De eerste 2.000 bezoekers van de vermaarde beurs krijgen een kleine door Sigrid Calon vormgegeven editie. Mooi visitekaartje!
Ook werd Calon gevraagd door Swatch om 2 horloges te ontwerpen. Check hier op de site van Swatch een interview met de kunstenaar. Ze legt uit hoe ze tot een nieuwe visuele taal gekomen is vanuit haar fascinatie voor borduurwerk. Het is doordrongen van humor en speelplezier. Behalve de wijzers bewegen de uurwerkjes ook. Heel goed.
Wij volgen haar werk op de voet sinds we haar risoprints brachten op Art Rotterdam in 2014. Vaak krijgen wij het verzoek of het mogelijk is om een wandje met 12 prints te kopen – en dat kan. Wat veel lezers een beetje lastig vinden is om een mooie combinatie uit te zoeken.
Sigrid heeft op ons verzoek een aantal geweldige combinaties van 12-tallen risoprints gemaakt. Let wel deze prints zijn nu nog beschikbaar, maar het gaat best snel met de prints dus kunnen we niet garanderen dat deze combinaties mogelijk blijven. Gewoon snel beslissen is het beste. 🙂
UPDATE: Deze reeks is uitverkocht!
Maar hoe zat het ook al weer met deze risoprints? We maakten in januari 2014 een interview met Sigrid, graag halen we een paar passages aan waarin ze vertelt over de beeldtaal en het maakproces van het boek en de prints.
Bijna alle werken waren te koop met de KunstKoop van het Mondriaan Fonds. De ruimte voelde goed, de aanstekelijke inrichting met de gekleurde wanden van IJM Colour was behoorlijk anders dan de beursvloer zelf. De shows straalden een prettige welkome sfeer uit en dat resulteerde in veel blije bezoekers en goede verkopen. We hebben met name veel werk verkocht aan beginnende kunstkopers.
Al met al waren de presentaties een welkome aanvulling op Art Rotterdam omdat ze een ingang vormden voor een nieuw koperspubliek. Een mooie laagdrempelige plek met toch veel kunst van hoge kwaliteit.
De tentoonstellingen zijn helaas niet goedkoop om te maken. De huur van de ruimte, de wandenbouw, de verlichting, de organisatie etcetera dragen samen bij aan een flink budget. Gelukkig werden we tweemaal gesteund door het Mondriaan Fonds en ABN AMRO. Dat was super want zonder die ondersteuning zou het niet mogelijk zijn geweest.
Dana Lixenberg, Martha Butler, Nome Alaska, (2009), analoge c-print in een Profilex lijst, 42 x 33,5 cm, oplage 15
De mens in pure vorm te portretteren, zonder te oordelen, met inlevingsvermogen is kenmerkend in het werk van Lixenberg. Het resultaat: sobere portretten in zwart-wit die de generaties omspannen. De indrukwekkende tentoonstelling is tot en met 6 maart 2016 te zien. Een echte aanrader.
De tentoonstelling is een enorme hit bij bezoekers, het was in de kerstvakantie niet eerder zo druk in het museum. Er is al op talloze plekken enthousiast geschreven over Imperial Courts, hier onder andere een stuk op de site van het NRC. Check ook het geweldige fotoboek dat verscheen bij Roma Publications (video). De eerste druk is bijna uitverkocht.
Bij onze tentoonstellingen in de Westergasfabriek toonden we werk uit Nome Alaska een ander langlopend project van Dana Lixenberg. We willen je graag wijzen op de vier foto’s uit deze reeks die exclusief via ons zijn te bestellen. Heel bijzonder, de werken hebben een relatief kleine oplage, zijn voorzien van een op maat gemaakte Profilex lijst – en zijn gunstig geprijsd. We vroegen hier op het blog Dana in een interview naar de achtergrond van de beelden uit deze reeks.
Dana Lixenberg , Untitled (gold dredge boat), Nome Alaska, (2009), analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15.
Ha Dana, kun je iets vertellen over hoe deze werken tot stand zijn gekomen?
Ik toonde in de tentoonstelling in 2014 bij We Like Art in het Machinegebouw ook een aatal werken uit de serie The Last Days of Shismaref. Deze serie is ontstaan doordat ik door de documentairefilmmaker Jan Louter mee gevraagd ben naar Shismaref, een eiland ten noordwesten van Alaska, dat langzaam wordt opgeslokt door de zee omdat de permafrost onder het eiland smelt. Er worden steeds nieuwe zeeweringen gebouwd, zodat het eilandje langer mee kan. Maar uiteindelijk op een dag is het gebeurd. De Inupiaq wonen daar al ruim 2.000 jaar, dus het is heel ingrijpend om het land van je voorouders te verlaten en te zien verdwijnen. Uit deze serie is in 2008 een boek en een tentoonstelling voortgekomen.
Untitled, Nome Alaska (2009 – 2013), analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15
Toen ik een jaar later de fotoboeken ging brengen naar Shismaref ben ik op de terugreis een week in het stadje Nome gebleven om daar aan een nieuwe serie te werken. Nome is eigenlijk ook een soort eiland, je kan er alleen maar per vliegtuig komen. Het is ontstaan rond 1900 toen er goud was ontdekt. Het was even de grootste stad van Alaska, mensen trokken daar naar toe om goud te zoeken.
Het is een heel intrigerend plaatsje. In eerste instantie zie je alleen een hoofdstraat met allemaal saloons waar dronken bewoners en seizoenswerkers in hangen. In de grote ruimte hangen twee foto’s uit de Nome serie: een portret en een landschap.. Op het landschap zie je een boot waarmee ze goud zoeken vanaf de bodem van de zee. Ik heb die foto genomen vanaf een strand waarop allerlei vrijbuiters wonen, net buiten het stadje. Mensen hebben daar hutjes op het strand gebouwd.
De jongen met de hoed, Jesse James, heb ik op het strand ontmoet. Hij was naar Nome gekomen om zijn geluk te beproeven. Om goud te winnen. Hij maakt daar sieraden van. Ik weet niet of hij er nu nog is. Ik ben zeker van plan om terug te gaan en meer te fotograferen.
Jesse James, Nome, Alaska analoge c-print in lijst, 33,5 x 42 cm, oplage 15
Die jongen heeft een enorme open blik. Misschien bijna een beetje naïef. Het is een spirit die je niet meer zoveel ziet. Nome associeer ik met het verleden van Amerika, dat mensen ergens heen trekken om zich daar te settelen en een leven op te bouwen. De serie schommelt een beetje tussen een droomgevoel, iets ongrijpbaars, en een wat zwaarder gevoel. Naast het portret wilde ik ook graag bij jullie landschappen tonen, want beide zijn vertegenwoordigd in de serie.
De werken van Dana Lixenberg zijn groot te bekijken en te bestellenin onze Shop.
Jesse James van Dana Lixenberg op de tentoonstelling in de Westergasfabriek in 2014
Gerco de Ruijter, TAG #04 (2014), archival inkjetprint op dibond, 30 x 30 cm, oplage 30), € 425,- (inclusief het boek Almost Nature). Boek en de print zijn beide genummerd en gesigneerd.
In eerste instantie lijkt TAG #04 een abstract grid van groene en gelige tinten, maar bij nadere beschouwing lijken de groene vormen wel bomen of planten. Het is een van bovenaf gefotografeerde hoeveelheid tuinplanten die wachten tot ze op transport gaan. De gele kaartjes zijn labels met alle informatie over de planten.
Detail van de speciale editie TAG #4
Gecultiveerde landschappen, zoals bloemenvelden maar ook echte natuur en erosies vervreemden doordat De Ruijter ze van bovenaf fotografeert. Hij laat een vlieger op met een camera. Zelf blijft hij op de grond staan en hij weet dus ook pas achteraf hoe het landschap er van bovenaf uitziet. Ook voor hem blijft het een onbekend perspectief. Op de foto’s is geen horizon zichtbaar en ook de omgeving blijft onbelicht. De schaal van het gefotografeerde en de context ontbreken, waardoor je nooit helemaal zeker bent waar je naar kijkt. De Ruijter is op zoek naar onderliggende abstracties en structuren in de natuur.
In het boek Almost Nature wordt met foto’s uit 2003-2015 een overzicht gegeven van deze fotoserie. Het bevat zowel foto’s van Hollandse tuinbouwlandschappen, maar ook van surreële landschappen in onder andere Dubai, IJsland en de Verenigde Staten.
Daarnaast staan er teksten in van schrijver Dirk van Weelden en Kelly Gordon Margolis, curator van het Hirshhorn Museum in Washington DC. In deze video kun je alvast een kijkje in het boek nemen.
Tot en met 6 februari kun je recente foto’s en films van De Ruijter zien in zijn solotentoonstelling Extended View bij Galerie Kranendonk in Den Haag.
De editie TAG #4 en andere beschikbare edities van Gerco de Ruijterstaan in onze shop.
NIEUWSBRIEF
Als eerste informatie ontvangen over nieuwe edities en aanbiedingen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief:
Wij volgen haar werk op de voet sinds we haar risoprints brachten op Art Rotterdam in 2014. Vaak krijgen wij het verzoek of het mogelijk is om een wandje met 12 prints te kopen – en dat kan. Wat veel lezers een beetje lastig vinden is om een mooie combinatie uit te zoeken.
