Niet alleen kijken, maar ook kopen. De tentoonstelling heeft zoals je van ons bekend bent de expliciete doelstelling om het kunstkooppubliek te vergroten. Voor veel kunstliefhebbers is de stap naar de aanschaf van kunst in de galerie of op de beursvloer soms nog te groot. Vorig jaar werden er 140 kunstwerken verkocht uit de We Like Art tentoonstelling tijdens Art Rotterdam, een opvallend groot aantal kopers gaf aan nooit eerder kunst te hebben gekocht en debuteerde dus als kunstkoper.
Art Rotterdam is de grootste en belangrijkste beurs voor hedendaagse kunst en trok vorig jaar zo’n 22.000 bezoekers uit binnen- en buitenland. Een fantastisch evenement om aan deel te nemen. Samen met een groot aantal topgaleries zocht We Like Art pareltjes uit van gevestigde en aanstormende kunstenaars: werk in oplage en origineel werk.
Hier zie je de line up van de deelnemende galeries, uitgevers en initiatieven:
Galerie Fons Welters, Kunstruimte Wagemans, ShowRoom MAMA|All Together Now, RAM, Galerie van den Berge, Stichting IK, xpogallery (Fr), Barbara Seiler Gallery (Zw), Galerie Pennings, kunstgaleriebonn (Dld), Slewe Galerie, Galerie Rianne Groen, R en R Reuten Galerie, Galerie Maurits van de Laar, Flatland Gallery, Foam Editions, Galeri Conradi (Dld), balzer art projects (Zw), 1646 Den Haag, Galerie Gerhard Hofland, Galerie van Kranendonk, Galerie Praterstraße Berlin (Dld), Pablo’s Birthday (VS), Annie Gentils Gallery (Be), Rotwand Gallery (Zw), South Kiosk (GB), LhGWR, Galerie Tatjana Pieters (Be), Galéria Trapéz (Ho), Annet Gelink Gallery, BrittDürst & Mayhew, Graphic Matter (Be) en 99Uitgevers.
Praktische informatie
We Like Art tentoonstelling met betaalbaar werk van toonaangevende kunstenaars
gratis toegang
Art Rotterdam grootste Nederlandse kunstbeurs voor internationale hedendaagse kunst
entree: € 17,50 aan de kassa, € 13,50 voor online tickets
Locatie
Van Nellefabriek
Van Nelleweg 1
3044 BC Rotterdam (bereikbaarheid)
Openingstijden
Donderdag 5, zaterdag 7 en zondag 8 februari 2015 geopend van 11.00 – 19.00 uur
Vrijdag 6 februari 2015 geopend van 12.00 – 21.00 uur
De tentoonstelling van We Like Art zit weer vol grote namen en aanstormend talent. Kunstenaars die je vast kent van museale tentoonstellingen en besprekingen op de kunstpagina’s van de kranten. Op startbuyingart.tumblr.com zie je straks regelmatig updates van kunstwerken die te zien zullen zijn.
Met de tentoonstelling vragen we aandacht voor de sympathieke KunstKoop, een regeling van het Mondriaan Fonds waarmee je renteloos geld kunt lenen voor een kunstaankoop.
Lenen voor een kunstwerk kan zónder rente
Met deze tentoonstelling vragen we aandacht voor de sympathieke KunstKoop, een regeling van het Mondriaan Fonds waarmee je renteloos geld kunt lenen voor een kunstaankoop (www.dekunstkoop.nl). Zo wordt het kopen van een kunstwerk bereikbaar. ABN AMRO verzorgt de KunstKoop en verstrekt de leningen. Met de KunstKoop kunnen particulieren kunst op afbetaling kopen bij meer dan honderd galeries verspreid over Nederland. Zij hoeven hiervoor geen rente te betalen; deze wordt vergoed door het Mondriaan Fonds.
Hier lees je alles over deze bijzondere regeling: www.welikeart.nl/kunstkoop. Alle werken in de tentoonstelling van We Like Art hebben een duidelijke prijs en een flink aantal is eventueel te koop met de KunstKoop van het Mondriaan Fonds.
Er is weer loeiveel te doen straks op het terrein van de Van Nellefabriek. Het programma is nog meer uitgebreid dan vorig jaar. Zoals gezegd, je vind ons tegenover de entree van de beurs, kan niet missen!
Binnenkort hier meer informatie over onze show tijdens Art Rotterdam.
Zo draal met mij (2014), potlood, stempelinkt, marker op zuurvrij Moleskine, 21 x 15 cm.
Of in de woorden van Manon Berendse (in ‘Visitor, invite me’, 2009): “Ze maakt contact…Haar titels dralen niet. Guide me. Share your warmth with me. Maar dringen vriendelijk aan. Give me your order. Reflect with me. Met deze uitgepuurde zinnen verkiest Van Pinxteren de dialoog. Zonder feitelijke ontmoeting, maar gastvrij.”
In 2012 had Karin van Pinxteren een solo-tentoonstelling in Museum De Pont. Niet de minste plek om tentoon te stellen. We zijn benieuwd naar haar werk en wie ze is, dus stellen we haar wat vragen.
Overzichtsfoto, Part of Someone’s Diorama @ Museum De Pont, 2012. Foto Peter Cox
Hoi Karin, jouw werk lijkt heel verschillend en veelvormig: we zien tekst en grafische elementen, maar ook foto’s of video’s van performances zoals bij The temptation of virtue. Kun je hier meer over vertellen?
Mijn werk ontstaat door het schakelen tussen het denken in de 2e en 3e dimensie, vanuit mijn opleidingen als grafisch ontwerper en architectonisch vormgever, de persoonlijke vragen die me op dat moment bezig houden en/of het thema waarvoor ik word uitgenodigd. Ik ben inmiddels veel langer beeldend kunstenaar dan dat mijn opleidingen vormgeving hebben geduurd – maar een beetje vormgever ben ik toch gebleven. Zeker in mentaliteit: het beeldend antwoord geven op vragen waarbij ik zelf de opdrachtgever ben, in plaats van een ander.
The temptation of virtue (2011), foto op dibond/diasec, oplage 8, 40 x 60 cm
Voor de uitvoering kies ik de discipline die nodig is voor een specifiek werk en neem de ruimtelijke context daarin mee. Soms komt het vanzelf tot stand. Bijvoorbeeld bij de foto The temptation of virtue die is ontstaan omdat ik het lopen op een video opnam waarin ik zelf figureerde. Ik was alleen en deed dit met de zelfontspanner. Op het scherm verscheen een onverwacht beeld, je ziet dan meteen dat het een goed werk is.
Overzichtsfoto, Part of Someone’s Diorama @ Museum De Pont, 2012. Foto Peter Cox
Kun je meer vertellen over het werk Trust, hoe komt dit tot stand?
Het werk Trust is voortgekomen uit social media, door een e-mailcontact met iemand die ik nooit heb ontmoet. Het ongemak dat daarbij hoorde, het voorzichtig aftasten van de ander – dat wat je in een live ontmoeting doet – kreeg een andere dimensie, ketste af op een glad scherm en moest via de constructie en keuze van woorden worden gevormd. Een vreemde ervaring van een gewoon contact overzee, niet eens een emotioneel contact, maar toch heel vreemd.
Trust (2013), hout en acryl, 125 x 19 x 3 cm
Dan plopt er zo’n zin op, die schrijf ik op en weer een keer en een jaar later nog eens, dan wordt het manifest en sterker en blijkt het groter te zijn dan alleen dat moment, universeler, en dan wil het gemaakt worden.
Door van de zin een object, een kunstwerk te maken kan die letterlijk verplaatst en opgehangen worden, en wordt een tekst ruimtelijk. De keuze voor wit/wit is om tekst materiaal te laten zijn. Wanneer ik het in kleurcontrast zou aanbrengen wordt het grafisch. In Trust zijn achtergrond en tekst gelijk, is het beeld geworden.
Hoe kom jij tot een zin als Zo draal met mij en hoe kom je tot deze grafische uitvoering?
Het is mijn antwoord op de stelling die Joanneke Meester heeft geponeerd voor haar kalenderproject. Ik heb haar zin ‘I am not doing anything until I feel the need’ uitgeprint en op de muur gehangen waardoor het steeds in mijn ooghoek aanwezig was. Haar tekst is heel herkenbaar voor me, iets moet een reden hebben om het te maken, zomaar iets maken zit niet in mijn systeem. Het is dralen, slenteren, sjokken, om iets heen draaien tot ik het begrijp. Ineens is er dan mijn reactie of antwoord ‘zo draal met mij’, een appèl aan de lezer.
One Appears (2012), zeefdruk op hout, oplage 23, 23 x 28 x 1 cm (incl. boek Part of Someone’s Diorama)
Ik gebruik vaker ‘met mij ‘ of ‘with me’ omdat ik de aanstichter ben van het werk en daardoor verantwoordelijkheid draag, maar ook omdat het werk daardoor lichamelijkheid krijgt, de mijne en die van de lezer. De lezer/kijker wordt door het te lezen ook ‘mij’ in de zin en nodigt in gedachten weer iemand anders uit. De keuze voor de visualisatie komt voort uit de vraag die ik mezelf steeds stel hoe tekst materiaal kan worden.
De manier van tekenen van Zo draal met mij is vorig jaar ontstaan tijdens een artist in residence in Frankrijk. Ik had intuïtief wat in een doos gestopt onder meer een gestanst afvalvormpje en een aantal stempeldozen. Een letter paste precies in een vakje en om er een beweging aan te geven heb ik ze per stuk aan draadjes gehangen. Zo’n vakje wordt daardoor ook een uitsnede van een hals met een ketting. Vele letters, vele halsjes, daar komt de lichamelijkheid weer om de hoek.
We can’t sync (2011), hout, karton en acryl, 60 x 60 cm
De staande ovalen komen vaker terug in je werk (zoals Sync… en LOGO) welke ‘betekenis’ hebben ze voor jou.
Rond 2003 ontstonden een aantal schetsjes tijdens de ontwikkeling voor een installatie. Uiteindelijk werd het iets anders maar de vorm ben ik blijven gebruiken. Door de jaren heen is het veranderd van een ovaal naar een ellips, die smaller is. Het is een typische portretlijstvorm uit het verleden, gebruikt in schilderkunst en fotografie, maar ook een science fiction doorgang, een poort naar een andere dimensie, vooral in film. Door deze vorm te gebruiken draagt de vorm naast puur de verschijning zowel gestalte als verplaatsing in zich.
De performance en het grafische werk komen samen in het werk LOGO, jij komt het werk bij een koper thuis op de muur schilderen. Spannend, hoe werkt het precies?
LOGO (2008 – ongoing), muurschildering, latex groen, 40 x 60 cm
Het project LOGO is ontstaan door het vreemde gegeven dat de meeste mensen in vertwijfeling zijn wanneer je als kunstenaar nieuw werk toont, het moet worden overwonnen. Daarom heb ik LOGO ontwikkeld, een muurschildering die kan worden besteld en door mijzelf wordt aangebracht. De gedachte voor LOGO komt voort uit mijn opleiding voor grafisch vormgever want waarom heeft een kunstenaar geen logo?
Het is een doorlopend project. Voor het vaste lage bedrag van € 250 en een goede kop koffie, schilder ik bij de koper het werk LOGO op een muur van zijn of haar keuze, thuis, op de werkplek of bijvoorbeeld in het kantoor. De enige vereiste is een gladde muur. De naam van de koper komt in de naam in de titel, hij of zij ziet het werk ontstaan en we hebben een goed gesprek. Voor het schilderen van LOGO gebruik ik groene muurverf, het duurt in totaal 3-4 uur en het werk is 40 x 60 cm groot.
LOGO bij BKKC Tilburg, foto Peter Cox
Omdat het mijn logo is bied ik het voor een sympathiek bedrag aan. Marketing, maar LOGO is meer, het is een muurschildering, een kunstwerk. Zo werkt dit principe voor beiden: een speciaal voor de locatie gemaakt werk – elke uitvoering is immers anders – en ik heb een werk verkocht en daardoor inkomen. LOGO wordt contant afgerekend, voor beiden boter bij de vis, de koper heeft het kunstwerk en de kunstenaar haar vergoeding. Door het groeiend aantal verschijningen in huizen en bedrijven wordt LOGO een steeds meer vertrouwd beeld.
In 2012 had je een solo-tentoonstelling in Museum De Pont, wat geweldig! Wat zijn je plannen voor het komende half jaar?
Er lopen drie kunstopdrachten, twee gaan in uitvoering in Leeuwarden in samenwerking met Koninklijke Tichelaar en een opdracht bevindt zich in de opstartfase, dat betreft glasprints voor de Rechtenfaculteit in Utrecht. Het werken in opdracht is een complexe materie omdat je een vraag moet beantwoorden en je tegelijkertijd heel dicht bij je eigen werk wil blijven. Het zijn enorme klussen, maar fijne hersenbrekers. Ik wissel het af met het maken van tekeningen, tekstwerken en af en toe een schilderij.
portret Karin van Pinxteren
In mei neem ik deel aan de tentoonstelling bij De Ketelfactory naar aanleiding van de presentatie van het boek ‘door het beeld door het woord’, voortkomend uit een project van De Ketelfactory met TROUW. Hierin staan interviews door Peter Henk Steenhuis met twintig kunstenaars die er hebben geëxposeerd voorzien van essays van René Gude.
Op dit moment ben ik druk met een uitgave, Sofa Journal. Een selectie uit twee jaar dagboekachtige tekeningetjes, voornamelijk tekst, die voor het grootste gedeelte zijn uitgetypt. Het zal eind januari uitkomen in een oplage van 50 waarvan er twintig zullen worden verkocht met een kleine tekening of zeefdruk in hetzelfde formaat, heel spannend, iets waar ik zeer naar uitkijk.
Virtuoos en precies weet zij het licht te vangen in haar werk. Neem haar stadslandschappen. De haze van een bewolkte dag ligt als een sluier over de stad. En dan een gedurfde uitsnede van een flat als een lomp vlak middenin het schilderij. Een blinde muur zo prominent opnemen in je schilderij, dat getuigt van lef.
In de verte doet dit schilderij denken aan die mooie aankoop van het Van Gogh museum van een paar jaar geleden: Montmartre in de regen van Pierre Bonnard. Diezelfde nadruk op een blinde muur centraal in het schilderij. Mooi zo’n hernomen invalshoek maar dan ruim 100 jaar later – aan de rand van Amsterdam. Patricia ziet deze beelden op de oostelijke eilanden waar ze woont en vaak op pad is – altijd op zoek naar een bijzondere uisnede of compositie.
“Met een fotocamera op zak fiets ik dan door de stad op jacht naar mooie beelden op verschillende momenten van de dag of jaargetijde. Het water in de vroege ochtend geeft bijvoorbeeld een prachtig atmosferisch perspectief door de ochtenddauw. Het herfstlicht heeft soms dat roze met de avondzon en in de winter kan het prachtig kaal en ijzig blauw zijn.”
Breaking sun, 35 x 45 cm, olieverf op doek, € 1.000
Over Marjolijn de Wit (1979, Bennekom) schreven we al vaker, toen kwamen haar indrukwekkende schilderijen aan bod. Afgelopen september in de Westergasfabriek lieten we nieuw werk zien van Marjolijn, collages met keramiek, ons pakte ze er meteen mee in. Totaal ander werk, of toch niet?
Wat we vier jaar schreven is nog steeds actueel in haar werk:
“Marjolijn de Wit laat in haar werk de natuur zien met daarin abstracte, vervreemdende elementen. In de landschappen die zij schildert zijn steeds sporen van menselijke activiteiten te zien. De Wit is geïnteresseerd in ecosystemen, natuurlijke processen. Hoe ver kan de mens gaan met het ingrijpen in de natuur?…”
Mooi om van Marjolijn zelf te horen hoe zo’n ontwikkeling nou gaat, we vroegen het haar.
Marjolijn, hoe ben je van de schilderijen bij de kleine foto/keramiek collages terecht gekomen?
Aan de basis van de schilderijen stonden altijd al collages. Zowel 3dimensionaal als 2dimensionaal. Veel collages hadden alleen bestaansrecht als schets, andere als zelfstandige werken. Na een aantal jaren vooral tentoonstellingen gemaakt te hebben met enkel schilderijen, had ik de behoefte aan iets nieuws. Het 3dimensionale aspect van mijn werk dat in de aanloop naar de schilderijen zo belangrijk was verloor ik in de presentaties volledig uit het oog.
In mijn werkperiode aan de Rijksakademie ben ik gaan experimenteren met verschillende materialen om een verlengde te maken van de schilderijen naar de ruimte. Keramiek heeft voor mij eenzelfde kwaliteit als verf. Vervolgens heb ik 3 maanden bij Sundaymorning @ Europees Keramiek Centrum gewerkt om de mogelijkheden van keramiek verder te onderzoeken. Daar ontstonden naast ruimtelijk werk en elementen voor schilderijen, de eerste collages met keramiek. Ook nu zijn er collages die als zelfstandig beeld functioneren, zoals ze te zien waren bij de Westergasfabriek. Daarnaast zijn er collages die enkel bestaan als schets voor een schilderij.
Zonder titel (2014), porselein op print, 31 x 24 cm, € 2.000,-
De collages (‘kijkdoosjes’) met foto-fragmenten stonden aan de basis van je schilderijen, in de keramiek-collages zijn foto’s nog duidelijker aanwezig, kun je zeggen dat dit een logisch gevolg is?
Foto’s zijn altijd een belangrijke bron voor mijn werk geweest. Ik ben geen schilder die vanuit het niks op een wit doek of leeg vel papier begint. Natuurlijk heb ik wel een schetsboek waar krabbels en ideeën in staan, maar ik heb de afbeelding nodig om mijn ideeën vorm te geven. Tekenen is voor mij denken in lijn en schilderen in vlak. Twee dingen die voor mij nauwelijks verenigbaar zijn. De foto’s heb ik nodig om mijn idee om te zetten van lijn naar vlak.
Zo zijn er twee sporen. Ik zoek afbeeldingen bij een verhaal wat ik wil vertellen, tegelijkertijd kom ik tijdens het zoeken afbeeldingen tegen die andere verhalen oproepen. Ik hou ervan om me te laten verrassen. Een atelier vol met afbeeldingen op de vloer zorgt soms voor een combinatie die ik nooit had kunnen bedenken, maar die het verhaal misschien wel veel beter vertelt. Zo krijg ik veel kado, zoals een drukfout of een verdwaalde pixel, die ervoor zorgt dat ik bij wijze van spreken de keuze voor knalroze in het schilderij maak.
Overzicht met drie werken van Marjolijn de Wit tijdens onze laatste tentoonstelling in de Westergasfabriek (foto: Maarten Tromp)
De foto’s die je gebruikt lijken uit tijdschriften of boeken te komen, ‘het gevoel van papier’ lijkt ook van belang in het werk, kun je daarover vertellen?
Het gevoel van papier is erg belangrijk. Ik hou erg van de kwaliteit van de oorspronkelijke afbeeldingen. De originelen zoals ik ze vind in boeken en tijdschriften. Een vertaling door middel van een scan of foto verliest altijd aan kracht. Niet alleen in detail en kleur, maar ook de dikte en tint van het papier.
Ik doe op dit moment onderzoek naar de mogelijkheden van verschillende materialen, zoals aluminium, dibond, print op hout etc. en naar kwaliteit en kleurechtheid. Met name omdat ik collages met keramiek op een veel groter formaat aan het maken ben. Maar tot nu toe lijkt het origineel het nog altijd te winnen van de reproductie. Verassend was wel de uitkomst van mijn experiment met het vertalen van de prints in porselein. Deze als het ware ‘versteende afbeeldingen’ geven hetzelfde gevoel en sfeer als de originelen.
Ook is het voor mij heel belangrijk hoe het papier valt. Ik hou daar rekening mee bij het in elkaar zetten van de collages. Ik heb een drager nodig zoals hout of metaal om de keramische delen aan te bevestigen. Het papier bevestig ik maar op enkele punten aan de drager, zodat het zijn natuurlijke eigenschappen behoudt.
Papier speelt ook een belangrijke rol bij de kunstenaarsboeken die ik maak. Mijn laatste boek ‘Abstract Gardening’ is daar een goed voorbeeld van. Door gebruik te maken van verschillende papiersoorten en transparanten ontstaat er een eigen logica waarin pagina na pagina de ruimte verandert.
Zonder titel (2014), porselein en print, 38 x 28 cm, € 2.000,-
Hoe komt het beeld tot stand, hoe kom je tot de keuze van ‘foto’ en keramieken elementen?
Ik ben geïnteresseerd in de interpretatie van geschiedenis. Zo ben ik benieuwd hoe door mensenhanden gemaakte objecten of delen daarvan over honderden jaren worden terug gevonden en worden geïnterpreteerd. Maar ook de misverstanden die daarbij ontstaan gebruik ik als uitgangspunt voor mijn werk.
Ik zoek afbeeldingen en objecten of delen van objecten bij elkaar die een verhaal vertellen, vragen oproepen of een situatie veronderstellen. De afbeelding functioneert daarbij niet als venster, maar meer als archeologische illustratie. Ik werk daarbij vanuit de gedachte van een archeologische vondst; gebruiksvoorwerpen en overblijfselen van vandaag die de fossielen van de toekomst zijn.
Eigenlijk is de toevoeging van keramiek aan mijn werk een heel logische stap – waar nog veel in te onderzoeken en te ontdekken is. Al met al gaat het voor mij, zowel in de collages als de ruimtelijke toevoegingen, over schilderen.
Zonder titel (2014), porselein op print, 31 x 24 cm, € 2.000,-
Het is al even geleden, maar hoe werd je werk vorig jaar in New York ontvangen en wat staat er voor de komende tijd in je agenda?
Met de presentatie die ik vorig jaar op Pulse NY maakte, heb ik de PULSE prijs gewonnen. Naar aanleiding daarvan heb ik twee mooie tentoonstellingen gemaakt in Milaan en Miami. Op dit moment ben ik aan het werk voor een solo-tentoonstelling bij Asya Geisberg, in New York. Daar zal ik ook mijn nieuwe kunstenaarsboek presenteren.
Werk van Marjolijn tijdens The Daylight Show in Hilversum (07-09-2014/12-10-2014). Een fantastische Sun & Starts tentoonstelling op Landgoed Zonnestraal (door Galerie Ton de Boer, Merijn Bolink en Kumpany).
NIEUWSBRIEF
Als eerste informatie ontvangen over nieuwe edities en aanbiedingen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief:
Er is weer loeiveel te doen straks op het terrein van de Van Nellefabriek. Het programma is nog meer uitgebreid dan vorig jaar. Zoals gezegd, je vind ons tegenover de entree van de beurs, kan niet missen!
