Recente berichten

  1. Ben Merris – videoportret

    Leave a Comment

    De ideale tentoonstellingsomstandigheden voor de jonge Amerikaanse schilder Ben Merris (Iowa, USA, 1978) zijn een dikke twee weken voorbereidingstijd om de ruimte waarin het werk komt te hangen volledig naar zijn hand te zetten. Merris wil graag met Total Painting de toeschouwer het schilderij in trekken. Zodat voor- en achtergrond, onder en boven er niet meer toe doen, elk stukje oppervak van de expositieruimte beschilderd is met pulserende, stralende patronen en kleuren en je je als bezoeker in de schilderflow van Merris opgenomen voelt. De omstandigheden op Art Amsterdam waren niet helemaal optimaal, in krap twee dagen een stand volledig maar je hand zetten – dat is hard werken. Samen met collega-schilder Alex Dordoy uit Glasgow beulde Merris vrijwel non-stop twee dagen aan de all-over-make-over van stand 040 van Cokkie Snoei getiteld: “ECSTATIC !NS!STANCE, a site-specific wall/floor painting”.

    Temidden van de hectiek van de beursvloer in aanbouw en koortsige voorbereidingen op de opening filmde de jonge filmmaker Justin Hagens voor We Like Art Merris en Dordoy bij de werkzaamheden. Merris vertelt smakelijk en bezield over de enorme Group Show die zo’n beurs eigenlijk is, welke ongekende voordelen het maken van abstracte kunst biedt en over de mix van fascistische kleurstellingen en Nebula-nevel tinten.

    Merris heeft inmiddels al een flinke internationale staat van dienst opgebouwd en gaat binnenkort in New York wonen en tentoonstellen. Hij is opgeleid aan de University of Massachusetts in Boston en aan de Glasgow School of Art. Zijn werk is nu nog zeer betaalbaar, dat kan nooit lang meer duren.

    Merris z’n schilderijen onstaan in zijn atelier in reeksen van wel 40 stuks waar hij tegelijkertijd aan werkt. In elk werk probeert hij nieuwe dingen uit en stuurt graag aan op grandioze mislukkingen; om die vervolgens weer naar zijn hand te zetten. Muziek is daarbij heel belangrijk voor hem, hij luistert voortdurend naar allerlei soorten muziek van gruizige stoner-rock tot Londense dub-step en ‘warped’ sound-scapes. Het is een lust om hem te horen praten over muziek, kunst en zijn eigen werk. Hij streeft naar “paintings that cannibalize themselves in the quest for density” en naar “archaic, futuristic, hi-fi, brutally entangled harmony as only hands can do”. Heerlijk! Ga kijken.

  2. Thomas Elshuis – Twilight Horizon, 2010 – € 420

    4 Comments

    thomaselshuis-twilight

    Thomas Elhuis onderzoekt letterlijk en figuurlijk de grenzen. Het archief beslaat bijna de hele wereld, elk continent, oneindig veel landen worden aangedaan. Nieuwe werelden en nieuwe plaatsen worden gecreëerd en door de kunstenaar en de kijker steeds getoetst op werkelijkheidszin. Op de grens van de realiteit, zijn tijd en plaats onzekere factoren. Juist dit zorgt ervoor dat de beelden bij iedereen persoonlijke herinneringen aan reizen, steden of landschappen naar boven komen. Welke wegen, routes en levenspaden heb jij genomen?

    Op Art Amsterdam is bij Gist Galerie een speciale oplage te zien van Twilight Horizon, een zeer recent werk van Elshuis. Om het werk voor een groter publiek toegankelijk te maken is de editie in een kleinere maat afgedrukt. Bespraken we net Enomoto’s Kagirohi (schemerlicht) in zwart-wit, dit is een sprankelend ‘twilight’! Het ontbreken van dag of nacht zorgt een voor paarsige gloed, het oplichtend oranje stuurt je blik. Verrek, zien we nou ook nog Enomoto’s Sakura (bloesem) voor het beeld dwarrelen?

    Lees hier een interessant artikel over het werk van Elshuis door Xandra de Jongh in de Volkskrant.

    (meer…)

  3. Michiel Hogenboom – Bottom-Dwelling – monotypes

    Leave a Comment

    Michiel Hogenboom, Studio, foto: Peter Cox

    Sinds 2000 schildert Hogenboom mannen die zich bekeken weten. In zijn eerste serie schilderijen getiteld Saltwaterbleeders liet hij vissers zien die in een mengeling van testosteron en klunzigheid hun vangst tonen. Later in de series Great Outdoors en A Pagan Ethos volgden er mannen die de kijker over hun schouder aankijken.

    Daarna schilderde Hogenboom een tijdlang kunstenaarsportretten. “Ze zijn onweerstaanbaar en daardoor toch ook actueel. Het is de mengeling van eerzucht en iets onbestemds, ongrijpbaars dat je dwingt je tot hen te verhouden.” Het laatste jaar is hij weer terug bij zijn Saltwaterbleeders. Het schilderen van deze trofeeënjagers geeft hem naar eigen zeggen een enorme kick. “De opzet is om uitzinnige Piëta’s te schilderen, soms vervuld van testosteron met een seksuele ondertoon, dan weer verstild en meer naar binnen gericht. De vissers zijn archetypen, zoekende zielen, ze verbeelden onze passie, geluk, donkere dromen en existentiële angsten.”

    Tweede voorbeeld op rij in onze besprekingen voor Art Amsterdam van werk dat in oplage lijkt te zijn, maar gewoon uniek is. Deze schilderijen op papier houden dezelfde kracht als de – soms levensgrote – schilderijen van Hogenboom. Donker en overtuigend. Interessante titel trouwens, waarin de portretten van starende roggen en de onaangepaste mannen-koppen mooi samenkomen. Volgens het woordenboek:

    bottom-dwelling: (1) pertaining to aquatic organisms that dwell on or near the bed of the body of water; (2) acting or performing questionably or unethically

    Bottom-Dwelling, 2009, olieverf op papier, unieke monotype (8 verschillende), incl. catalogus, 65 x 50 cm, € 500,-

    En o ja, neem gerust een kijkje in het atelier van Hogenboom.

    Hogenboom maakte in 2001 een reeks monumentale schilderijen voor het NKI AVL Ziekenhuis in Amsterdam

    “In een mengeling van testosteron en tederheid laten de hengelaars en harpoenvissers elkaar hun glibberige vangst zien. Het schilderen van deze trofeeënjagers geeft me een enorme kick. De vissers zijn archetypen, zoekende zielen, hun bravado en strijdlust overstijgen de tijd.”

    Michiel Hogenboom maakte in opdracht van de kunstcommissie van het NKI-AVL een nieuwe serie monumentale schilderijen. Vissers die hun vangst tonen in vlammende blauwen. De inspiratiebronnen voor de serie zijn amateurfoto’s van sportvissers en spearfishers; de trophy-shots van Ernest Hemingway en klassieke schilderijen van piëta’s (Maria met Christus na de kruisafname).

    De schilderijen zijn in 2002 op hun permanente plek geplaatst in de grote hal van het Nederlands Kanker Instituut – Antoni van Leeuwenhoek Ziekenhuis (NKI-AVL)

  4. Scarlett Hooft Graafland – Amongst Others, 2009

    4 Comments

    Amongst OthersHooft Graafland reisde eerder voor verschillende projecten al naar Israel, New York, Ijsland, Bolivia, China en Canada. Voor de rendier-serie verbleef ze in het midden van Noorwegen bij een Sami familie die een enorme kudde rendieren hoedt in het berggebied. Een paar weken lang bivakkeerde ze in dit bijzondere gebied om getuige te zijn van het vertrek van de kudde rendieren. Haar fascinaties: de macht van de natuur, de daardoor soms barre leefomstandigheden van de mens en de tegenstelling met haar -tot in perfectie gecultiveerde en welvarende- geboorteland. De kleine, vervreemdende, vaak gekleurde toevoegingen aan de overweldigende natuur in haar werk laten deze fascinaties prachtig samen komen. “Combining the man-made and the natural as a fragmented story” (Lees dit leuke interview met mooie beelden!)

    Wat een fantastisch werk! Nu eens in een kleinere, en dus (relatief) betaalbare maat. UPDATE: deze editie is helaas uitverkocht.

    titel: Amongst Others, 2009
    techniek: opgeplakt op aluminium achter Diasec plexiglas
    of in Profilex lijst met Artglass, oplage 12
    afmetingen: 28 x 80 cm

  5. Juul Kraijer – Zonder Titel, 2010

    1 Comment

    JuulKraijerLEn wat een concentratie en een rare verstilling. Gek genoeg wordt je zelfs in in het geweld van drukke groepstentoonstellingen meteen naar haar tekeningen (van klein tot monumentaal) toegezogen. Sterker: haar frèle werk blaast menig collega weg.

    De afgebeelde androgyne meisjes gaan volledig op in hun transformatie naar bijvoorbeeld een vulkaanlandschap of een slangenlichaam. Uilen, bijen en tongen die zich geheel vanzelfsprekend over het lichaam uitzaaien of uitstrooien. Memorabel is het lichaam dat vrijwel opgelost in een donkere zee oplicht in kleine kwallen.

    Kraijer werd al jaren geleden internationaal opgepikt en de aankoop door het Museum of Modern Art in New York heeft er wel enigszins toe bijgedragen dat er inmiddels wachtlijsten bestaan voor haar werk en dat haar prijzen stegen. Ze wordt  internationaal vertegenwoordgd op de belangrijkste kunstbeurzen door galerie Monica Decardenas in Milaan. Heel leuk nu om bij Wim van Krimpen zo’n vriendelijk geprijsde editie te zien op Art Amsterdam. Kraijer maakt sinds een aantal jaren ook bronzen en fotografie in oplage. Dit is echt een indringend juweeltje!