Recente berichten

  1. Hans Wilschut – Ramp, Lagos, 2009

    Leave a Comment

    De groen-geel oplichtende ramen verraden menselijke activiteit op een heel vroeg tijdstip.  Wilschut fotografeert industriële en stedelijke landschappen – bij voorkeur ’s avonds en ’s nachts. Bouwplaatsen, hijskranen, snelwegen, verlaten parkeerplaatsen van shoppingmalls, de choreografie van rolgordijnen van een kantoorkolos. Verhevigde grootstedelijke landschappen zo zou je het werk van Wilschut misschien kunnen omschrijven.

    Met zijn technische camera reist deze frequent flyer de wereld over op zoek naar geschikte locaties als Johannesburg, Dubai, Shanghai, Las Vegas, etcetera, etcetera. Dat hij zich door heel wat onrust en ruis heen moet slaan is goed te zien in deze video van de kunstenaar aan het werk op wat tot voor kort doorging voor de gevaarlijkste plek van Lagos. Bewonderenswaardig, zeker als je na enig doorklikken het resultaat ziet.

    Dat Wilschut begonnen is als schilder is goed te zien. Door gebruik te maken van lange sluitertijden onstaat er vaak een wonderlijk buitenaards licht op zijn foto’s. Deze plassen licht en de afwezigheid van mensen geven zijn foto’s een onthecht en romantische lading: de universele moderne stad; ietwat losgezongen van haar bewoners en gebruikers.

    In een column op de kunstportal van de AVRO zegt hij er zelf het volgende over:

    “Sommige fotografie kan zich meten met schilderkunst. De maker van een fotowerk neemt vaak onomkeerbare beslissingen, doet vooronderzoek, sjouwt zich soms rot door stad en land met de zwaarste apparatuur. Het licht dat wordt gevangen hoeft geen toeval te zijn, misschien is er dagen op gewacht. De scherpte per ongeluk goed of geraffineerd heel bijzonder. De afgebeelde plek in een stad kan iets vertellen over die omgeving, maar ook over hoe de maker die stad zag. En misschien koos hij die plek wel heel bewust als metafoor voor een gedachte.”

    De hier getoonde editie is verschenen bij het boek ‘Still Motion, lyric reflections on urbanism‘. Het is een wat abstract bovenaanzicht van een glossy oprit van een wat sjieker hotel in Lagos inclusief mal vijvertje, Märklin gazon en een gefröbeld hekwerkje. Heerlijk!

    Check ook even het interview op het symphatiek Arttube kanaal van het Boijmans. De ingreep van Wilschut is net verlengd tot 17 april 2011.

  2. John Körmeling – De Kloppende Kalender, 2009 – € 0

    Leave a Comment

    In een mooie film van Bas Roeterink kun je via Uitzending Gemist kijken naar de totstandkoming van Happy Street, het Nederlandse paviljoen voor de World Expo 2010 in Shanghai. Symphatiek en onverstoorbaar (oké af en toe een vloek) zie je Körmeling drie jaar lang in de weer bij dit megaproject. Het kan haast niet anders of er gaan hierna veel internationale deuren voor hem open. De Chinezen lopen in elk geval weg met hem weg, zo heerlijk ‘over the top’. Vaak was dat juist in Nederland in het verleden een reden waarom het nogal eens bij plannen bleef. En als het dan eens uitgevoerd werd zoals de rotonde met het rondraaiende huis in Tilburg – dan is het gemopper niet van de lucht. Kijk voor de aardigheid eens naar de buslading commentaren op Youtube bij een filmpje van dit heerlijk vreemde werk. Zoveel onnozelheid doet het goed bij de klanken van Mike Oldfield.

    De Kloppende Kalender is een juweeltje. “Dat wat je telt is dat wat je buiten ziet”, is het credo van dit werk. Met behulp van drie schijven kun je de Gregoriaanse kalender afzetten tegen de zon- en de maankalender en de seizoenenkalender – met een extra werkdag als bonus! Aan de slag.

    We kunnen het niet laten ook nog even te wijzen op de gratis replica’s van Sol Lewitt die momenteel uitgedeeld worden in het Van Abbemuseum. “Het museum wordt soms bestempeld als een gevangenis waarin het kunstwerk als een misdadiger is ‘opgesloten’. Met het project FREE SOL LEWITT vraagt SUPERFLEX het Van Abbemuseum op speelse wijze het werk Untitled (Wall Structure), 1972 van de Amerikaanse kunstenaar Sol LeWitt ‘in vrijheid’ te stellen,” aldus het museum op haar site. Totaal worden er door SUPERFLEX (een Deens kunstenaarscollectief) 21 replica’s gemaakt, er zijn nog 2 exemplaren beschikbaar. De parade van gelukkigen zeulend met hun forse wandobject is hilarisch. Soms gelukkig tegen wil en dank trouwens:

    “Elk jaar gaan wij, mijn (schoon)zussen en moeder een weekend op stap. Winkelen, uit eten, bijpraten en een museumbezoek. Omdat we in Eindhoven zijn, gaan we naar het van Abbemuseum. We volgen een rondleiding met een gids die boeiend vertelt over het minimalisme en het project dat daar plaats vindt, FREE SOL LEWITT. In de trein word ik gebeld. Ik heb gewonnen. Mijn echtgenoot kijkt mee op de computer en zegt: “Wat is het voor werk? Ik vind het niet mooi. Het is te groot. Had je geen schilderijtje kunnen winnen? Nu hangt het bij mijn zus in de tuin.” Jammer dat daar geen foto van op de site van het van Abbe staat.

    Art for All was het uitgangspunt van de sympathieke Free Art Fair in Londen. Als alternatief voor de enorme nadruk in de kunstwereld op prijzen en status, een markt gekaapt door ‘big money’. Kunst (vaak monumentaal) van een flinke batterij goede kunstenaars werd weggegeven aan bezoekers die op een commerciële kunstbeurs veelal af moeten haken. Loting bepaalde of je bijvoorbeeld met een Marlene Dumas of een Markus Vater naar huis mocht. Zou mooi zijn als zoiets een keer hier in Nederland georganiseerd zou kunnen worden – of geef je dan het verkeerde signaal?

     

    titel: De Kloppende Kalender, 2009
    techniek: download, print uit te laseren op helder plastic
    afmetingen: naar wens
    prijs: € 0,-
    verkoopinfo: gratis download via deze link
    kunstkoop: Nee