Recente berichten

  1. Maximaal 6 keer per jaar naar het Museum?

    1 Comment

    MuseumkaartNota Bene: ga je vaker dan 6 keer met je Museumkaart naar het museum, dan zijn de gevolgen niet te overzien! 🙂

    “Zolang houders niet vaker dan zes keer per jaar een museum bezoeken, is de kaart voor de stichting Museumkaart rendabel. Gaan kaarthouders vaker, dan legt zij geld toe.”

    De Museumkaart blijft een wonderlijk instrument om museumbezoek promoten. Bij “excessief gebruik” door kaarthouders (deze formulering komt uit het jaarverslag) komt de financiering van de kaart in de problemen.

    Hoe zit dat? De exploitatie van de Museumkaart is ondergebracht in de stichting Museumkaart, met als doel het (herhaal)bezoek aan de musea te bevorderen. En juist dat herhaalbezoek blijkt ongewenst want kostbaar. Museumbezoek is dus op zich prima, maar niet vaker dan 6 keer… Liefst minder – uit exploitatieoogpunt. Begrijp jij het nog?

    Zie ook het artikel in NRC Handelsblad van gisteren: Museumkaart wordt opnieuw vijf euro duurder. “De prijs van de museumkaart gaat vijf euro omhoog voor volwassenen. Jongeren betalen 2,50 euro extra. De prijs moet worden verhoogd door het enorme succes van de kaart”.

    Meer dan een miljoen mensen hebben een Museumkaart, dat is zeker een mooi succes. De kaart genereert een enorme hoeveelheid museumbezoeken en daardoor inkomsten voor de musea. Musea krijgen een percentage van ongeveer 50 a 60% van de toegangsprijs per kaartbezoeker vergoed van de Stichting Museumkaart.

    Jammer genoeg is de kaart als instrument beperkt inzetbaar. Door ten alle tijde gratis naar het museum te kunnen, is de kaart bijvoorbeeld niet geschikt als middel om museumbezoek te spreiden (op de kalme maandag met extra korting naar FOAM, Stedelijk, van Gogh of Rijks). Ook is er geen geld over om het programma van de musea extra onder de aandacht te brengen, zo is het papieren magazine geschrapt vorig jaar vanwege de kosten.

    Uit financieel oogpunt lijkt het gunstig om nieuwe kaarthouders te werven onder doelgroepen die minder dan 6 keer per jaar het museum zullen bezoeken. Dat staat wel een beetje haaks op het gewenste herhaalbezoek dat de grondslag is van de Museumkaart. Het lijkt ons een lastige puzzel voor de Museumkaart, een spagaat waar eens creatief en met open blik naar gekeken zou moeten worden.

  2. Katinka Lampe – nieuwe editie en Kinderportretten in Museum van Loon

    Leave a Comment

    3-Katinka-Lampe-studiohanswilschutMUSEUMVANLOONVeel van deze portretten zijn nog t/m 9 juni te zien in de tentoonstelling Kinderportretten in Museum van Loon in Amsterdam. In het rijkelijk gedecoreerde interieur van Museum van Loon hangen op het moment portretten van kinderen uit de zeventiende eeuw tot nu. De kinderen van de regentenfamilie worden al eeuwenlang door bekende Nederlandse schilders geportretteerd. Deze schilderijen zijn nu niet alleen voor het eerst in het museum te zien, maar gaan daarnaast een dialoog aan met het werk van Lampe. Er hangen grote doeken van Lampe, maar ook kleine portretten op papier. Lampe heeft zelfs de kinderen Van Loon geportretteerd.

    1-Katinka-Lampe---speciale-editie

    De historische schilderijen zijn gedetailleerde portretten waarbij je het idee krijgt het karakter van het kind af te kunnen lezen aan de houding en attributen. Hoe anders is dat bij Lampe! Haar schilderijen lijken vluchtig geschilderd, met dunne verfstreken lijkt ze een tijdelijk moment vast te leggen. Lampe is er bovendien niet op uit om het karakter van de geportretteerde vast te leggen, ze creëert van tevoren een karakter wat ze wil schilderen. Met attributen en met foto’s ter inspiratie vraagt ze haar modellen om een bepaalde houding aan te nemen. Het is soms een echte verkleedpartij. Dat wordt vervolgens gefotografeerd, waarna Lampe een schilderij maakt. Een portret wordt hier ingezet om het verhaal van de kunstenaar te vertellen. De combinaties van historische portretten en de werken van Katinka Lampe prikkelen om het goed te bekijken.

    2-Katinka-Lampe-studiohanswilschutMUSEUMVANLOON-4

    In een paar vitrines liggen kleinere werken, waaronder ook het origineel van de speciale editie. Het is een vreemd portret, van een meisje dat tegelijkertijd uitdagend, maar ook onzeker kijkt. Het lijkt alsof ze ieder moment haar ogen neer kan slaan. Die kwetsbaarheid is in veel van haar portretten zichtbaar.

    5-Katinka-Lampe-studiohanswilschutMUSEUMVANLOON

    Van dit werk is een c-print op multiplex gemaakt, de editie is voor € 195 inclusief boek te koop. Het boek van 99Uitgevers doet alle eer aan de schilderijen, die paginagroot worden weergegeven. Daarnaast zijn er een aantal foto’s van het atelier en van een fotoshoot toegevoegd en ook een essay geeft toelichting over de werkwijze.

    6-Katinka-Lampe-at-Start-Buying-Art-Van-Nelle

    Je kunt de multiple bij ons bestellen. Dit zijn de gegevens: Titel: 194194 (2014), Formaat print: ø 19.4 cm, C-print op 19 mm berken multiplex paneel, oplage: 50, genummerd en gesigneerd. UPDATE: de editie is inmiddels uitverkocht.

    Installatiefoto’s Museum van Loon: Hans Wilschut

  3. Hans Wilschut – Centraal – 2 speciale edities bij zijn nieuwe boek

    2 Comments

    1-Hans-Wilschut-Centraal-editie1

    Jarenlang fotografeerde hij de metamorfose van het stationsgebied. In oktober komt zijn fotoboek Centraal uit over dit project, waar 2 ijzersterke speciale edities bij verschijnen.

    De reiziger op Rotterdam Centraal moest voortdurend opnieuw zijn weg vinden tussen bouwmaterialen en kranen. Wilschut wilde juist zichtbaar maken wat je als reiziger niet kon zien. Hij zocht naar een overzicht en besloot te fotograferen vanuit een hotelkamer tegenover het station:

    “Vanuit deze ruimte op de 12e verdieping keek ik dagen en nachten uit op het Stationsplein. Geen moment zag er hetzelfde uit: de ene dag reden tientallen vrachtwagens met zand af en aan, waar de volgende dag het plein er stil en verlaten bij lag. Striemde soms de regen tegen de zonwerende ruiten van mijn kamer, een uur later baadde het plein zich in het schelle zonlicht.”

    Wilschut legde het proces vast en zoomde soms in op details. Toen hij met dit project begon stond het oude stationsgebouw er nog. Terwijl dat werd afgebroken ontstonden er tijdelijke wonderlijke bouwwerkjes en op de achtergrond verrees het nieuwe station. Juist de tussenmomenten, de tussentijdse architectuur met overkappingen en tijdelijke gebouwen, spreken Wilschut aan. Toch gaan zijn foto’s niet alleen over een specifiek station. Er is meer zichtbaar dan alleen de vorderingen op de bouwplaats. Het veranderende weer, verschillende lichtinvallen, maar ook details op de foto’s zorgen voor gelaagde beelden. Iedere foto heeft een eigen kleur en atmosfeer. Wilschut gebruikt intense kleuren kleur en weersomstandigheden als een palet om het veranderende stadsgezicht te verbeelden.

    2-Centraal-Hans-Wilschut

    Ook de hotelkamer begon op een gegeven moment mee te spelen. Gaandeweg vielen details en veranderingen in de kamer Wilschut op. De grote bouwlampen beïnvloedden de sfeer in de kamer. De lichtinval op bijvoorbeeld het plafond bleek opeens ook interessant. Zo maakte hij naast de foto’s van het stationsgebied ook abstracte foto’s van de hotelkamer, die een zijdelingse plek krijgen in het boek.

    Bij het boek Centraal verschijnen twee speciale edities, elk in een oplage van 30 stuks. Voor € 350 krijg je het boek inclusief een print van 40 x 50 cm op dibond met ophangframe. Op de ene editie is een bouwterrein in diepe mist te zien. Op de voorgrond zijn de bouwhekken en bouwmachines nog te herkennen, maar in de achtergrond schijnen alleen de bouwlampen door de mist heen. De plek is haast onherkenbaar, ondefinieerbaar. Maar dan vallen opeens de neonletters Centraal Station van het oude stationsgebouw op. Je moet goed kijken om de foto te duiden.

    3-Hans-Wilschut-2

    Hans Wilschut, Speciale Editie Centraal 2 (2014), 40 x 50 cm, € 350

    Bij de tweede editie is het nieuwe station zichtbaar. Dikke regenspetters op het raam weerspiegelen allerlei kleuren en vormen een tweede laag op het uitzicht. Brede zebrapaden veranderen in grafische patronen. Het nieuwe station is een grote lichtbron tussen de donkere gebouwen en straten, maar tegelijkertijd blijft het door de regen een ongrijpbaar gebouw.

    Journalist en kunsthistoricus Edo Dijksterhuis en theater- en televisiemaker Wilfried de Jong schrijven teksten in Centraal. Bestel de speciale edities van Centraal, klik hier.

  4. Kunst gekocht bij Kunst4Kids @ Boijmans

    Leave a Comment

    Beeld-1-Kunst4Kids

    Het was weer een feest afgelopen week in dat voor volwassenen afgesloten museumzaaltje. Kinderen kunnen achter het zwarte gordijn voor een heel laag aankoopbedrag een kunstwerk scoren van een goede kunstenaar. Natuurlijk gingen we zelf ook een kijkje nemen en brachten mooie werkjes van Koen Taselaar, Lidy Jacobs, Jason Coburn en Gabrielle van der Laak mee naar huis. Hier zie je een impressie van de jongste kinderkamer aanwinsten bij de 2 We Like Art gezinnen.

    Beeld-2-Kunst4Kids-HAHA

    Cato werd door kunstenaar en deelnemer Joncquil gevraagd een stukje te schrijven over een werk dat ze al een poosje op haar kamer heeft en dat nu ook in Boijmans gekocht kan worden. Het werkje heet Inside Joke en het prijkt al een poos trots op de schouw in haar kamer.

    Als ik naar het briefje HAHA kijk word ik vrolijk.
    Dan denk ik aan dingen die zijn om te lachen.

    Soms als er vriendinnen bij mij komen.
    Dan vragen zij aan mij wat hier nou de kunst aan is.
    Ik zeg dan dat dat bij iedereen anders is.
    Iedereen heeft andere dingen om van te lachen.

    Daarom heeft de HAHA in mijn kamer een hele mooie plaats.
    Zodat ik er elke keer naar kan lachen.

    Ik vind het ook nog eens heel bijzonder.
    Want het is geen schilderij of een foto.
    Maar alleen maar met een stift geschreven op een post-it papiertje.
    In een Ikea lijstje.
    Maar dat je het dan toch mooi kan vinden vind ik kunst.  

    Beeld-3---Kunst4Kids

    Kunst4Kids is nog t/m zondag 4 mei te bezoeken. Vooral doen! Hier lees je meer.

    Beeld-4-Kunst4Kids

    Beeld-5-Kunst4Kids