 30 x 40 cm, oplage 20

    Waarom kiezen jullie ervoor dit werk te laten zien?

    Naast dat Van der Elsken bekend staat als een van de belangrijkste Nederlandse fotografen, zijn de beelden die hij vastlegde ook zeer belangrijk geweest voor het beeld dat wij nu hebben van Amsterdam en Nederland van de jaren ’50 tot ’80. Wat veel mensen echter niet weten is dat het werk van Van der Elsken ook te koop is en als editieprint juist ook betaalbaar is. We willen zo naar voren brengen dat iedereen een Van der Elsken kan bezitten; een sentiment dat wellicht ook past bij een fotograaf die zijn camera op het ‘gewone’ volk richtte.

    Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk?

    Als galerie hopen we zo een wat jonger publiek te bereiken, die misschien nog niet bekend is met de galerie. Juist omdat er wellicht een beeld is dat wat er in de galeriewereld gebeurt losstaat van het grotere publiek. Ook bij galeries die zich richten op contemporaine kunst is kunst toegankelijk, zowel inhoudelijk als financieel. Het is vooral het meer laagdrempelige en toegankelijke van We Like Art dat ons aantrekt.

    Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

    De opening, de mensen, de sfeer, zien wat onze collega’s bij andere galeries tonen. Om een groot publiek te laten zien wat wij belangrijk vinden en gezien moet worden. Dit jaar tonen we een geweldig aansprekende installatie van Nederlandse kunstenaar Dick Verdult.

    Waar kunnen we het werk van Ed van der Elsken het komende half jaar zien?

    In maart zal het werk van Ed van der Elsken in Tokyo te zien zijn bij Taka Ishii Gallery. Wat dichter bij huis is zijn werk tot 1 februari te zien in de tentoonstelling Imprimés bij Le Point du Jour in Cherbourg-Octeville. Ook tot 1 februari loopt de tentoonstelling How Far How Near in het Stedelijk Museum Amsterdam, dat ook werk van Ed toont.

    Ed van der Elsken, AUTO-Polaroid, 1979, Polaroid

    Kom deze werken bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
    Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
    Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
    Gratis toegang

    Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop

  19. Nieuwe editie van Fiona Tan | Aftermath (2014)

    Leave a Comment

    Fiona-Tan-Aftermath

    Fiona Tan, Aftermath (2014), colour, pigment print on archival paper, 33 x 48,4 cm oplage 100

    Deze scene lag letterlijk aan haar voeten en hoewel hij op het eerste gezicht wat gewoontjes lijkt, zit er toch alles in. Natuur versus cultuur. De natuur die ook na een nucleaire ramp weer overwint. Het beeldrijm van de bloemen op het schaaltje en het bloemetje in het gras. En de scherf porselein die een relatie heeft met Azië maar ook met Nederland. Precies zoals de kunstenaar zelf.

    Fiona Tan stuitte op dit stilleven toen ze filmopnames maakte in het radioactieve gebied bij Fukushima, Japan. Het tekent het feilloze oog van de kunstenaar dat ze onmiddellijk de kracht van het beeld herkende.

    Tan bezocht voor haar nieuwe werk, het drieluik ‘Ghost Dwellings’,drie plekken op aarde waar door verval, verwoesting of geldgebrek de bewoners zijn weggetrokken. Dat leverde prachtige beelden op van verlaten huizen, gebouwen en straten, maar tegelijkertijd zocht Tan op die puinhopen ook naar tekenen van hernieuwde energie en bloei. ‘Aftermath’ noemde Tan dit fenomeen; letterlijk begroeiing die na de oogst opnieuw opkomt.

    Deze foto is een prachtige verbeelding van dat begrip; in het uitlopende gras ligt een potscherf van iets wat ongetwijfeld een porseleinen schaaltje of bord is geweest. Delfts porselein? Is het misschien een Hollandse scherf in Oosterse aarde? Hoewel het stukje aardewerk in het midden van het beeld staat, is de natuur het eigenlijke onderwerp van de foto. Die worstelt en komt weer boven. Het beeldrijm tussen het motief op het schaaltje en de bloemetjes van het graspolletje lijkt bijna te mooi om waar te zijn. En uit alles, van de dauwdruppels op het gras, tot het kleine plantje dat zich een weg naar boven werkt, spreekt een hoopvolle positiviteit.

  20. 5 Vragen aan Claire Felicie

    Leave a Comment

    ClaireFelicieGaleriePennings

    Claire Felicie, Emiel (2012), Hahnemuhle Fine Art Paper in lijst, 30 x 60 cm, oplage 10, i.s.m. galerie Pennings

    Hoi Claire, kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

    Het drieluik Emiel maakt deel uit van mijn serie ‘Here are the young men’: portretten van Nederlandse mariniers voor, tijdens en na hun uitzending naar Afghanistan. Het idee voor de serie kreeg ik nadat mijn zoon als marinier uitgezonden dreigde te worden naar Afghanistan in 2009. Gelukkig voor mij ging hij niet, maar een vriend van hem wel: Dominic. Hij was toen slechts 18 jaar oud. Dominic vertelde mij met een enthousiast gezicht over zijn komende uitzending. Het was op dat moment dat ik mij afvroeg of en hoe zijn gezicht zou veranderen door de oorlogservaring. Het eerste portret maakte ik in 2009 op de marinierskazerne in Doorn, het tweede in Afghanistan zelf op de primitieve marinierspost Cop Tabar en het laatste weer in Doorn in 2010.

    Waarom kies je ervoor om dit werk te laten zien?

    Uiteindelijk heb ik 15 drieluiken gemaakt, waarvan Emiel wel een zeer indrukwekkende en voor mij heel dierbare is, omdat Emiel wonderbaarlijk een bermbom overleefde waar hij tijdens een voetpatrouille op stapte. Ik maakte zijn middelste portret enkele dagen na deze ingrijpende ervaring. Gelukkig raakte hij niet heel ernstig gewond.

    Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

    Ik vind We Like Art uiterst sympathiek door haar missie om kunst dichterbij de mensen te brengen. Al het werk is onder de 1500 euro, de werken zijn gratis te bekijken en doordat ze zijn geselecteerd door zeer deskundige en kunstminnende curatoren gegarandeerd kwalitatief van hoog niveau.

    We Like Art @ Art Rotterdam 2015, foto: Maarten Tromp

    Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

    Ik verheug me enorm op de deelname van mijn galerie Pennings: voor de eerste keer op deze prachtige beurs op die prachtlocatie: de van Nelle fabriek. Ik ga natuurlijk heel veel werk bekijken en heel veel inspiratie opdoen. Ik hoop op mooie ontmoetingen en dito gesprekken met kunstliefhebbers en makers.

    Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

    Mijn plannen voor de komende tijd zijn twee fotoprojecten met veteranen. In mei dit jaar ga ik met een groep militaire bedevaartgangers achterop de motor naar Lourdes in Frankrijk. Van over de hele wereld, en al sinds de Tweede Wereldoorlog, komen daar jaarlijks militairen bij elkaar. En ik ben bezig met een project met militairen met PTSS (posttraumatische stressstoornis), waarbij ik het voormalig militair terrein Hembrug in de serie betrek. Ik ga dit doen in samenwerking met de Nederlandse stichting Wounded warriors.

    Kom dit werk bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds en ABN AMRO om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
    Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
    Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
    Gratis toegang

    Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop

  21. 5 Vragen aan Nadine Stijns

    Leave a Comment

    Nadine-Stijns-Balikbayanbox_contentIV

    Nadine Stijns, Balikbayan Box Content III and IV (tweeluik) (2013), Ultrachrome print on aluminum, (2x) 32 x 32 cm, oplage 10, ism galerie LhGWR

    Hoi Nadine, kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

    Dit tweeluik is onderdeel van het project ‘A Nation Outside A Nation’, een project over Filipijnse arbeidsmigratie, dat eerder te zien was bij LhGWR in Den Haag en in het Stedelijk Museum Amsterdam. De afgelopen 3 jaar heb ik aan dit project gewerkt en de levens van (ongedocumenteerde) Filipijnse huishoudelijk werkers in Nederland gevolgd. Een onderdeel van het project zoemt in op de producten en goederen die naar de familie thuis gestuurd worden via de zogenoemde balikbayan box. Dat kunnen luxe goederen zijn als tv’s, merkkleding en -schoenen maar ook producten die voorzien in basisbehoeften zoals de werken in de We Like Art tentoonstelling.

    Nadine-Stijns-Balikbayanbox_contentIII

    Waarom kies je ervoor om dit werk te laten zien?

    Tot nog toe waren deze beelden alleen in de presentatie van het totale project te zien, maar je zou deze foto’s ook heel goed als een op zichzelf staand werk kunnen beschouwen.

    Nadine-Stijns-Balikbayan-Box-Content-3&4

    Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

    We Like Art biedt een laagdrempelig podium aan kunstliefhebbers om met een verscheidenheid aan kunstenaars bekend te raken.

    Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

    Vorig jaar was ik aangenaam verrast door de grote diversiteit van de getoonde kunst zowel in vorm als ook inhoudelijk. Ik hoop ook dit jaar weer geïnspireerd te raken door de beurs.

    Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

    Ik werk altijd aan lange termijn projecten, het komende half jaar zal ik het project ‘A Nation Outside A Nation’ afronden en me richten op aankomende exposities.

    Kom dit werk bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds en ABN AMRO om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    We Like Art @ Art Rotterdam 2015,
    Foto Maarten Tromp

    Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
    Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
    Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
    NB Gratis toegang

    De line-up met 100 kunstenaars bekijk je hier:  www.startbuyingart.tumblr.com

    Meer informatie over de KunstKoop: www.abnamro.nl/kunstkoop en www.dekunstkoop.nl

     

     

  22. 5 Vragen aan Jan Hoek

    Leave a Comment

    Jan-Hoek-Pattaya-Sex-Bubble-Mermaid

    Jan Hoek, Pattaya Sex Bubble Mermaid (2015), printed on chrome, 48 x 32 cm, oplage 8

    Ha Jan, kun je ons iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

    Het ene werk (hierboven) komt voort uit een reeks die ik gemaakt heb in Pattaya, de sekstoerismehoofdstad van de wereld. Dit meisje was dol op haar werk, maar vond vooral dat ze te weinig klanten had. Toen ze mij vroeg of ik een manier wist om nog meer geld te verdienen, besloot ik een levend standbeeld van haar te maken.

    Het andere werk heb ik gemaakt in een typisch Ethiopische fotostudio toen ik bezig was met mijn serie de Sweet Crazies. Het gaat over psychisch gestoorde daklozen die ik eruit vond zien als koningen of keizers. Deze vrouw is trouwens niet gestoord, maar heeft gewoon een keer de bus gemist en eindigde toen op straat.

    Jan-Hoek-Sweet-Ladies-1

    Jan Hoek, Sweet Ladies 1, (2013), printed on chrome, 48 x 31,3 cm, oplage 8

    Waarom kies je ervoor om deze werken te laten zien?

    Het ene werk hangt ook op de Mondriaan Fonds tentoonstelling Prospects & Concepts en is mijn meest recente werk. Het andere werk is nooit eerder getoond en maakte ik voor mijn eerste succesvolle reeks de Sweet Crazies. Samen laten ze dus mooi twee belangrijke momenten in mijn loopbaan zien.

    Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

    Het is fijn dat er ook plekken zijn waar kunst voor prijzen verkocht worden waarbij ik me als arme kunstenaar weer enigszins voor kan stellen dat je ook zelf kunst zou kunnen kopen.

    Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

    Ik vind het leuk dat Episode 1 van Renzo Martens weer eens gedraaid wordt. Een film die soms bijna vergeten wordt door het succes van de Episode 3 (Enjoy Poverty).

    Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

    Ik ga samenwerken met de modeontwerper Duran Lantink om een fotoreeks en een collectie te maken samen met straattravestieten in Zuid-Afrika.

    Kom deze werken van Jan Hoek bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds en ABN AMRO om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
    Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
    Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur (gratis toegang)

    Meer informatie: www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop

  23. 5 Vragen aan Natascha Libbert

    Leave a Comment

    NataschaLibbert

    Natascha Libbert, Blacklight (2014), ingelijste c-print, 50 x 50 cm, oplage 7, € 1.000

    Hoi Natascha, kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

    Ik ben al een paar jaar bezig met het werken in verschillende landen in Afrika. Ik houd me bezig met een aantal vragen die ik daar iedere keer weer kan onderzoeken en dat maakt het voor mij interessant. Dat zijn vragen over de plek zelf, maar ook over hoe ik me tot die plek verhoud en in hoeverre de werkelijkheid wordt beïnvloed door je eigen beleving ervan. Dus wat is nou eigenlijk de werkelijkheid?

    Het leidt tot een soort visuele indexatie van mijn omgeving en ervaring. Door het te fotograferen, bestudeer ik het. Daarom ga ik ook altijd alleen op reis omdat ik anders afgeleid word. Ik ben geloof ik ook vaak op zoek naar een combinatie van mens en natuur – omdat ik dat visueel aantrekkelijk vind. In Afrika komen daar nog een paar sociale vragen bij die ik op een poëtische manier probeer te verbeelden. Dit werk kwam tot stand op een van die reizen.

    Waarom kies je ervoor om dit werk te laten zien?

    Ik ben momenteel bezig om het werk van de afgelopen periode te verzamelen en te beoordelen. Dat doe je heel anders na een jaar dan na een maand. Dit beeld kwam ik eerlijk gezegd pas recentelijk tegen en ik vond het mysterieus en verrassend.

    Wat maakt deelname aan deze tentoonstelling van We Like Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

    Soms heb je toevallig 1 beeld ‘liggen’ zoals ik deze zojuist vond en dan is het heel aantrekkelijk om het enkele beeld zo snel mogelijk te kunnen delen voordat het project ‘af’ is. We Like Art biedt dat podium en ook de gelegenheid om het te verkopen. Uiteindelijk wil je dat je werk ‘verspreid’ wordt en wil ik graag laten zien wat ik doe, maar de verkoop van een werk maakt het ook mogelijk om verder aan het project te werken.

    Waarop verheug je je bij deze nieuwe editie van Art Rotterdam?

    Als kunstenaar is een plek als Art Rotterdam om twee redenen interessant. Je komt anderen tegen en wisselt zo updates uit over waar je mee bezig bent. Anderzijds kijk je naar elkaars werk. Dat maakt dat het op verschillende manieren een soort aantrekkelijke ontmoetingsplek is.

    Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?

    Ik wil een boek maken en mijn huidige werk laten zien. Mijn plannen zijn dus om daaraan te werken.

    Kom dit werk bekijken bij Start Buying Art @ Art Rotterdam. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars.

    We werken samen met het Mondriaan Fonds om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Praktische informatie Start Buying Art @ Art Rotterdam
    Locatie: Van Nellefabriek, Van Nelleweg 1, 3044 BC Rotterdam
    Openingstijden: Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur. Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
    Gratis toegang

    Meer informatie:
    www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop

  24. 5 Vragen aan Frederique van Rijn

    Leave a Comment

    FrederiquevanRijn

    Frederique van Rijn, Zonder titel (Vogelwater 2012) (2012), Print op Hanemuhle fine art, 20 x 30 cm, oplage 5.

    Heel tof dat we een werk kunnen laten zien uit haar recente serie over Huize Vogelwater. Lees alles over de bijzondere geschiedenis van het pand en de bewoner Elly de Waard in een mooi artikel in Vrij Nederland. Maar nu eerst Frederique aan het woord.

    Ha Frederique, kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

    “Naar aanleiding van een tentoonstelling van mijn autonome werk vroeg dichter Elly de Waard of ik geïnteresseerd zou zijn om Huize Vogelwater en haar omgeving te fotograferen. De Provincie Noord-Holland kocht in 1933 het Landgoed Vogelwater te Bergen ten behoeve van de waterwinning door het Provinciaal Waterleidingbedrijf Noord-Holland (PWN). Eén van de huizen op dit landgoed, het uit 1891 daterende jachthuis Vogelwater, werd verhuurd aan twee dames die het herschiepen tot een ‘Rust- Herstellings- en Vakantieoord.’ In 1973 betrokken de dichters Chris van Geel en Elly de Waard de villa. De stilte en de afgelegen locatie maakten het tot een ideale plek voor schrijvers en dichters.

    In vier seizoenen heb ik op mijn manier, gebruikmakend van het natuurlijke licht, een beeld neergezet van de sfeer van het huis en de omgeving. Dit werk is een foto uit de serie Vogelwater. Er zijn bunkers gevonden in de tuin van het huis. Het zwembad op de foto is vroeger een paardenbunker geweest.

    In 2012 is het boek “Vogelwater” uitgegeven door De Harmonie, waarin mijn beelden en Elly’s teksten samenkomen. Elly de Waard beschrijft in gedichten, verhalen en anekdotes hoe zij het jachthuis transformeerde tot een bijzonder woonhuis, een toevluchtsoord en pleisterplaats voor haarzelf en andere dichters als Amy Clampitt en Joseph Brodsky.”

    Waarom laat je juist dit werk zien in de Westergasfabriek?

    “Tot mijn grote genoegen maakten deze keer Michiel en Carolien van We Like Art de keuze van dit werk.”

    Wat maakt deelname aan Start Buying Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?

    “Ik vind het concept ontzettend goed en het is natuurlijk erg leuk om mee te doen aan een groepstentoonstelling waar zoveel getalenteerde kunstenaars ook aan mee doen en die door een groot aantal mensen wordt bezocht.”

    Zou je zelf een kunstwerk van een collega-kunstenaar uit deze tentoonstelling willen kopen?

    “Zeker, en ik heb me voorgenomen dat als mijn werk verkocht wordt, ik dit keer ook een werk wil uitzoeken”

    Kom dit werk bekijken in de Westergasfabriek tijdens de aftrap van het nieuwe galerieseizoen. We tonen betaalbaar werk van aanstormende en toonaangevende kunstenaars. We werken samen met het Mondriaan Fonds om de zegeningen van de KunstKoop te promoten. Lenen voor je kunstaankoop tegen 0% rente: een prachtige stimulans voor de afname van goede kunst. De rente wordt vergoed door de overheid. Bij de werken in de tentoonstelling staan de maandbedragen die je met de KunstKoop van het Mondriaanfonds kunt afbetalen.

    Praktische informatie Start Buying Art
    Locatie: Machinegebouw, Westergasfabriek Amsterdam
    Data: 4 t/m 7 september 2014
    Open: alle dagen 11.00 – 19.00 uur
    Toegang: € 5,-
    Meer informatie:
    www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop

  25. 5 vragen aan Marleen Sleeuwits

    Leave a Comment

    Marleen_Sleeuwits_Interior_no43

    Marleen Sleeuwits, Interior no. 43 (2013), ultrachromeprint, 46 x 60 cm, oplage 10

    1. Hoi Marleen, kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

    Beide werken heb ik vorig jaar gemaakt. Ik kon toen een jaar lang werken in een leegstaand kantoorgebouw van 16 verdiepingen. De binnenkant van het pand zou daarna volledig worden gestript en veranderd in appartementen. Het was voor mij een geweldige kans om meer extreme ingrepen te doen maar ook om aan verschillende installaties tegelijkertijd te werken. De keuze aan materialen om mee te werken was zo groot dat ik me heb beperkt door alleen te werken met dingen die ik in het gebouw tegenkwam.

    Zo bestaat Interior no. 42 uit allemaal gevonden zakjes die ik heb gevuld met purschuim.  Ik vind het interessant om materialen die ik ter plekke vind steeds opnieuw te gebruiken. Bijvoorbeeld systeemplafond platen, tapijttegels, tl buizen of glaswol. Zo keer ik de ruimte als het ware steeds binnenstebuiten en kan ik er meerdere lagen van laten zien. Alsof ik de ruimtes wil ontleden – soms doe ik dat letterlijk zoals bij Interior no. 43.

    Bij dit werk heb ik met een cirkelzaag alle muren in plakjes gezaagd. Sommige laagjes komen daardoor een beetje los en naar buiten zetten. Hierdoor kan je ook weer meerdere lagen zien zoals het aluminium frame en het isolatiemateriaal. Het uiteindelijke beeld doet me een beetje denken aan een gutstekening in linoleum, daarom heb ik het in een klein formaat geprint.

    (meer…)

  26. 5 vragen aan Gerco de Ruijter

    Leave a Comment

    GercodeRuijterUntitled

    Gerco de Ruijter, Untitled (2010), Inkjet print op dibond, 30 x 30cm, oplage 5

    1. Ha Gerco, Kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?

    Ik fotografeer met een analoge camera die onder een grote vlieger hangt. Zelf sta ik met beide benen op de grond en probeer zo goed mogelijk een inschatting te maken van wat zich in het kader van de camera bevindt. De camera hangt altijd loodrecht naar beneden waardoor er geen horizon in beeld is. Dat zorgt ervoor dat alle beeldelementen even belangrijk worden.

    2. Waarom laat je juist deze werken zien in de Westergasfabriek?

    Ik wilde twee beelden die totaal verschillend van elkaar zijn: het ene grafisch en minimalistisch, het ander pasteus en schilderachtig. Deze twee beelden laten de uitersten zien waarbinnen ik met mijn werk bezig ben.

    (meer…)

  27. 5 vragen aan Isabelle Wenzel

    Leave a Comment

    position_14_2_W_2013

    Isabelle Wenzel, position_14_2_1_W_2013 (2013),  Inkjet Print Photo Rag 300g., 121 x 95 cm, oplage 5 + 2AP.

    Wat maakt haar werk zo bijzonder? Er zit een soort gruizige power in die je als een knal voor je kop raakt. De morsige soms wat klunzig geknutselde settings waarin de vaak gezichtsloze ‘modellen’ poseren oogt heel geloofwaardig. De absurde en wrange situaties waarin de modellen ongewone acrobatische poses aannemen of soms opgedwongen lijken te krijgen zijn onweerstaanbaar. Het werk lijkt te gaan over alternatieven voor de klassieke machtsverhouding tussen fotograaf en model en over andere zaken waar je niet zo snel de vinger op legt. We vragen het haar gewoon zelf.

    1. Ha Isabelle, kun je iets vertellen over hoe dit werk tot stand is gekomen?

    In 2013 I was busy with a series of images were I photographed myself with the auto timer whilebalancing porcelain on foot, leg, back or other body parts. Position_14_2_W_2013 is one of the images of this series. The series was made with the idea to create a figural still life while the image making was highly performative. Doing the shootings not every try was successful and I had a lot of broken dishware. Even from my personal belongings I broke half the dishes and my boyfriend was complaining a lot. So I had to buy quite a lot new stuff in the end. Mostly I regret that I broke one of the vases from my grandmother which was an heirloom. I smashed it without even having had the chance to get a great image of it. Too bad!

    2. Waarom laat je juist dit werk zien in de Westergasfabriek?

    (meer…)

  28. Ilona Plaum – Around one day (2006)

    Leave a Comment

    PlaumAroundOneDay

    Around one day (2006), 35 x 27 cm, oplage 20

    Heb je eenmaal de soms schilderachtige, maar altijd ‘verstorende’ foto’s van Plaum gezien, dan herken je haar werk snel. Haar manier van kijken heeft iets te maken met ‘gestolde tijd’, misschien een cliché maar wel met een twist. Een schaduw die nooit stil blijft staan legt Plaum letterlijk als papieren schaduw neer, ze volgt vervolgens de echte schaduwafdruk in zwart gedurende een hele dag. Pas in tweede instantie dringt het door dat het onbeduidende grasplantje tussen de stoeptegels onmogelijk rondom schaduwen kan hebben.

    PlaumHorizonasR14
    Horizon as r. (14) (2010), 23 x 17 cm, oplage 10

    Daarmee speelt Plaum dus ook met de driedimensionale ruimte en het platte vlak. Het object (bijvoorbeeld het plantje) wordt ruimtelijk en realistisch en tegelijk letterlijk plat (tweedimensionaal) weergegeven. Het schilderachtige stilleven met de citroenen laat duidelijk zien dat de kunstenaar belang hecht aan, zoals zij zelf zegt ‘het handmatige, de directheid en de inzage van de techniek’. Niets in haar werk is gephotoshopt, sterker nog, ze verbloemt niets. De gefotografeerde citroenen liggen als drogende tekeningen in het beeld. De illusie van de spiegeling wordt meteen weer weggenomen, door de manier waarop de ‘voorstelling’ is samengesteld.
    Intrigerend en verrassend werk dus van Ilona Plaum. Dat roept vragen op.

    Ilona, heb je als je begint aan een werk een voorstelling in je hoofd die je dan  gaat uitwerken?
    Dat klopt. Meestal heb ik het beeld al gezien. Overigens zijn de beelden die het zichtbaarst in mijn hoofd vaak de lastigste om uit te werken. Eenmaal de objecten met de achtergronden samengebracht ervaar ik één grote teleurstelling. Eigenlijk bestaat het proces van het maken voor mij in eerste instantie voornamelijk uit het opruimen van allerhande irritaties. Dit proces duurt net zolang totdat ik de vonk, de knetter weer ervaar die mij heeft aangezet tot het maken van het beeld. Een soort van cirkelbeweging zou ik zeggen.

    PlaumHorizon13
    Horizon as r. (13) (2010), 70 x 47cm, oplage 7

    Is je uitgangspunt de foto of de toepassing van bepaalde voorwerpen?
    De toepassing van bepaalde voorwerpen. Maar altijd in samenhang. Een object bepaalt de afstand van de camera. En de beeldhoek; ik zweef er altijd schuin boven, ergens op het snijvlak waarin achtergrond en vloervlak gelijkwaardig worden. Overigens stel ik bij voorkeur de objecten in het midden op, kader ze vrij krap en schiet ze als portretfoto’s verticaal. Ik wil namelijk door het object heen een ruimtelijke ervaring teweeg brengen die intiem en dichtbij is. Ik wil niet verwijzen naar de landschappelijke ruimte die voor mijn gaat over verte en afstand.

    PlaumThespaceinbetweenisthevoiceofthisscene
    The space in between is the voice of this scene (2012), 38 x 50 cm, oplage 5

    Voel je fotograaf of beeldhouwer of zelfs schilder?
    Ik voel me zowel fotograaf, beeldhouwer als schilder … maar eigenlijk ben ik geen van allen. Ik ben begonnen met fotograferen niet omdat ik fotograaf wilde worden maar omdat ik iets zag. Ik zag iets wat ik niet begreep. Maar en dit is belangrijk: ik zag het vanwege de camera. En hoewel ik grote irritaties heb over hoe een lens ruimte vertaalt, is dit altijd zo gebleven.

    De liefde voor de fysieke opstelling, het rommelen met objecten komt denk ik omdat ik als edelsmid ben opgeleid aan de kunstacademie. Ik hou ervan om dingen keer op keer door mijn handen te laten gaan, ze te voelen en te bekijken, iets te maken. Dat ik mijn achtergronden zelf schilder of pointilleer komt omdat ik hou van de handeling die herhalend en meditatief van aard is. Vooral het pointilleren. Ook ervaar ik het handschrift of de toets als een verbindende kracht. Van mij als maker met het moment – maar ook voor de toeschouwer die verbonden wordt met datzelfde moment in tijd en ruimte waar hij niet bij was maar die hij nu wel kan voelen. Magisch toch?

    Ik kijk graag het meeste naar het werk van schilders. Ik vergaap me iedere keer aan hun eigenzinnige, sensibele interpretaties van ruimte. De variatie hierin is ongekend of beter gezegd oneindig. De camera is de oorzaak en noodzaak dat ik beelden maak. De zintuigelijke ontmoeting geeft me de ervaring dat ik leef. Door de schilderkunst leer ik zien in mogelijkheden.

    Ander werk van Ilona Plaum is meer grafisch, abstract of zijn meer letterlijk weergaven van installaties. Around one day, de foto bovenaan de post lijkt wat dat betreft een uitzondering, de meeste kunstwerken van Plaum zijn studio-situaties. Illusies. Zwart wit gespikkelde prints vormen een ruimte. Een zwart vlak in het beeld voelt als een hoek van de kamer. Een kleurenprint van een vaas met gele takken gevouwen om diezelfde vaas met takken… Verwarrend effecten, waardoor je als kijker steeds op onderzoek uit gaat.

    PlaumUmland12_Horizon-als_
    Foto van Umland-tentoonstelling – Horizon as reproduction (9)-luuk (2010)

    Het abstracte werk van Ilona Plaum was recent bij elkaar te zien in de tentoonstelling Closer than thoughts door Seelevel Gallery. En in België was de bijzondere expo Umland, in villa’s met bloemenbehang en marmeren vloeren spatte Plaum’s werk van de muur (helaas net afgelopen, de tentoonstelling duurde tot 15 juni).

    Bovenstaande werken zijn te koop in onze Shop.

  29. Marjan Teeuwen – Verwoest Huis – “Een orgie van puin”

    1 Comment

    1-Marjan-Teeuwen---Peter-van-der-Meer

    Foto: Peter van der Meer

    8 Woningen werden door het team van de kunstenaar gestript en grotendeels verhakseld. Er werden nieuwe doorgangen gemaakt met opgevulde tussenruimtes en pilaren van gestapelde deuren, plafonds, buizen en puin. Plafonds worden wanden en andersom. De nieuwe setting van het pand wordt door Teeuwen als stilleven gefotografeerd en zal als monumentale fotoreeks voortbestaan wanneer het gebouw allang tegen de grond gegaan is.

    2-Marjan-Teeuwen---Hans-de-Bruijn

    Foto: Hans de Bruijn

    De kunstenaar heeft al een aantal van deze projecten gedaan, dit is het grootste waagstuk tot dusverre. We schreven hier op We Like Art al eerder over haar Verwoest Huis project in de Siberische stad Krasnojarsk:

    (meer…)

  30. Dana Lixenberg – nieuwe foto’s uit de serie Nome

    Leave a Comment

    1-Dana-Lixenberg-Martha-Butler--Nome

    Dana Lixenberg, Martha Butler, Nome, Alaska (2009-2013), analoge c-print, 42 x 33,5 cm, oplage 15

    Voor een eerder project fotografeerde Lixenberg Inupiaq eskimo’s in het plaatsje Shishmaref  (lees meer over The Last Days of Shismaref in deze post op WLA). Om daar te komen moest ze altijd overstappen in het goudzoekerstadje Nome. Toen ze het project in Shishmaref in 2009 afsloot door haar boeken persoonlijk langs te brengen bij de geportretteerde mensen, besloot ze hierna een week lang in Nome te verblijven. Nome trok haar aan doordat het een ruige vrijbuitersplek is.

    Nome ligt supernoordelijk in Alaska, daar waar de VS bijna Rusland raken. Het stadje ontstond rond 1900 toen daar in de buurt goud werd gevonden. In die tijd was het de grootste stad van Alaska, inmiddels wonen er nog maar 3.500 mensen. Daarnaast zijn er veel seizoensarbeiders, waaronder nog steeds goudzoekers. Want goud wordt er nog steeds gevonden. De sporen van het goudgraven zijn nog overal zichtbaar. De gaten in de grond zijn nog altijd aanwezig en ook door Lixenberg vastgelegd. Aan de rand van de stad is een onafgebouwde treinrails met een oude locomotief erop. In de dagen van de goldrush is men begonnen met het aanleggen van de treinrails, maar het is nooit afgemaakt. De tijd lijkt hier stil te zijn gezet.

    2-Dana-Lixenberg-No-Place-Like-Nome

    Dana Lixenberg, Untitled, Nome, Alaska (2009-2013), analoge c-print, 42 x 33,5 cm, oplage 15

    Mensen komen om goud te zoeken – maar niet iedereen vindt het. Er zijn mensen die in zelfgemaakte houten huisjes op het strand wonen. De mensen op deze afgelegen plek zijn aangewezen op elkaar. Het viel Lixenberg direct op dat er veel bars en veel dronken mensen zijn. Op de foto is een ouderwetse houten saloon te zien met ramen waarin de zee wordt weerspiegeld. Doordat het lijkt alsof je de door de ramen heen ziet ontstaat er een haast surreëel beeld. De houten wand lijkt wel een decorstuk , een venster waar je doorheen kijkt.

    De serie Nome (hier deels te zien op de site van Dana Lixenberg) verschilt van andere series, doordat Lixenberg niet met een bepaald doel in Nome begon te fotograferen, maar zich liet leiden door wat ze aantrof en wie ze tegenkwam. Ze volgde haar instinct en fotografeerde de dingen die haar intrigeerden. Dat is ook zichtbaar in de foto’s, die een bepaalde sfeer neerzetten, maar niet specifiek over iets gaan. Het geportretteerde meisje kwam Lixenberg tegen. Het jonge meisje staart in een verdorde tuin verlegen de camera in. Haar rode jurk met applicaties en paars fluwelen rok steken soeverein en dartel af bij de grauwe omgeving. Lixenberg portretteerde haar, maar laat bewust het verhaal van het meisje achterwege. Het is aan de kijker om zelf verbanden te leggen tussen de verschillende foto’s en een verhaal te vormen.

    No place like nome is de slogan van het toeristenbureau in Nome. Eigenlijk is No Place Like Nome een werktitel, wellicht verandert het nog zodra Lixenberg een duidelijker plan heeft voor deze serie. Ze wil graag een keer terug om meer foto’s te maken. Misschien wordt het een boek, of een box met foto’s. Het is nog niet duidelijk hoe of wanneer Lixenberg verder gaat met de serie, maar het is zeker dat het stadje haar niet loslaat.

    Bekijk en bestel deze werken van Dana Lixenberg in onze Shop.

  31. Nieuwe foto’s van Awoiska van der Molen

    Leave a Comment

    Awoiska-van-der-Molen-foto-2-334-9_12-14

    #334-9_12-14, 50 x 60 cm, zilver gelatine hand print, op aluminium in lijst, oplage 7

    Van der Molen heeft een interessante ontwikkeling doorgemaakt. Ze studeerde af met portretten, fotografeerde vervolgens interieurs en architectuur aan de randen van steden, maar inmiddels zijn menselijke invloeden veelal verdwenen uit haar foto’s. Bij de laatste foto uit haar serie stadsfoto’s voelde Van der Molen zich niet aangetrokken door het gebouw, maar wel door de pikzwarte aarde op de voorgrond. Dit zorgde ervoor dat Van der Molen de natuur inging op zoek naar de ongrijpbare donkerte.

    Awoiska-van-der-Molen-foto-3_HM

    Huis Marseille, ’De Herontdekking van de Wereld’, september 2013

    Vaak wordt door de donkere foto’s gedacht dat Van der Molen altijd ’s nachts fotografeert, maar inmiddels heeft ze ook een methode gevonden om landschappen overdag donker te verbeelden. Ze noemt het donker een soort sluier die het onderwerp doet veranderen. Het verstilt het beeld en maakt het tijdloos. Verstilling en vertraging zijn terugkerende elementen in het gehele werkproces van Van der Molen.

    Ze zoekt steeds plekken in de natuur op waar ze losstaat van de dagelijkse hectiek. Ze sluit zich langere tijd van de buitenwereld af om in stilte in de natuur te verzinken, de intensiteit hiervan vertaald ze in de foto’s. Dit kan ergens in Zuid-Europa of op een eiland zijn, maar eigenlijk doet het er niet toe waar de foto is gemaakt. Dat is ook een reden waarom de titels van de foto’s niet naar een plek of dag verwijzen. Het gaat haar enkel om de beleving van het opgaan in de natuur.

    Awoiska-van-der-Molen-foto-4_350-4_2013

    #350-4_13, 50 x 60 cm, zilver gelatine hand print, op aluminium in lijst, oplage 7

    Van der Molen neemt weinig foto’s, ze heeft een lage ‘productie’. Ze neemt er veel tijd voor om de juiste atmosfeer te vinden en gebruikt vervolgens een langzame analoge camera om deze ongrijpbare toestand vast te leggen. Terug in Nederland drukt ze de foto’s handmatig op barietpapier. Door dit papier ontstaat er meer diepte in de foto’s. Zo ontstaan haar landschappen waarin je in een oneindige natuur lijkt te kunnen verdwijnen.

    NB De digitale weergave op je beeldscherm van de bariet prints hier op de site is ‘lastig’, de prints tonen in werkelijkheid meer intensiteit en details.

    Awoiska-van-der-Molen-foto-5_Gent2

    Kristof De Clerq Gallerie, Gent, een duo show met Anna Dops, te zien t/m 27 april 2014

    Van der Molen gaat als een speer. Tijdens de heropeningstentoonstelling in Huis Marseille vorig jaar was er een zaal aan haar werk gewijd. En voor de heropening van Museum Kranenburgh in Bergen maakte ze een monumentaal fotowerk in opdracht van het museum. Momenteel is haar werk te zien bij Kristof De Clercq Gallery in Gent, op 27 april opent haar solotentoonstelling in het Cultuur Centrum in Hasselt en vanaf 5 juni is haar werk te zien bij Purdy Hicks Gallery in Londen. In augustus verschijnt naar verwachting het eerste fotoboek van Van der Molen.

  32. Annegret Kellner – Selfmade Laziness en andere werken

    Leave a Comment

    1-Annegret-Kellner-selfmade-laziness

    Annegret Kellner, Selfmade Laziness (2013), Piëzo prints, elk 24 x 18 cm, ingelijst 25 x 136 cm, oplage 3 (laatste exemplaar)

    De planten zien er vreemd uit doordat Kellner ze hulpeloos op hun zij heeft gelegd. Onderworpen aan de zwaartekracht verliezen de planten hun perfect gekweekte vorm. Door de planten vervolgens wel staande te presenteren ontstaat er een verwarrend beeld.

    2-Annegret-Kellner-Ficus

    3-Annegret-Kellner-varn

    Dit is slechts een van de vele manieren waarop Kellner met kleine ingrepen een beklemmende spanning opzoekt. Als in een performance voert Kellner handelingen uit, waarvan ze het resultaat door middel van een foto of video toont. Eerder deed zij dit op het menselijk lichaam gericht, door bijvoorbeeld pleisters tergend langzaam van de huid te trekken of in een huidachtige materiaal te snijden. Op het moment is Kellner op de botanische schoonheid gericht, die zij op allerlei verschillende manieren probeert te bedreigen. Door planten vacuüm te verpakken, in cement te gieten of te pletten brengt ze de natuur in gevaar en maakt ze zichtbaar dat deze vergankelijk is.

    4-Annegret-Kellner-yelo_rnkltlp

    Annegret Kellner, Your Everlasting Odour (rnktlp)(2013), Lambda op aluminium, 50 x 34 cm, oplage 5, € 750,- (bestel hier)

    Die vergankelijkheid is sterk aanwezig bij de foto’s die ontstaan zijn uit het project Your Everlasting Odour. Balancerend op het randje van een tafel staan bloemen in een betonnen vaas. De helder gekleurde bloemen contrasteren sterk met de harde betonnen vaas en steriele omgeving. Kellner vulde bloemvazen met beton in plaats van water, waardoor de bloemen geen lang leven beschoren was. Sommige bloemen lijden er meer onder dan andere – zij hangen er wat treurig bij – terwijl andere bloemen nog iets langer fier overeind blijven staan. Kellner tikte de vazen kapot, zodat de betonnen restvorm zichtbaar werd. Uit deze serie toonden we twee foto’s die elk nog te koop zijn voor € 750,-.

    5-Annegret-Kellner-yelo_pompon

    Annegret Kellner, Your Everlasting Odour (pompon)(2012), Lambda op aluminium, 50 x 34 cm, oplage 5, € 750,- (bestel hier)

    Annegret Kellner (1979, Karl-Marx-Stadt/Chemnitz, Duitsland) studeerde in Groningen aan Academie Minerva, de Hochschule für Bildende Künste in Dresden, het Hunter College in New York en het Frank-Mohr-Institute in Groningen. Haar werk is oa bij Galerie Fons Welters te zien geweest en onlangs nog solo bij Outline, lees de bespreking van haar show hier bij Mr Motley. Kellner is als Kellnerin een van de bloggers van het populaire kunstblog 5 Uur.

  33. Frederique van Rijn – La Coma (2012)

    Leave a Comment

    Frederique-Masselink-vanRijn-20x30-_La-Coma_-2012Frederique van Rijn (1982, Parijs) werkt al jaren aan haar serie ‘Interiors’. De fotograaf woonde en werkte tot voor kort in de Spaanse Pyreneeën op een groot stuk land met verlaten gebouwen. De foto’s die ze maakt in verschillende ruimten, zijn op het eerste gezicht leeg, met her en der ‘sporen’. Sporen van eerdere bewoners, van geschiedenis, vergankelijkheid, van leven, bloemen vers geplukt, een fauteuil.

    Door de kracht van haar composities, samen met het natuurlijke licht dat Van Rijn vangt in haar foto’s, ontstaat er een poëtisch beeld op je netvlies dat je niet snel meer loslaat. Het stemt tot een soort opgetogen deemoed, een tijdmachinegevoel. De power van het licht vlamt op in de matte afdruk.

    Naast dit werk toonden we al eerder zinderende fotografie van Frederique op We Like Art. Eind maart is nieuw werk te zien van Frederique in Museum Kranenburgh, “Vogelwater “. Het afgelegen Huize Vogelwater is een verblijfplaats van dichters en schrijvers. De kunstenaar fotografeerde het huis en omgeving in alle seizoenen. Kees van Kooten is enthousiast:

    “Blijf alstublieft openbaren wat wij zo onachtzaam over het hoofd zien, geniale en genereuze Frederique van Rijn”.

     

  34. Charlotte Dumas – Near Dayton, NV 2013

    2 Comments

    Charlotte Dumas

     

    De wilde paarden, iconen van het wilde westen, komen door voedselgebrek uit de bergen en vlaktes in Nevada en scharrelen nu rond in deels verlaten dorpen. Dumas fotografeert de dieren in hun nieuwe habitat. Het romantische beeld en de wat opgepompte symboliek van wilde paarden krijgt in deze reeks een gevoelige terzijde.

    Ze bezocht de paarden drie keer in het afgelopen jaar: in februari, april en in juni. Zo observeerde ze de dieren in verschillende seizoenen. In de winter wanneer ze zochten naar voedsel, in het paringsseizoen en in de hete zomer als de verhitte desert ze naar afgelegen dorpen drijft.

    Charlotte Dumas: Dayton, Nevada – it’s fame lies in being one of the first settlements of the gold rush in the West. It also featured as the backdrop of the film, The Misfits. In this movie Clark Gable, Montgomery Clift and Eli Wallach go after mustangs while Marilyn Monroe is along for the ride. It’s a pretty dramatic scene. The shots of horses running across the alkaline white surface, as they are being roped and caught from the vehicle that is chasing them are spectacular and haunting. The area is now known as The Misfits Flat.

    De nieuwe – en deels als ongewenst beleefde – nabijheid van mens en ‘zwerfpaarden’ roept allerlei vragen op. In een beladen decor ogen de paarden zowel kwetsbaar als soeverein.

    Inmiddels is haar nieuwe boek The Widest Prairies uit en heeft Charlotte al signeersessies op Paris Photo achter de rug en binnenkort pakt Harper’s Bazaar uit met een grote voorpublicatie, eerder al schreef Financial Times een enthousiaste bespreking.

    We Like Art organiseert maandag 9 december samen met de Culturele Ambassade van het Lloyd Hotel en PhotoQ een speciale avond met Charlotte Dumas. Ze zal vertellen over haar project, haar nieuwste kunstvideo zal te zien zijn als eerste eenmalige viewing en je kunt als eerste een speciale genummerde en gesigneerde editie scoren van The Widest Prairies. Binnenkort meer info hier op de site.

  35. Hellen van Meene – Yellow (2013)

    Leave a Comment

    Hellen_van-Meene_1

    Veel van de deelnemende kunstenaars zag je hier al eerder op het blog voorbij komen (Popel Coumou, Elspeth Diederix, Scarlett Hooft Graafland, Juul Kraijer, Katja Mater, Hellen van Meene, Awoiska van der Molen, Viviane Sassen). Sterker nog – er hangen werken in de 10 zalen van Huis Marseille die we hier eerder al bespraken. Super.

    Hellen van Meene heeft met haar karakteristieke naar binnen gerichte portretten een mooie presentatie in een oude stijlkamer in het nieuwe pand van Huis Marseille. Ook is ze momenteel te zien in een ander museum, het fraai vernieuwde Kranenburgh in Bergen. En in 2014 heeft ze een solo in het Fotografiemuseum in Den Haag. Niet gek voor deze internationaal gevierde fotograaf die een poos amper te zien was in Nederland.

    Eind jaren negentig, begin 2000 werd Hellen van Meene wereldberoemd met haar portretten. Alle vooraanstaande musea in de wereld hebben werk van haar in hun collectie (Guggenheim, Stedelijk Museum, MOCA Los Angeles, Victoria en Albert museum etc). In 2006 was er een mooi overzicht van haar werk in Huis Marseille in Amsterdam. Ze wordt in Londen vertegenwoordigd door galerie Sadie Coles en in New York door galerie Yancey Richardson.

    Hellen_van-Meene_2

    We vragen je speciale belangstelling voor Yellow een nieuwe betaalbare editie van Van Meene. Eerder toonden we ons op WLA al enthousiast over Tout va disparaitre, Saint-Petersbourg (inmiddels uitverkocht) en The Secret Lives Of Girls (nota bene: allerlaatste exemplaren).

    Yellow vertelt een verhaal in de vorm van een drieluik dat zowel laat zien als verhult. De beelden gaan terug op polaroids die Hellen van Meene maakt ter voorbereiding van haar fotowerk, schetsend en verkennend. Badend in een zomers verblindend licht geven de foto’s in hun vluchtigheid de kwetsbare sfeer van de kindertijd weer. Een mooi intiem drieluikje elk in een passe-partout.

    Hellen_van-Meene_3

    Oplage: 25 exemplaren, gesigneerd en genummerd, oplage 25
    3 C-Prints, in passe-partout.
    Elk beeld: 77 mm hoog en 77 mm breed.
    Geprint in Purmerend bij De Verbeelding.
    Bestel het werk hieronder.

  36. 4 vragen aan Martijn Schuppers, deelnemer aan Start Buying Art @ Westergasfabriek

    Leave a Comment

    MartijnSchuppers

    Martijn Schuppers, #13ZIO (Zoominsideout) (2013), 60 x 45 cm, digitale ink-jet print op aluminium achter diasec, oplage 5

    In deel 2 van een kleine reeks die we samen met Kunstbeeld maken vragen we een aantal kunstenaars in aanloop naar de show volgende week naar het werk dat ze tonen in het Machinegebouw. Vandaag de schilder annex oppervlakte alchemist Martijn Schuppers. Zijn schilderijen ogen als vergezichten in de ruimte of juist als de microscopische blik op een preparaat. Het speelse maakplezier en de rol van het toeval zijn leidend – een mooie mix van onbeheersbaarheid en virtuositeit.

    Martijn, kun je ons iets vertellen over hoe dit werk voor de Westergas tot stand is gekomen?
    Deze werken onder de titel ZIO (Zoominsideout) komen voort uit het verlangen om steeds dichter op het schilderij (lees: de schilderkunst) in te zoomen. Een traditie die inmiddels zo’n honderd jaar oud is, sinds de kunst(en) werd gedwongen op zichzelf te reflecteren. Deze ‘afstandelijke’ houding geef ik nogmaals vorm door deze afstand letterlijk te nemen en een fotografische vorm te kiezen voor deze schilderijen die letterlijke uitvergrotingen zijn van wat ik heb gezien. Wij kijken naar een foto van een kwaststreek van fluoriserende transparante verf op glas welke van de achterzijde is gefotografeerd in UV-licht.

    Waren er beperkingen door de oplage, de maat of door de prijs. Zo ja, welke?
    Er waren geen beperkingen voor de oplage. Ik denk alleen dat een oplage 5 plus 1 A.P. voldoende is.

    Wat maakt deelname aan Start Buying Art aantrekkelijk voor jou als kunstenaar?
    Ik vind het een goed initiatief zowel voor de kunstenaar als wel de betrokken galeristen en niet in de laatste plaats voor de organisator We Like Art zelf. Maar in eerste instantie voor het publiek en de stimulering om kunst te kopen voor zowel bemiddelden als nieuwe jonge kunstkopers met een kleinere beurs. Prijs en kwaliteit zijn in dit concept zeer concurrerend. En in een kunstmarkt waar de prijzen in betere tijden over top werden gejaagd is het belangrijk om juist nu goede kunst tegen een goede prijs aan te bieden en te tonen.

    Zou je zelf een kunstwerk van een collega-kunstenaar uit deze tentoonstelling willen kopen? Zo ja, wat spreekt je zo aan in dit werk of meerdere werken?
    Jazeker van verschillende kunstenaars. Het werk van Marleen Sleeuwits zou ik wel willen bezitten. Maar daarvoor moet WLA eerst een paar edities van mij verkopen!

    MartijnSchuppersPortret

     

     

     

    Praktische informatie Start Buying Art
    Locatie: Machinegebouw, Westergasfabriek Amsterdam
    Data: 5 t/m 8 september 2013
    Open: alle dagen 11.00 – 19.00 uur
    Toegang: € 5,-

    Meer informatie:
    www.dekunstkoop.nl www.startbuyingart.tumblr.com www.abnamro.nl/kunstkoop