Recente berichten

  1. Art Brussel 2014 – impressie van de beursvloer

    Leave a Comment

    1-Art-Brussel

    Art Brussel is met 30.000 bezoekers en twee grote beurshallen vol galeriestands de grote broer van Art Rotterdam. Brussel slaagt er al jaren in om veel internationale galeries te trekken naar het beurscomplex aan de voet van het Atomium. We begrijpen uit dit stuk van Edo Dijksterhuis op Artslant hoe dit komt. Alles uit de kast voor de Belgische verzamelaar. België heeft de grootste dichtheid van kunstverzamelaars ter wereld.

    2-Art-Brussel

    Leuk dus om rond te lopen op de beurs en de pakken, hoge hakken, coiffures, monturen en jurkjes van de voorhoede van de Belgische kunstliefhebbers te bewonderen. Witte schoentjes zijn een trend – dat je het even weet. Ook zagen we trends in het aanbod. Veel spiegels, spiegeltjes, lampen en lampjes. Bling-bling statements en conceptueel samengestelde installaties. Veel abstracte schilderkunst met oppervlaktegrapjes.

    De eerste hal is iets avontuurlijker met een het aanbod van de wat jongere galeries, de andere hal biedt een blik op het aanbod van de wat meer gangbare internationale kunstmarkt. Altijd mooi om een joekel van een Jonathan Meese te zien. Met werk van internationale cracks dat terugkeert bij verschillende stands – zoals Hans op de Beek, Thomas Ruff en Gert en Uwe Tobias.

    3-Art-Brussel

    2 Highlights. Een sympathiek project in de stand van sponsor ING: een kindercorner waar kinderen kunnen kleuren in een bijzonder kleurboek. 42 Deelnemende galeries vroegen aan hun kunstenaars om deel te nemen aan het Art Brussels Colouring book.

    De originele tekeningen worden verkocht aan € 1.500 in de ING Lounge. De opbrengst van de verkoop gaat naar de liefdadigheidsorganisatie Aquarelle vzw, die zorgt voor het  begeleiden van toekomstige en jonge moeders zonder verblijfspapieren, die in kwetsbare omstandigheden leven.

    4--Art-Brussel

    Ook mooi maar dan op een ontregelende manier is het werk in de stand van Boetzelaer vanNispen van Jonas Lund en Christopher Kulendran Thomas. Aan de wand hangt een een eigen Wifinetwerk-booster met een sterk signaal dat beide hallen bestrijkt. Als je inlogt op de beurs dan is het eerste gratis Wifi netwerk dat zich aandient een practical joke van beide kunstenaars. Je komt niet verder dan de site van Art Brussel met plagerige aanpassingen.

    5-Art-Brussel

    De Nederlandse galeries hebben stuk voor stuk goede presentaties. We smulden bijvoorbeeld van het nieuwe werk van Jasper Hagenaar bij galerie Jeanine Hofland en de houtskooltekeningen van Renie Spoelstra bij galerie Ron Mandos. Bij Borzo fijn werk van Koen Vermeule en Heringa/Van Kalsbeek en bij Paul Andriesse een enorme stand met oa Charlotte Dumas en Marijn van Kreij. Grimm maakt indruk met een all-star cast en daarnaast een kleine solo met zinderende schilderijen van William Monk.

    6-Art-Brusselimage

    Als je in de gelegenheid bent dit weekend – ga vooral zelf kijken! De beurs is open t/m zondag, hier vind je alle relevante informatie. Parkeren naast de deur voor 5 euro.

    7-Art-Brussel

    8-Art-BrusselJonathan-Meese

    9-Art-Brussel

    10-Art-Bussel

  2. Kunst4Kids – kinderen kopen kunst @ Boijmans

    Leave a Comment

    1-Kunst4Kids-2012-foto-Fred-Ernst

    Opening Kunst4Kids 2012, Museum Boijmans Van Beuningen, foto: Fred Ernst

    De succesvolle kunstverzameltentoonstelling voor kinderen is terug in de meivakantie. Kinderen doen hun eerste eigen kunstaankoop in Museum Boijmans Van Beuningen voor slechts 35 euro.

    Kunst4Kids, het begint een hele mooie traditie te worden. 1 keer in de twee jaar opent een heel bijzonder museumzaaltje in het Rotterdamse Boijmans – een zaaltje met een donker gordijn ervoor. Alleen toegankelijk voor kinderen – verboden voor volwassenen. Ouders staan buiten nerveus te wachten tot hun kroost naar buiten komt … met een kunstaankoop.

    Objecten, prenten of originelen van de hand van allemaal goede kunstenaars. Kinderen kunnen zonder de dwingende ogen van hun ouders een keuze maken en zo een vliegende start maken met hun eigen kunstkoopcarrière.

    2-Kunst4Kids-2012--foto-Fred-Ernst

    Opening Kunst4Kids 2012, Museum Boijmans Van Beuningen, foto: Fred Ernst

    Eerdere edities van deze speciale verkooptentoonstelling waren steeds een groot succes met ongeveer 1.500 deelnemers per keer. Kinderen en jongeren van 5 tot 18 jaar kunnen gedurende een week voor weinig geld zelfstandig een echt kunstwerk aanschaffen in het museum.

    In de vorige editie van Kunst4Kids kon je bijvoorbeeld dit fantastische porseleinen druppelwerkje van Tanja Smeets scoren.

    (meer…)

  3. Marjan Teeuwen – Verwoest Huis – “Een orgie van puin”

    1 Comment

    1-Marjan-Teeuwen---Peter-van-der-Meer

    Foto: Peter van der Meer

    8 Woningen werden door het team van de kunstenaar gestript en grotendeels verhakseld. Er werden nieuwe doorgangen gemaakt met opgevulde tussenruimtes en pilaren van gestapelde deuren, plafonds, buizen en puin. Plafonds worden wanden en andersom. De nieuwe setting van het pand wordt door Teeuwen als stilleven gefotografeerd en zal als monumentale fotoreeks voortbestaan wanneer het gebouw allang tegen de grond gegaan is.

    2-Marjan-Teeuwen---Hans-de-Bruijn

    Foto: Hans de Bruijn

    De kunstenaar heeft al een aantal van deze projecten gedaan, dit is het grootste waagstuk tot dusverre. We schreven hier op We Like Art al eerder over haar Verwoest Huis project in de Siberische stad Krasnojarsk:

    (meer…)

  4. Dana Lixenberg – nieuwe foto’s uit de serie Nome

    Leave a Comment

    1-Dana-Lixenberg-Martha-Butler--Nome

    Dana Lixenberg, Martha Butler, Nome, Alaska (2009-2013), analoge c-print, 42 x 33,5 cm, oplage 15

    Voor een eerder project fotografeerde Lixenberg Inupiaq eskimo’s in het plaatsje Shishmaref  (lees meer over The Last Days of Shismaref in deze post op WLA). Om daar te komen moest ze altijd overstappen in het goudzoekerstadje Nome. Toen ze het project in Shishmaref in 2009 afsloot door haar boeken persoonlijk langs te brengen bij de geportretteerde mensen, besloot ze hierna een week lang in Nome te verblijven. Nome trok haar aan doordat het een ruige vrijbuitersplek is.

    Nome ligt supernoordelijk in Alaska, daar waar de VS bijna Rusland raken. Het stadje ontstond rond 1900 toen daar in de buurt goud werd gevonden. In die tijd was het de grootste stad van Alaska, inmiddels wonen er nog maar 3.500 mensen. Daarnaast zijn er veel seizoensarbeiders, waaronder nog steeds goudzoekers. Want goud wordt er nog steeds gevonden. De sporen van het goudgraven zijn nog overal zichtbaar. De gaten in de grond zijn nog altijd aanwezig en ook door Lixenberg vastgelegd. Aan de rand van de stad is een onafgebouwde treinrails met een oude locomotief erop. In de dagen van de goldrush is men begonnen met het aanleggen van de treinrails, maar het is nooit afgemaakt. De tijd lijkt hier stil te zijn gezet.

    2-Dana-Lixenberg-No-Place-Like-Nome

    Dana Lixenberg, Untitled, Nome, Alaska (2009-2013), analoge c-print, 42 x 33,5 cm, oplage 15

    Mensen komen om goud te zoeken – maar niet iedereen vindt het. Er zijn mensen die in zelfgemaakte houten huisjes op het strand wonen. De mensen op deze afgelegen plek zijn aangewezen op elkaar. Het viel Lixenberg direct op dat er veel bars en veel dronken mensen zijn. Op de foto is een ouderwetse houten saloon te zien met ramen waarin de zee wordt weerspiegeld. Doordat het lijkt alsof je de door de ramen heen ziet ontstaat er een haast surreëel beeld. De houten wand lijkt wel een decorstuk , een venster waar je doorheen kijkt.

    De serie Nome (hier deels te zien op de site van Dana Lixenberg) verschilt van andere series, doordat Lixenberg niet met een bepaald doel in Nome begon te fotograferen, maar zich liet leiden door wat ze aantrof en wie ze tegenkwam. Ze volgde haar instinct en fotografeerde de dingen die haar intrigeerden. Dat is ook zichtbaar in de foto’s, die een bepaalde sfeer neerzetten, maar niet specifiek over iets gaan. Het geportretteerde meisje kwam Lixenberg tegen. Het jonge meisje staart in een verdorde tuin verlegen de camera in. Haar rode jurk met applicaties en paars fluwelen rok steken soeverein en dartel af bij de grauwe omgeving. Lixenberg portretteerde haar, maar laat bewust het verhaal van het meisje achterwege. Het is aan de kijker om zelf verbanden te leggen tussen de verschillende foto’s en een verhaal te vormen.

    No place like nome is de slogan van het toeristenbureau in Nome. Eigenlijk is No Place Like Nome een werktitel, wellicht verandert het nog zodra Lixenberg een duidelijker plan heeft voor deze serie. Ze wil graag een keer terug om meer foto’s te maken. Misschien wordt het een boek, of een box met foto’s. Het is nog niet duidelijk hoe of wanneer Lixenberg verder gaat met de serie, maar het is zeker dat het stadje haar niet loslaat.

    Bekijk en bestel deze werken van Dana Lixenberg in onze Shop.

  5. Nieuwe etsen van Thijs Jansen: Melvin, Ernst, Willem en Chantal

    Leave a Comment

    Wij zijn sinds het aanschouwen van het kleine werkje Pornohoek in de trotse Burgerzaal fan van deze jonge schilder.

    We schreven eerder in 2011:

    Thijs Jansen (1986, Groningen) viel afgelopen jaar op bij de Koninklijke Prijs voor Schilderkunst in het paleis op de Dam. Niet alleen vanwege het afwijkende formaat – veel deelnemers kiezen voor kloeke schilderijen van gemiddeld 2 meter hoog – maar ook vanwege het naïef ogende schilderwerk en het banale onderwerp. Jansen lijkt wat dat betreft een slim uitgekozen artiestennaam.

    2-2014---Thijs-Jansen---Ets---Melvin

    Melvin (2014), handgekleurde aquatint ets op Hahnemuhle 300 gr. etspapier, oplage 25, € 238,-

    Het fraaie piepkleine paneeltje De Pornohoek dwong de toeschouwer om op een paar centimeter van het werkje de liefdevolle details van het genre te bewonderen. Check die lullige gepenseelde plankjes versus de precieze covers. Moet best hilarisch geweest zijn voor de kunstenaar toen de juryvoorzitter en de koningin tijdens hun ronde bij hem een praatje kwamen maken.

    3-2014---Thijs-Jansen---Ets---Ernst

    Ernst (2014), handgekleurde aquatint ets op Hahnemuhle 300 gr. etspapier, oplage 25, € 238,- 

    (meer…)

  6. Nieuwe foto’s van Awoiska van der Molen

    Leave a Comment

    Awoiska-van-der-Molen-foto-2-334-9_12-14

    #334-9_12-14, 50 x 60 cm, zilver gelatine hand print, op aluminium in lijst, oplage 7

    Van der Molen heeft een interessante ontwikkeling doorgemaakt. Ze studeerde af met portretten, fotografeerde vervolgens interieurs en architectuur aan de randen van steden, maar inmiddels zijn menselijke invloeden veelal verdwenen uit haar foto’s. Bij de laatste foto uit haar serie stadsfoto’s voelde Van der Molen zich niet aangetrokken door het gebouw, maar wel door de pikzwarte aarde op de voorgrond. Dit zorgde ervoor dat Van der Molen de natuur inging op zoek naar de ongrijpbare donkerte.

    Awoiska-van-der-Molen-foto-3_HM

    Huis Marseille, ’De Herontdekking van de Wereld’, september 2013

    Vaak wordt door de donkere foto’s gedacht dat Van der Molen altijd ’s nachts fotografeert, maar inmiddels heeft ze ook een methode gevonden om landschappen overdag donker te verbeelden. Ze noemt het donker een soort sluier die het onderwerp doet veranderen. Het verstilt het beeld en maakt het tijdloos. Verstilling en vertraging zijn terugkerende elementen in het gehele werkproces van Van der Molen.

    Ze zoekt steeds plekken in de natuur op waar ze losstaat van de dagelijkse hectiek. Ze sluit zich langere tijd van de buitenwereld af om in stilte in de natuur te verzinken, de intensiteit hiervan vertaald ze in de foto’s. Dit kan ergens in Zuid-Europa of op een eiland zijn, maar eigenlijk doet het er niet toe waar de foto is gemaakt. Dat is ook een reden waarom de titels van de foto’s niet naar een plek of dag verwijzen. Het gaat haar enkel om de beleving van het opgaan in de natuur.

    Awoiska-van-der-Molen-foto-4_350-4_2013

    #350-4_13, 50 x 60 cm, zilver gelatine hand print, op aluminium in lijst, oplage 7

    Van der Molen neemt weinig foto’s, ze heeft een lage ‘productie’. Ze neemt er veel tijd voor om de juiste atmosfeer te vinden en gebruikt vervolgens een langzame analoge camera om deze ongrijpbare toestand vast te leggen. Terug in Nederland drukt ze de foto’s handmatig op barietpapier. Door dit papier ontstaat er meer diepte in de foto’s. Zo ontstaan haar landschappen waarin je in een oneindige natuur lijkt te kunnen verdwijnen.

    NB De digitale weergave op je beeldscherm van de bariet prints hier op de site is ‘lastig’, de prints tonen in werkelijkheid meer intensiteit en details.

    Awoiska-van-der-Molen-foto-5_Gent2

    Kristof De Clerq Gallerie, Gent, een duo show met Anna Dops, te zien t/m 27 april 2014

    Van der Molen gaat als een speer. Tijdens de heropeningstentoonstelling in Huis Marseille vorig jaar was er een zaal aan haar werk gewijd. En voor de heropening van Museum Kranenburgh in Bergen maakte ze een monumentaal fotowerk in opdracht van het museum. Momenteel is haar werk te zien bij Kristof De Clercq Gallery in Gent, op 27 april opent haar solotentoonstelling in het Cultuur Centrum in Hasselt en vanaf 5 juni is haar werk te zien bij Purdy Hicks Gallery in Londen. In augustus verschijnt naar verwachting het eerste fotoboek van Van der Molen.